Aŭtonomeco

Oni parolas pri aŭtonomeco (el la malnovgreka αυτονομία, (αὐτονομία) autonomía = donante memstare leĝojn) laŭ fakbranĉoj ankaŭ en senco de "memstareco", "sendependeco", "memadministrado" aŭ "decidlibireco". Autonomeco signifas pli-malpli sendependecon de eksteraj cirkonstanscoj. [*aŭtonomio=aŭtonomeco]

Politologio

Totala aŭtonomeco

Ŝtatoj aŭ teritorioj estas konsiderataj aŭtonomaj, se ili estas interne memstaraj, sed ekstere alia ŝtato reprezentas ilin. Tio validas ĉefe por terirorioj ene de ŝtato, kie vivas fortaj malplimultoj:

• Sud-Tirolo (Italio)
• Gagaŭzio (Moldavio)
• Aŭtonoma Respubliko Naĥiĉevan (Azerbajĝano)
• Karakalpakistano (Uzbekistano)
• Ferooj kaj Gronlando (Danio)
• multaj respublikoj de Rusio
• parte iamaj kolonioj, ekz. tiuj de Britio kaj Francio

Netotala aŭtonomeco

La ŝtato povas doni aŭtonomajn rajtojn por areo nur parte. Tiel plej ofte la ŝtato kreas, permesas kulturan axutonomecon de iu areo, samloka popolgrupo. Ankaŭ la departementoj, kantonoj, subŝtatoj, lokaj komunumoj havas iasence aŭtonomecon en certaj aferoj.

Aŭtonomeco kiel protesto

La nocio „aŭtonomeco“ iĝis marko de la italaj politikaj kaj kulturaj protestoj en la 1970-aj jaroj. Tio disvastiĝis en la 1980-aj jaroj al Germanio, al aliaj landoj. Oni nomas tiujn movadanojn „aŭtonomoj“.

vidu ankaŭ

• Leĝo
• Libereco
• Moralo
• Paul Lafargue
• Aŭtarkio
• Emancipado
• Suvereneco

Eksteraj ligiloj

greke http://www.marxists.org/francais/lafargue/works/1881/12/lafargue_18811225.htm greke http://www.fondation-besnard.org/article.php3?id_article=258