Brazilo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Avellar (diskuto | kontribuoj) Kreado de indekso "Infrastrukturo" |
Avellar (diskuto | kontribuoj) |
||
| Linio 187: | Linio 187: | ||
== Infrastrukturo == |
== Infrastrukturo == |
||
La infrastrukturo de Brazilo estas agada grupo kaj brazila ekonomia strukturo kiu servas por plivastigado de diversaj agadoj. Ekzemple, por ke landaj entreprenoj povas eksporti, necesas havenoj kaj flughavenoj, elementoj de infrastrukturo. |
|||
=== Edukado === |
=== Edukado === |
||
| Linio 194: | Linio 196: | ||
=== Energio === |
=== Energio === |
||
=== Komunikado === |
=== Komunikado === |
||
== Kulturo == |
== Kulturo == |
||
Kiel registrite je 13:14, 13 jan. 2011
| Federa Respubliko de Brazilo | |
| República Federativa do Brasil | |
|
|
|
| Detaloj | Detaloj |
| Nacia himno: Hino nacional do Brasil
Brazila Nacia Himno | |
| Nacia devizo: Ordem e Progresso Ordo kaj Progreso | |
.svg)
| |
| suverena ŝtato • laika ŝtato • laŭjura ŝtato • lando • federacia respubliko | |
|---|---|
| Bazaj informoj | |
| Ĉefurbo | Braziljo |
| Oficiala(j) lingvo(j) | portugala |
| Uzata(j) lingvo(j) | Sudriogranda germana dialekto, Kreye, sikiana lingvo, pirahana lingvo, Canela, Pará Gavião, Krikati-Timbira, Wiraféd, Krahô, Uru-eu-wau-wau, tikuna lingvo, Ĉikita lingvo, Fulniô, Poyanáwa, makua lingvo, Desano, Shiriana, Paumarí, Nambikwara, Sanumá, Jabutí, Munduruku, Tariana, Carapana, Aikanã, Irantxe, brazila signolingvo, Arikapú, Culina, Mato Grosso Arára, Ninam, Warekena, Mawé, Matipuhy, Katukína, Yawalapiti, Yabaâna, Sabanês, Waurá, Ofayé, Arikem, Kanamarí, Tuyuca, Karipúna Creole French, Oro Win, Hunikuina lingvo, Awetï, Huamoé, Mondé, Wapishana, Avá-Canoeiro, Maritsauá, Katawixi, Mapidian, Miriti, Acroá, Apinayé, Apurinã, Amahuaca, Rikbaktsa, Siriano, Ucayali–Yurúa Ashéninka, kainganga lingvo, Zo'é, Mehinaku, Apalaí, Ava Guarani, Suyá, Aruáshi, Apiaká, Anambé, Wayoró, Atorada, Paresí, Cinta Larga, Otuke, Tremembé, Waimahã, Aurá, Amanayé, Agavotaguerra, Matsés, Xeta, Wajiara, Yaminawa, Cubeo, Tuparí, Tucano, Turiwára, Purí, Purubora, Wanano, Xukuru, Karajá, Pataxó, Pankararú, Ikpeng, Kambiwá, pemona lingvo, Suruí do Pará, Gavião of Jiparaná, Xerénte, Xakriabá, Salumá, Palikúr, Himarimã, Jamamadí, Dâw, Mẽbêngôkre, Wayana, Zuruahá, Karitiâna, Kaiwá, jekuana lingvo, Hup, Guajá, Amonap, Mbyá Guaraní, São Paulo Kaingáng, Kamakan, Suruí, Kamayurá, Waninnawa, Jurúna, Kepkiriwát, Karipuna, Xokleng, Korubo, Kuruáya, Kaimbé, Tapirapé, Kwaza, Guató, Wari’, maŝakalia lingvo, Trumai, Tingui-Botó, Kaxararí, Kayabi, Torá, Macuna, Truká, Makurap, Mamaindê, Akuntsu, Karipuna, Kanoê, Kapinawá, Koropó, Marúbo, Kulino, Krenak, Tuxináwa, Tuxá, Araweté, Xocó, Umotína, Uru-Pa-In, Sakirabiá, Ka'apor Sign Language, Terêna, Enawene