Delfí Dalmau: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

Enteksta

Kiel registrite je 07:21, 6 feb. 2009

Delfí DALMAU i GENER [delfí dalmáŭ i ĵené] (naskiĝinta la 31-an de julio 1891 en Figuereso; mortinta la 15-an de aprilo 1965^[1]) estis kataluna esperantisto, lingvisto, kaj instruisto de la kataluna, hispana, franca kaj angla lingvoj. Fondinto de Dalmau-Liceo en Barcelono, 1920, kun filioj en kvin aliaj urboj. Esperantisto de 1909. Plurfoje komitatano kaj prezidanto de Kataluna Esperanto-Federacio (1924-1928). Fondinto de la Esperanto-movado en Bahio Blanka (Argentino). Kunlaborinto, redaktoro de Kataluna Esperantisto. Premiito kaj juriano de la Internaciaj Floraj Ludoj. Kunlaboris en La Revuo, Esperanto kaj Heroldo de Esperanto. Aŭtoro de du katalunaj romanoj kaj pluraj eseoj, kaj de avangarda pedagogiaj verkoj por la kataluna (i.a. la unua surbendigita lernomaterialo, en la 1930-aj jaroj, kun la voĉoj de Pompeu Fabra kaj Mercè Rodoreda). Li estas konsiderata unu el la fruaj aŭtoroj de sociolingvistiko.

Verkaro^[2]

Katalunlingva

Seny i atzar. Llibreria Catalònia, Barcelona, 1932.
Una altra mena d'amor. Edicions Clarisme, Barcelona, 1933.
Polèmica. Edicions Clarisme, Barcelona, 1934.
Sinceritat. Imp. Flotats, Terrassa, 1938.
Poliglotisme passiu. Publicacions de "La Revista", Barcelona, 1936.
Aclariments lingüístics. Rafael Dalmau Editor, Barcelona, 1962.

Esperantlingva

Ilustrita lernolibro de Esperanto. 1938.
Stenologio kaj stenografio. Barcelona, 1955.
Dialekto, dialektiko. Editorial Belpost, Barcelona, 1956.
Esperanta resumo de la stenologio kaj stenografio. Editorial E. Moreno Medrano, Barcelona, 1961.

Verkoj pri Delfí Dalmau

Jordi Solé i Camardons. Poliglotisme i raó. El discurs ecoidiomàtic de Delfí Dalmau. Pagès Editors, Lleida, 1998. (Eseo pri Delfí Dalmau kiel pioniro de sociolingvistiko)
Jordi Solé i Camardons. Delfí Dalmau: Katalunismo, liberanismo kaj esperantismo (trad. Xavier Rodon i Morera). La Suplemento de Kataluna Esperantisto n-ro 3. Kataluna Esperanto-Asocio, 1998. 20 p. (Esperantlingva resumo de la antaŭa verko)

Fontoj

↑ Aktoj de la Akademio 1963–1967, 2-a eldono, paĝo 20.
↑ Jordi Solé i Camardons. Poliglotisme i raó. El discurs ecoidiomàtic de Delfí Dalmau. Pagès Editors, Lleida, 1998.

Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto.

La originala teksto kontroleblas en interreta arkivo de la fonto.

[1] Aktoj de la Akademio 1963–1967, 2-a eldono, paĝo 20.

[2] Jordi Solé i Camardons. Poliglotisme i raó. El discurs ecoidiomàtic de Delfí Dalmau. Pagès Editors, Lleida, 1998.

