Almozo

Almozodonado antaŭ la templo

Almozo (el la greka: ἐλεημοσύνη, „kompato“) estas donaco al malriĉulo, plej ofte en formo de mono aŭ nutraĵo. Ĝi estas donata pro kompato, sen atendo ricevi kompense iun materialaĵon.

Laŭ kulturo aŭ religio la donaco de almozo povas esti ligita al espero ricevi iun spiritan avantaĝon. Tiel en kristanismo oni atendis pekliberiĝon.

En la Bahaa Kredo estas malpermesate almozopeti KAJ almozodoni (verso 147-a de la Kitáb-i-Aqdas), ĉar por bahaanoj laboro estas devigo kaj adorago... tiun, kiuj ne povas mem labori, prizorgas la komunumo.

Citato

• Oni diras, ke malriĉuloj eniros la paradizon kvincent jarojn antaŭ la riĉuloj. Per almozoj oni aĉetas iom de la paradizo de la malriĉuloj. – Elias Canetti (La voĉoj de Marakeŝo)

Proverbo

Ekzistas pluraj proverboj pri almozo en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili:

• 	„ Almozoj ne malriĉigas. ”

• 	„ Donado de almozoj neniam malriĉigas. ”

• 	„ Kiu tro ripozas, baldaŭ almozas. ”