Nawe, Matis, Urumi, Panara, Yanomamö, Xingú Asuriní, Wakoná, Nukuini, Oti, Wasu, Wayampi, Urubú-Kaapor, Waiká, Nadëb, Cafundó, portugala lingvo, Deni, Hixkaryana, Potiguára, Waiwai, Macushi, Kadiweu, arutana lingvo, Ramarama, Tiriyó, Waimiri-Atroarí, Bakairi, Pará Arára, Yaroamë, Xavante, Xipaya, platgermana lingvo, Bororo, Tupiniquim, nengatua lingvo, Curripaco, Piratapuyo, Yuhup, Tembé, Arap, Tenharim, Yawanawa, Amundava, Machinere, Júma, Morerebi, Parakanã, Kaxuiâna, Paranawát, Tapeba, Lakondê, Pankararé, Pokangá, Tocantins Asurini, Tukumanféd, Kinikinao, Guajajára, Shanenawa, Ararandewára, Latundê, akaŭaja lingvo, Tawandê |
| Plej ofta(j) religio(j) | katolikismo (75%) protestantismo (15,4%) |
| Areo | 8.514.877 km² |
| - % de akvo | 0,65 % |
| Loĝantaro | 190.732.694 (2010) (1-a de aŭgusto 2022) |
| Loĝdenso | 22,4 loĝ./km² |
| Loĝantoj | Braziloj |
| Horzono | -2 al -4 UTC-2 al -5 (somere) |
| Interreta domajno | br |
| Landokodo | BR |
| Telefona kodo | 55 |
| Plej alta punkto | Pico da Neblina |
| Plej malalta punkto | Atlantiko |
| Politiko | |
| Politika sistemo | Federala prezidenta respubliko |
| Ŝtatestro | Dilma Rousseff |
| Ĉefministro | Luiz Inácio Lula da Silva |
| Nacia tago | 7-a de septembro |
| Sendependiĝo disde Portugalio | 7-a de septembro 1822 |
| Ekonomio | |
| Valuto | realo (BRL) |
| MEP | laŭ 2007 |
| – suma | $1,8 duiliono |
| – pokapa | $ 11.873 |
| Esperanto-movado | |
| Landa E-asocio | Brazila Esperanto-Ligo |
Brazilo (portugale Brasil), oficiale Federacia Respubliko de Brazilo (portugale República Federativa do Brasil) estas lando en Sudameriko. Ĝi estas la kvina plej granda lando en la mondo laŭ surfaco (post Rusio, Kanado, Usono kaj Ĉinio, kaj la kvina plej granda en la mondo laŭ loĝantaro (post Ĉinio, Barato, Usono, kaj Indonezio). La unua eksteramerikano kiu "malkovris" hodiaŭan Brazilon estis la portugalo Pedro Álvares Cabral en 1500. La lando havas grandan rasan kaj kulturan diversecon. La portugaloj intermiksiĝis kun la indiĝenoj. Al ili aldoniĝis afrikaj negroj, alportitaj dum la kolonia periodo ĝis 1888. Al ĉiuj aliĝis enmigrintoj el pli ol 50 landoj, precipe de Eŭropo kaj Japanio.
Historio
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Historio de Brazilo.Prahistorio
Historio, laŭ strikta senco, dependas de skribaj dokumentoj. Sekve, kvankam la geografia regiono hodiaŭ okupita de Brazilo jam havis homojn antaŭ la alveno de eŭropanoj, kaj eĉ kvankam aliaj eŭropanoj alvenis al ĝi antaŭ esploristo Pedro Álvares Cabral, ne estas skribaj dokumentoj pri tio. Pero Vaz de Caminha produktis la unuan skriban dokumenton pri tio, kio hodiaŭ estas Brazilo, en aprilo aŭ majo 1500, pro tio oni povas komenci la Brazilan historion de tiam. Antaŭ Caminha, ni havas pra-historion.