[1]

[2]

Kiel registrite je 23:08, 17 nov. 2007 redakti Hectoralos (diskuto \| kontribuoj) 292 redaktoj e Mistajpo ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 07:21, 6 feb. 2009 redakti malfari Hectoralos (diskuto \| kontribuoj) 292 redaktoj e Aldono de prezidoperiodo de KEF Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1:		Linio 1:
	'''Delfí DALMAU i GENER''' [delfí dalmáŭ i ĵené] (naskiĝinta la {{daton\|31\|julio\|1891}} en [[Figuereso]]; mortinta la {{daton\|15\|aprilo\|1965}}<ref>[http://www.akademio-de-esperanto.org/aktoj/aktoj1/Aktoj_de_la_Akademio_1963-1967.pdf ''Aktoj de la Akademio 1963–1967,'' 2-a eldono], paĝo 20.</ref>) estis [[kataluna esperantisto]], [[lingvisto]], kaj instruisto de la [[kataluna lingvo\|kataluna]], [[hispana lingvo\|hispana]], [[franca lingvo\|franca]] kaj [[angla lingvo]]j. Fondinto de Dalmau-Liceo en [[Barcelono]], [[1920]], kun filioj en kvin aliaj urboj. Esperantisto de [[1909]]. Plurfoje komitatano kaj prezidanto de [[Kataluna Esperanto-Federacio]]. Fondinto de la Esperanto-movado en [[Bahio Blanka]] ([[Argentino]]). Kunlaborinto, redaktoro de ''[[Kataluna Esperantisto]]''. Premiito kaj juriano de la [[Internaciaj Floraj Ludoj]]. Kunlaboris en ''[[La Revuo]], [[Esperanto (revuo)\|Esperanto]]'' kaj ''[[Heroldo de Esperanto]].'' Aŭtoro de du [[Katalunlingva literaturo\|katalunaj]] romanoj kaj pluraj eseoj, kaj de avangarda pedagogiaj verkoj por la kataluna (i.a. la unua surbendigita lernomaterialo, en la 1930-aj jaroj, kun la voĉoj de [[Pompeu Fabra\|Pompeu Fabra]] kaj [[Mercè Rodoreda]]). Li estas konsiderata unu el la fruaj aŭtoroj de [[sociolingvistiko]].		'''Delfí DALMAU i GENER''' [delfí dalmáŭ i ĵené] (naskiĝinta la {{daton\|31\|julio\|1891}} en [[Figuereso]]; mortinta la {{daton\|15\|aprilo\|1965}}<ref>[http://www.akademio-de-esperanto.org/aktoj/aktoj1/Aktoj_de_la_Akademio_1963-1967.pdf ''Aktoj de la Akademio 1963–1967,'' 2-a eldono], paĝo 20.</ref>) estis [[kataluna esperantisto]], [[lingvisto]], kaj instruisto de la [[kataluna lingvo\|kataluna]], [[hispana lingvo\|hispana]], [[franca lingvo\|franca]] kaj [[angla lingvo]]j. Fondinto de Dalmau-Liceo en [[Barcelono]], [[1920]], kun filioj en kvin aliaj urboj. Esperantisto de [[1909]]. Plurfoje komitatano kaj prezidanto de [[Kataluna Esperanto-Federacio]] ([[1924]]-[[1928]]). Fondinto de la Esperanto-movado en [[Bahio Blanka]] ([[Argentino]]). Kunlaborinto, redaktoro de ''[[Kataluna Esperantisto]]''. Premiito kaj juriano de la [[Internaciaj Floraj Ludoj]]. Kunlaboris en ''[[La Revuo]], [[Esperanto (revuo)\|Esperanto]]'' kaj ''[[Heroldo de Esperanto]].'' Aŭtoro de du [[Katalunlingva literaturo\|katalunaj]] romanoj kaj pluraj eseoj, kaj de avangarda pedagogiaj verkoj por la kataluna (i.a. la unua surbendigita lernomaterialo, en la 1930-aj jaroj, kun la voĉoj de [[Pompeu Fabra\|Pompeu Fabra]] kaj [[Mercè Rodoreda]]). Li estas konsiderata unu el la fruaj aŭtoroj de [[sociolingvistiko]].

	==Verkaro<ref>[[Jordi Solé i Camardons]]. ''Poliglotisme i raó. El discurs ecoidiomàtic de Delfí Dalmau''. Pagès Editors, Lleida, 1998.</ref>==		==Verkaro<ref>[[Jordi Solé i Camardons]]. ''Poliglotisme i raó. El discurs ecoidiomàtic de Delfí Dalmau''. Pagès Editors, Lleida, 1998.</ref>==