Kuraĝo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

Enteksta

Kiel registrite je 23:12, 19 jun. 2011

Kuraĝo estas homa sinteno, nome la kapablo konservi memregadon kaj celkonforman agemon konfronte al danĝero, malhelpo aŭ malfacilaĵo. Antonimoj estas timo, poltroneco.

La adjektivo estas kuraĝa, similsencaj estas: brava, maltima, aŭdaca, heroa. Vidu ankaŭ: nobla.^[1]

Lingvaj ekzemploj Zamenhofaj pri la vortuzado:

kuraĝa maristo, konduto; kuraĝa mieno antaŭ propra kameno;^[2] kuraĝe batali^Z; vi povas kuraĝe skribi al li kun la certeco, ke li vin komprenos^Z; kiu kuraĝe aliras, facile akiras;^[2] post la fino de la batalo estas multe da kuraĝuloj^Z.

Kuraĝa ago estas pripensita de la intelekto kaj decidita de la volo; maltima aŭ aŭdaca ago povas esti senpripensa, eventuale malprudenta efiko de memfidemo aŭ de individua temperamento. Kuraĝo estas virto kaj laŭdinda kvalito; maltimo aŭ aŭdaco povas esti troa aŭ mallaŭdinda eco. Ankaŭ kelkaj sportoj postulas kuraĝon (ekz-e grimpado).

Proverbo

Ekzistas pluraj proverboj pri kuraĝo en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili:^[3]

„ Kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe. ”
„ Malantaŭ barilo kuraĝo estas facila. ”
„ Kuraĝa homo en sia domo. ”

Referencoj

↑ laŭ ReVo
↑ ^2,0 ^2,1 L. L. Zamenhof; C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta, Stafeto, La Laguna, 1974. ISBN 9784640076090
↑ Lernu

[1] ŭ ReVo

[L._Zamenhof_1974-2] 2,0 ^2,1 L. L. Zamenhof; C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta, Stafeto, La Laguna, 1974. ISBN 9784640076090

[3] Lernu

[1]

[2]

[3]

@@ Linio 5: / Linio 5: @@
 Lingvaj ekzemploj [[Zamenhof]]aj pri la vortuzado:
-:''kuraĝa maristo, konduto; kuraĝa mieno antaŭ propra kameno;<ref name="L. Zamenhof 1974">L. L. Zamenhof; C. Rogister ed.: [[Proverbaro esperanta]], Stafeto, La Laguna, 1974. ISBN 400-7609-6</ref> kuraĝe batali<sup>Z</sup>; vi povas kuraĝe skribi al li kun la certeco, ke li vin komprenos<sup>Z</sup>; kiu kuraĝe aliras, facile akiras;<ref name="L. Zamenhof 1974"/> post la fino de la batalo estas multe da kuraĝuloj<sup>Z</sup>.''
+:''kuraĝa maristo, konduto; kuraĝa mieno antaŭ propra kameno;<ref name="L. Zamenhof 1974">L. L. Zamenhof; C. Rogister ed.: [[Proverbaro esperanta]], Stafeto, La Laguna, 1974. ISBN 9784640076090</ref> kuraĝe batali<sup>Z</sup>; vi povas kuraĝe skribi al li kun la certeco, ke li vin komprenos<sup>Z</sup>; kiu kuraĝe aliras, facile akiras;<ref name="L. Zamenhof 1974"/> post la fino de la batalo estas multe da kuraĝuloj<sup>Z</sup>.''
 Kuraĝa ago estas [[pripenso|pripensita]] de la [[intelekto]] kaj [[decido|decidita]] de la [[volo]]; maltima aŭ aŭdaca ago povas esti senpripensa, eventuale malprudenta efiko de memfidemo aŭ de individua [[temperamento]]. Kuraĝo estas [[virto]] kaj laŭdinda kvalito; maltimo aŭ aŭdaco povas esti troa aŭ mallaŭdinda eco.