Tradiciaj historiistoj parolis ankaŭ pri "proto-historio" de Brazilo, t. e., historiaj motivoj por eliro de portugaloj de Eŭropo. Kelkaj, malmultaj, historiistoj konsideras nord-eŭropajn legendojn pri insulo Hi-Brazilo kiel parton de brazila proto-historio.
Unuaj loĝantoj
Antaŭ la alveno de portugaloj, multaj homoj loĝis tie kie hodiaŭ estas Brazilo. La origino de tiuj homoj estas la sama kiel tiu de aliaj pra-amerikanoj. Eble ili alvenis de Azio per tiama tera vojo en la nuna markolo de Bering. Kelkaj tre malnovaj homaj fosilioj eltrovitaj en Sudameriko malsimpligis tiun teorion. Hodiaŭ oni akceptas ne nur unu, sed multajn transirojn de Beringa Markolo.
Dependa periodo
La dependa periodo de la brazila historio komenciĝas en 22-a de aprilo 1500, kiam Pedro Álvares Cabral alvenis al la nuna Bahio kaj deklaris la posedon de parto de Ameriko flanke de Portugalio. Tiu "rajtigis" sian regadon per Traktato de Tordesiljas kaj ĝin daŭrigis ĝis la 7-a de septembro 1822 kiam la portugala princo oficiale deklaris la sendependecon de Brazilo. Sed pli ol en aliaj landoj tiuj datoj estas nur formalaĵoj.
Oni povas dividi la dependan periodon je du partoj: kolonia periodo 1500-1808 kaj regna periodo 1808-1822.
Regna periodo
En Novembro 1807, trupoj de Napoleono Bonaparto igis la portugalan kortegon fuĝi al Brazilo. La regenta princo Princo Johano kaj la reĝino Maria la 1-a, alinomata la Freneza, alvenis Rio-de-Ĵanejron en 1808, poste faris defendan aliancon kun Britio. La brazilaj havenoj estis malfermitaj al internacia komerco kaj finis la kolonia monopolo. Rio-de-Ĵanejro fariĝis ĉefurbo de Portugalio. La princo kreis la Imprensa Nacional (Nacian Presejon) (13-a de majo 1808), la Banco do Brasil (Brazilan Bankon) (12-a de oktobro 1808), la Caixa Econômica (Ŝparkason) ktp. Tiuj fondaĵoj ekzistis ĝis hodiaŭ kaj estas simboloj de nacia sendependo.
Post la Viena kongreso je la 16-a de decembro 1815 Brazilo estiĝis regno ene de la portugala ŝtato, kiu nomiĝis de tiam Unuiĝita Regno de Portugalio, Brazilo kaj Algarves.
Sendependa periodo
Dua Respubliko (1930-1937)
En 1930 okazis puĉo kiu finis la unuan respublikon. Kiam Vargas puĉis en 1930, li intencis estri absolute, sen konstitucio, kaj finis la "provizoran" respublikan periodon de la brazila historio laŭ ideoj de Pozitivismo. En 1932 la Pro-Konstitucia Revolucio en San-Paŭlio devigis Vargas-on akcepti novan konstitucion en 1934, sed en la 10-a de novembro 1937 li denove puĉis kaj kreis la "Novan Ŝtaton", en kiu li intencis anstataŭigi la parlamenton per scienca akademio. Sed tiam la influo de la faŝismo en Brazilo jam estis tre forta, kaj la diktaturo de Vargas fariĝis iom post iom pli faŝisma ol pozitivisma.
Dum tio periodo, en 1935, okazis komunisma ribelo en Norda Rio-Grando kaj Rio-de-Ĵanejro. Vargas uzis tion por persekuti siajn malamikojn kaj timigi la superajn klasojn pri komunismo.
Tria Respubliko (aŭ "Nova Ŝtato") (1937-1945)
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Nova Ŝtato.Same kiel la faŝistoj en Eŭropo, Vargas eluzis tiujn ĉi timojn pri komunismo por pravigi diktatorecan regadon. Sian modelon de "Nova Ŝtato" li realigis ekde 1937 laŭ la ekzemplo de samnoma sistemo sub Salazar en Portugalio.
