Maĵora-minora tonaleco: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 1 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponas per Vikidatumoj (d:q1266670)
Linio 7: Linio 7:


[[Kategorio: Harmoniscienco]]
[[Kategorio: Harmoniscienco]]

[[de:Dur-Moll-Tonalität]]

Kiel registrite je 18:33, 4 apr. 2013

Maĵora-minora tonaleco estas uzata kiel supra termino aŭ sinonimo por la tonaleco reganta en la eŭropaj muzikkulturoj. Ĝi baziĝas sur la uzo de maĵoraj kaj minoraj gamoj. Temas pri hierarĥia sistemo, kiu rilatigas tonojn, akordojn kaj tonaloj sur tonalan centron (toniko).

Oni uzas la terminon, por klare indiki, ke oni pensas ĝuste pri tiu speco da tonaleco. La sistemo baziĝanta sur la preskaŭ nura uzado de maĵoro kaj minoro evoluis ekde proks. 1600[1] kaj anstataŭis la ĝis tiam regantajn aliajn modalojn.

Referencoj

  1. Reinhard Amon, Lexikon Harmonielehre, ISBN 3-900695-70-9, p. 165