Religio de Antikva Egiptio

Kronologio de antikva Egiptio

Temaj artikoloj

Egiptologio · Egiptaj dinastioj · Egiptoj Faraono · Hieroglifoj · Religio Skribarto · Politika administrado Antikvaj nomoj de Egiptio

Antaŭdinastia epoko

Dinastia raso Bau el Pe kaj Neĥen · Nakado · Neĥen

Arkaika epoko

1-a, 2-a dinastio Cenej · Maat · Meni · Sereĥ

Malnova imperio

3-a, 4-a, 5-a, 6-a dinastio Piramidoj · Suntemplo · Tekstoj de piramidoj

Unua meza periodo

7-a, 8-a, 9-a, 10-a, 11-a dinastio Libroj de saĝaj konsiloj en la vivon

Meza imperio

12-a dinastio Oazo Fajumo · Tekstoj de ĉerkoj

Dua meza periodo

13-a, 14-a, 15-a, 16-a, 17-a dinastio Hatueret · Hiksosoj

Nova imperio

18-a, 19-a, 20-a dinastio Amarna periodo · Amono · Atono Libro de mortintoj · Veset

Tria meza periodo

21-a, 22-a, 23-a, 24-a, 25-a dinastio, Dia edzino · Vesetaj grandpastroj

Malfrua epoko

26-a, 27-a, 28-a, 29-a, 30-a dinastio 2-a persia superregado Naukratis · Mammisi · Saja renesanco

Grekia-romia epoko

Makedonia dinastio, Ptolemeidoj Aegyptus · Aleksandrio · Demotika kroniko Hermetismo · Manehto Múseion · Ptolemea Egiptio · Serapis

Rilataj artikoloj Portalo pri Antikva Egiptio

La antikva egipta religio prezentiĝis kun multforma rito kaj multaj gedioj kun homaj korpoj kaj bestaj kapoj: Anubo (ŝakala kapo), Haktoro (bovina), Horuso (falka), Munto (agla), Meĥeto (korva), Seĥeto (leonina), Seto (porka), Ĥnumo (ŝafa), Toto (ibisa), Sebeko (krokodila), Basto (katina). Pro tio, la bestojn ili konsideris sanktaj.

La egipta religio stimulis la kulton al la mortintoj kaj instruis ne tre precizan ideon pri la reveno al la vivo, kiu eblis esti per la revivigon de mortoj en la saman korpon, kaj tial ili ĝin konservis kiel mumiojn, aŭ per la metempsikozon. La sacerdotoj klopodis kuraci la poseditajn de la malbonaj spiritoj kaj helpi la spiritojn de mortintoj al lasta juĝo antaŭ Anubo.

Krom tiuj plej popularaj gedioj, ankaŭ estis Atono (la sundisko) kaj Atumo (la malaperanta suno), kies centro de kulto estis la urbo On, aŭ Heliopolo laŭ la grekoj. La suno estis kultata kiel la fonto de vivo sur la materia mondo, kaj konsiderata kiel vivanta dio kaj fonto de energio en la ĉiela mondo. La sunadorado estis trudita kiel la unua klopodo de monoteisma religio en la historio, fare de faraono Amen-Hotep la 4-a (-1375 ĝis -1358), kiu prenis la alnomon Aĥnatono. Tiu religia formo ne daŭris multe, kaj post la morto de Aĥnatono, oni revenis al tradicia religio. Kelkaj kredas ke Moseo kaptis la ideon pri monoteismo de atonismo.

En la antikva Egipto, la scienco, la filozofio kaj la religio estis kunligitaj. Kuracistoj, inĝenieroj, kalkulistoj, ktp. estis ankaŭ sacerdotoj. Sekve ŝanĝojn en religio okazis laŭ la sociaj ŝanĝoj.

Vidu ankaŭ

• Egipta Mitologio