Tiu periodo estis diktaturo, en kiu la prezidanto estas ne nur ŝtatestro kaj registarestro sed ankaŭ plej supera leĝdonato kaj plej supera juĝisto. Tiu diktaturo daŭris ĝis la 29-a de oktobro 1945 kiam okazis puĉo apogita de Usono.
Kvara Respubliko (aŭ "Populisma Respubliko") (1945-1964)
Tiu tempo estas ankaŭ nomata oraj jaroj de la brazila historio. En tiu periodo, kvankam komunisma partio ne povis elekti reprezentantojn, Brazilo vivis "normalan" parlamentan demokration laŭ usona modelo. Nur en 1954 oni provis blankan puĉon kiu fiaskis. En tiu periodo, aperis en Brazilo televidaparatoj, modernaj fabrikoj kaj iom post iom finis la laŭleĝa kvazaŭsklavigo pro ŝuldoj. Juscelino Kubitschek fondis Braziljon en la 21-a de aprilo 1960.
Sed en la 31-a de januaro 1961 Jânio Quadros enoficiĝis kiel prezidanto kaj rezignis je la 25-a de aŭgusto 1961, kaj ekis gravega krizo. La socialisma vicprezidanto João Goulart estis en Ĉinio kaj oni proponis puĉon por ke li ne enoficiĝu kiel prezidanto. Ranieri Mazzilli, estante prezidanto de la parlamento, estris de la 25-a de aŭgusto 1961 ĝis la 8-a de septembro 1961.
Oni kreis la oficon de ĉefministro, kaj la prezidanto estis nur ŝtatestro. João Goulart povis esti prezidanto. Plebiscito malkreis la oficon de ĉefministro kaj la prezidanto reestis ŝtatestro kaj registarestro en la 24-a de januaro 1963.
Kvina Respubliko (aŭ Militista Periodo) (1964-1985)
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Milita puĉo de 1964.
La Militista Periodo, aŭ plumbaj jaroj komencis en 1-a de aprilo 1964 per puĉo apogita de Usono.
Kvankam Ranieri Mazzilli estis konsiderata laŭleĝa provizora prezidanto (2-a de aprilo 1964 ĝis 15-a de aprilo 1964) ĉar li estis la prezidanto de la parlamento, tamen la vera povo apartenis al "Supera Komando de Revolucio", t. e., la aro de brazilaj ĝeneraloj. Marŝalo Humberto de Alencar Castello Branco iĝis diktatoro en la 15-a de aprilo 1964 ĝis 15-a de marto 1967. Castelo Branco ekziligis la ĉefajn politikajn figurojn de Brazilo. En 1965 oni malpermesis la ekziston de politikaj partioj. En 1967 oni trudis novan konstitucion.
En 1984 popola movado rapidigis la finon de la diktatura periodo.
Sesa Respubliko (aŭ "Nova Respubliko") (1985-1990)
Tancredo Neves kaj Ulisses Guimarães sukcesis gvidi popolan movadon kiu komencis spontane en 1984. En la 15-a de novembro 1984 Tancredo Neves estis deklarita prezidento de Brazilo de la Parlamento kaj devis enoficiĝi en 15-a de marto 1985, sed antaŭ enoficiĝo li mortis. La parlamento deklaris la prezidanton de la Senato José Sarney prezidento en la 15-a de marto 1985 kun ĉiuj diktatorecaj povoj kaj sen limtempo por fino de lia regado.
Sarney okazigis balotadon por konstitucia asembleo. En 1986 li sanĝis la nomon de la brazila mono, malpermesis la plialtigon de prezoj en Brazilo kaj deklaris nepagadon de internacia debeto de Brazilo. En 1989 li denove sanĝis la nomon de brazila mono. Lia ekonomia politiko estis fiaska kaj inflacio atingis 80% monate (1,5% tage!). Li regis ĝis 15-a de marto 1990.
