Kiel registrite je 15:46, 12 feb. 2010

Nikolaj KABANOV (Никола́й Алекса́ндрович Кабано́в) (29 januaro (12 februaro) 1864, Karaĉev, Orlova gubernio Rusio - 20 novembro 1942, Kazanj Soveta Unio), ruso.Rusia kaj sovetia d-ro terapiisto, sciincisto kaj pedagogo, fama rusia kaj sovetia esperantisto.

Biografio

Nikolaj Kabanov naskiĝis en familio de vilaĝa instruisto 29 januaro (12 februaro) 1864. Finis kun distingo fiziko-matematikan 1886) kaj medicinan (1893) fakultatojn de Moskva Imperiestra Universitato. Li estis disĉiplo de profesoro A.A. Ostroumov. Laboris sur posteno de privat-docento en la Hospitalo de Moskva Universitato (Госпитальная терапевтическая клиника Московского университета). En 1911, kun vico de profesoroj kaj instruistoj, maldungiĝis protestante kontraŭ agado de ministro de edukado Kasso. Poste iĝis lektoro de la Suprajn Pedagogiajn kursojn “Tiĥomirov” (1911-1918), profesoro de terapia hospitalo kaj dekano de fakultato ĉe universitato de Jekaterinoslav (nun Dnepropetrovsk), rektoro de la Supera Jekaterinoslava Pedogogia Instituto (1918-1922). En 1922 revenis al Moskvo kie ĝis 1930 gvidis fakultatan terapian hospitalon de la 2-a Moskva ŝtata universitato. Samtempe organizes kaj estris metiejon por produkti porstudajn lernilojn. Mortis en 20 novembro 1942 en Kazanj kien estis evakuita dum la Dua mondmilito.

Scienca laboro

Fundamento de sciencevidpunkto de Nikolaj Kabanov estis opinion, ke homa korpo estas kuligitasistemo. Li postulis ke malsano de ajna korpa organo estas loka riveliĝo de malsanode la tuta korpo. Li ellaboris multfoje reeldonitan metodikon de klinikaesploro de malsanulo. La metodiko enkluzivas parkeran pridemandadon demalsanulo, esploro de sano liaj prauloj kaj parencoj, kaj kondiĉoj de lialoĝado kaj laboro. Nikolaj Kabanov estas aŭtoro de 150 sciencaj verkoj kajlibroj pri medicino.

Estis unu el la plej fervoraj rusaj Esperantistoj antaŭ Unua mondmilito. Estis prezidanto de TEKA kaj ano de LK. Verkis lernolibrojn (1909-10), tradukis verketojn de Dmitri Mamin-Sibirjak (1909, EBI), Naĵivin (1915), Leo Tolstoj (1912), kompilis legolibron (1909), Краткий Русско-Эсперантский словарь (1912), historion de la Esperanto-movado en Saratov (1913). Kunlaboris je Tra La Mondo, La Revuo, Oficiala Gazeto Esperant, Danubo, Internacia Scienca Revuo, redaktoro de la Bulteno de Tutruslanda Esperantista Kuracista Societo, 1911-l4.

@@ Linio 4: / Linio 4: @@
 Nikolaj Kabanov naskiĝis en familio de vilaĝa instruisto 29 januaro (12 februaro) 1864. Finis kun distingo fiziko-matematikan [[1886]]) kaj medicinan ([[1893]]) fakultatojn de [[Moskva Ŝtata Universitato|Moskva Imperiestra Universitato]]. Li estis disĉiplo de profesoro [[A.A. Ostroumov]].
-Laboris sur posteno de privat-docento en la Hospitalo de Moskva Universitato (Госпитальная терапевтическая клиника Московского университета). En [[1911]], kun vico de profesoroj kaj instruistoj, maldungiĝis protestante kontraŭ agado de ministro de edukadoKasso. Poste iĝis lektoro de la Suprajn Pedagogiajn kursojn “Tiĥomirov” ([[1911]]-[[1918]]), profesoro de terapia hospitalo kaj dekano de fakultato ĉe universitato de Jekaterinoslav (nun [[Dnepropetrovsk]]), rektoro de la Supera Jekaterinoslava Pedogogia Instituto ([[1918]]-[[1922]]).
+Laboris sur posteno de privat-docento en la Hospitalo de Moskva Universitato (Госпитальная терапевтическая клиника Московского университета). En [[1911]], kun vico de profesoroj kaj instruistoj, maldungiĝis protestante kontraŭ agado de ministro de edukado Kasso. Poste iĝis lektoro de la Suprajn Pedagogiajn kursojn “Tiĥomirov” ([[1911]]-[[1918]]), profesoro de terapia hospitalo kaj dekano de fakultato ĉe universitato de Jekaterinoslav (nun [[Dnepropetrovsk]]), rektoro de la Supera Jekaterinoslava Pedogogia Instituto ([[1918]]-[[1922]]).
 En [[1922]] revenis al Moskvo kie ĝis [[1930]] gvidis fakultatan terapian hospitalon de la [[2-a Moskva ŝtata universitato]]. Samtempe organizes kaj estris metiejon por produkti porstudajn lernilojn.
 Mortis en 20 novembro 1942 en [[Kazanj]] kien estis evakuita dum la Dua mondmilito.