Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Blahma (diskuto | kontribuoj) |
Marcos (diskuto | kontribuoj) Laŭ http://bertilow.com/pmeg/shanghoj.html ĝi estis en Interreto nur de 1995, ne de 1994 |
||
Linio 8: | Linio 8: | ||
Ĝi estas ĉefe praktika lernilo, do ne ĉefe teoria verko por lingvistoj kiel la [[Plena Analiza Gramatiko]]. |
Ĝi estas ĉefe praktika lernilo, do ne ĉefe teoria verko por lingvistoj kiel la [[Plena Analiza Gramatiko]]. |
||
De [[ |
De [[1995]] ĝis [[2006]] ĝi ekzistis nur en [[Interreto]]. Ekde [[januaro]] 2006 ankaŭ aĉeteblas la papera versio, eldonita de [[ELNA]]. |
||
Pri la enhavo de PMEG respondecas nur Wennergren, sed helpis en la verkado multaj aliaj personoj. |
Pri la enhavo de PMEG respondecas nur Wennergren, sed helpis en la verkado multaj aliaj personoj. |
Kiel registrite je 12:50, 29 sep. 2011
La Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko (aŭ PMEG) estas libro, kiu klarigas la Esperanto-gramatikon en facile komprenebla maniero. Ĝi estas verkita ĉefe de Bertilo Wennergren. Ĝi celas ordinarajn Esperantistojn, kiuj volas studi la gramatikon, vortfaradon, skribon, kaj elparolon de la Internacia Lingvo.
Por plifaciligi la komprenon, ĝi ne uzas tradiciajn gramatikajn terminojn. Ekzemplo estas "o-vorto" anstataŭ "substantivo" aŭ "rolvorteto" anstataŭ "prepozicio". Tiuj novspecaj gramatikaj terminoj aldone pli taŭgas por priskribi Esperanton ol la tradiciaj terminoj. Ekz-e laŭ la tradiciaj terminaro, la vortoj "tiu", "ambaŭ" kaj "ties" estas adjektivoj, sed ili kondutas tre malsame al la adjektivoj finiĝantaj per "a"; la termino "A-vorto" pli logike kungrupigas vortojn, kiuj kondutas simile. [1]
Ĝi estas ĉefe praktika lernilo, do ne ĉefe teoria verko por lingvistoj kiel la Plena Analiza Gramatiko.
De 1995 ĝis 2006 ĝi ekzistis nur en Interreto. Ekde januaro 2006 ankaŭ aĉeteblas la papera versio, eldonita de ELNA.
Pri la enhavo de PMEG respondecas nur Wennergren, sed helpis en la verkado multaj aliaj personoj.