Sepa Respubliko (1990 ĝis nun)
Fernando Collor de Mello estis la unua brazila prezidento elektita per popola balotado ekde 1961. Lia regado, kiu komenciĝis la 15-an de marto 1990, estis ruiniga. En la unua tago de lia regado li konfiskis tutan monon de l' popolo, kiu estis en bankoj, por ĉesigi la inflacion (vere, sen mono ne estas inflacio!). Li ankaŭ ŝanĝis la nomon de la brazila valuto. Li permesis eniron de fremdaj varoj kontraŭ malaltaj impostoj. Krome li fakte permesis koruptecon kaj li mem estis koruptita. La 29-an de decembro 1992 li estis impedita(?) de la parlamento, kaj enoficiĝis la vicprezidanto Itamar Franco.
Itamar Franco estis malvigla prezidento, ĉiuj timis ke li ne sukcesas estri, pro tio oni evitis oponon al li. Ĉiu timis ke fiasko de lia registaro povus frakasi Brazilon kaj meti la landon en novan diktaturan periodon, tial ĉiu helpis lin dum lia periodo, kaj li sukcesis atingi nacian unuecon.
Itamar Franco redonis monon al la popolo, ŝanĝis la nomon de la brazila valuto, kontrolis inflacion, rekomencis pagadon de internaciaj debetoj ktp. Fine li denove sanĝis la nomon de brazila valuto. Lia regado finiĝis la 1-an de januaro de 1995.
Fernando Henrique Cardoso estis elektita de rekta popola balotado, enposteniĝis la 1-an de januaro de 1995 kaj estis la unua prezidento de Brazilo ekde 1961 kiu ricevis la simbolojn de prezidenteco de sia antaŭulo. Li estis la unua prezidento ekde 1986 kiu ne ŝanĝis la nomon de brazila valuto, kvankam li ordonis faradon de novaj moneroj. Li estis la unua "normala" prezidento de Brazilo ekde Juscelino Kubitschek. CARDOSO estis reelektita en 1998 per normala balotado kaj regis ĝis 2003, kiam oni elektis la popularan brazilan prezidenton Luiz Inácio Lula da Silva. LULA estis reelektita en 2006 kaj regis ĝis 2010. Li profitis sian popularecon kaj indikis la novan kandidaton por enposteniĝi kiel prezidento de Brazilo. Dilma Vana Rousseff, indikata de Lula, estis elektita de rekta popola balotado la 31-an de oktobro de 2010 kaj enposteniĝis la 1-an de januaro de 2011. ROUSSEFF estas la unua prezidentino de Brazilo.
Registaro
Historie, Brazila respublika registaro baziigis sur Usona registara sistemo. Ĝi estas en normalaj historiaj periodoj, estigita de la Brazila Konstitucio, estas federacia respubliko. La nacia registaro konsistas el la ekzekutiva, leĝdona, kaj juĝisa branĉoj. La kapo de la ekzekutiva branĉo estas la Prezidento de Brazilo. La leĝdona branĉo konsistas el la Brazila Kongreso, kun du ĉambristoj: deputitoj kaj senatanoj , dum la Suverena Nacia Kortumo estas kapo de la juĝista branĉo.
Brazilaj subŝtatoj ne havas tiom da aŭtonomio kiel usonaj subŝtatoj, ekzemple, ne havas prikrimajn leĝojn aŭ ne povas fari leĝojn pri balotado. Sekve, ili pli similas al aŭtonomaj provincoj, kun elektita registaro de aliaj sudamerikaj landoj.
Geografio
Brazilo havas 8.514.877 km² de areo, kaj estas la kvina lando en la mondo laŭ grandeco. Ĉiuj teroj en Brazilo estas kultiveblaj kaj plimalpli fertilaj, dum granda parto de aliaj pli grandaj landoj (Rusio, Kanado, Ĉinio kaj Usono) estas dezertoj aŭ nekultiveblaj teroj. Ne estas en Brazilo dezertoj, krom apudmara dezerteto Lençóis Maranhenses (270 km²), la nura varma dezerto en la mondo kun abunda dolĉa akvo, kiu estas turismejo. Brazilo havas plej grandajn riverojn kaj tropikajn arbarojn en la mondo en Amazonio. Krom tio, estas interesaj biomoj kiel Pantanalo, Katingao kaj Atlantika arbaro. Ne estas grandaj montoj aŭ vulkanoj.
En Brazilo estas ĉirkaŭ 5 mil urboj, multaj kun pli ol 1 miliono da loĝantoj, kaj eĉ San-Paŭlo kun pli ol 10 milionoj da loĝantoj.
Brazilo havas kvin geografiajn regionojn: la Norda Regiono, karakterizata per grava ekologia sistemo, la Amazona arbaro, kaj la Amazono, la plej granda rivero en la mondo; la Nordorienta Regiono, karakterizata per iomete arida klimato landinterne kaj pli mildajn temperaturojn marborde; la Centrokcidenta Regiono, karakterizata per vastaj savanoj kaj per la Pantanalo, grandega marĉa regiono kiu entenas riĉan faŭnon kaj flaŭron; la Sudorienta Regiono, kiu estas la plej industrialigita regiono de la lando, kie troviĝas, interalie, la bela urbo Rio-de-Ĵanejro kaj la potenca San-Paŭlo, financa centro de la lando, kaj Ouro Preto (esp-e, Nigra Oro), kie oni povas vidi la verkojn de Aleijadinho, la plej grava baroka skulptisto en Brazilo; kaj, finfine, la Suda Regiono, karakterizata de montara pejzaĝo kaj forta eŭropeca kulturo pro la plurlandaj enmigrintoj tie loĝantaj, kaj kie estas unu el plej elstaraj akvofaloj de la mondo, Igŭacuo, deklarita de Unesko kiel mondheredaĵo pro sia natura beleco.
Subŝtatoj
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Subŝtatoj de Brazilo.
- Akro (Acre)
- Alagoaso (Alagoas)
- Amapao (Amapá)
- Amazonio (Amazonas)
- Bahio (Bahia)
- Cearao (Ceará)
- Espirito-Santo (Espírito Santo)
- Gojaso (Goiás)
- Maranjo (Maranhão)
- Mato-Groso (Mato Grosso)
- Suda Mato-Groso (Mato Grosso do Sul)
- Minas-Ĝerajso (Minas Gerais)
- Parao (Pará)
- Paraibo (Paraíba)
- Paranao (Paraná)
- Pernambuko (Pernambuco)
- Piaŭio (Piauí)
- Rio-de-Ĵanejrio (Rio de Janeiro)
- Norda Rio-Grando (Rio Grande do Norte)
- Suda Rio-Grando (Rio Grande do Sul)
- Rondonio (Rondônia)
- Rorajmo (Roraima)
- Sankta Katarino (Santa Catarina)
- San-Paŭlo (São Paulo)
- Serĝipo (Sergipe)
- Tokantinso (Tocantis)
- Federacia Distrikto (Distrito Federal)
Ekonomio
Brazilo estas la deka ekonomio de la mondo, la plej granda de Sudameriko. La Brazila ekonomio bazas ekvilibre inter granda agrikultura sektoro kaj industrio. Tiu ebligas ke brazilanoj povas aĉeti en sia propra lando industriajn kaj agrikulturajn varojn kaj, sekve, importado estas ĉiam malpligranda ol eksportado. Agrikulture, la plej gravaj importoj estas rizo kaj tritiko, alie Brazilo eksportas viandon, lakton, sojon, kafon kaj maizon. Brazilo eksportas mineralojn kiel feron, aluminon, oron, ktp. kaj importas ĉefe karbon, kupron, natrion kaj sulfuron.
Brazilo produktas teorie la tutan nafton kiun ĝi bezonas, sed en praktiko ĝi devas eksporti pezan nafton por aĉeti malpezan nafton kaj naturan gason.
Brazila industrio estas tre diversa, ĝi produktas kaj eksportas aŭtomobilojn, aviadilojn, teksaĵojn, kemiaĵojn, ktp. Brazilo importas ĉefe komputilojn kaj elektronikajn ilojn. Hodiaŭ ĉinaj brikabrakoj konkurencas al nacia malpeza industrio.
Demografio
Laŭ nombrado farita en 2007[1], la loĝantaro kreskas je 1,2% jare, malpli ol la antaŭe supozita kresko (1,4%). En 1990 la kresko estis je 1,64% jare.
averaĝe, virinoj naskas po 1.99 infanojn. La loĝantaro do atingos maksimumon en 2060 (per ĉ. 260 milionoj) kaj tiam ekestos malkresko, se konserviĝos la nuntempaj parametroj pri nasko kaj morto.
Kiel en ĉiu lando, kiu konstatas sian "maljuniĝon", oni ekdiskutas en Brazilo strategiojn kaj politiko-ŝanĝojn, kiuj atentu pri ŝanĝoj rilate al medicinaj zorgoj (kun pli da gerontologoj kaj ne tiom da pediatroj), transportado aŭ la sekvoj de malpli granda nombro da aktivaj laboristoj kontribuantaj al la ŝtata sociasekura sistemo.
Etnografio
Plejparto de brazilanoj estas mestizoj. En Brazilo, oni povas deklari apartenon al ian etnon kaj ŝanĝi tiun deklaron dum la vivo, kiu estas tre ofta. Sekve, iu povas deklari sin blankulo, indiĝeno, mestizo, nigrulo sinsekve, laŭ deziro. Ĉirkaŭ 25% el la popolo deklaras sin blanka, ĉirkaŭ 25% deklaras sin nigrulo, ĉirkaŭ 45% deklaras sin mestizo, la aliaj deklaras sin orientaj aŭ indiĝenoj.
Lingvoj
Oficiala lingvo de Brazilo estas la portugala lingvo, preskaŭ 99% de la lonĝantaro havas ĝin kiel gepatran lingvon, nur ĉirkaŭ 1 miliono de homoj havas aliajn ĉirkaŭ 200 lingvojn kiel gepatra. Krom la portugala, oni parolas ofte, kiel gepatra lingvo ĉefe la japanan (ĉirkaŭ 300 mil loĝantoj), la talianan dialekton (itala), kaj la sudriograndan germanan dialekton (germana). El la indigena lingvo, nur la gvarania lingvo kaj yathë havas pli ol mil parolantojn. Hodiaŭ, pro forta migrado el aliaj sudamerikaj landoj, ĉirkaŭ 300 mil enmigrintoj parolas la hispanan kiel gepatra lingvo.
Infrastrukturo
La infrastrukturo de Brazilo estas agada grupo kaj brazila ekonomia strukturo kiu servas por plivastigado de diversaj agadoj. Ekzemple, por ke landaj entreprenoj povas eksporti, necesas havenoj kaj flughavenoj, elementoj de infrastrukturo.
Edukado
Scienco kaj Teknologio
Transporto
Sano
Energio
Komunikado
Kulturo
Religio
Sporto
Esperanto-Movado
Pli detalaj informoj troveblas en artikoloj Frua Esperanto-movado en Brazilo kaj Nuna Esperanto-movado en Brazilo.Vidu ankaŭ
- Ĉefministroj de Brazilo
- Prezidento de Brazilo
- Brazila ekstera politiko
- Monarkoj de Brazilo
- Listo de urboj de Brazilo
- Flago de Brazilo
- Latin-Ameriko
Aliaj projektoj
Notoj kaj referencoj
- ↑ Folha Online (27.12.2007): IBGE diz que população vai diminuir a partir de 2060
Eksteraj ligiloj
- Brazil Information angle
- Regionoj de Brazilo
- Curitiba Brazil; angle.
- bildoj pri Brazilo;
- Malnovaj Poŝtkartoj de Brazilo (angle)
| ||||||||||
.svg){kind=small}
| ||||
| ||||||
Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoLeginda