Georg Joachim Zollikofer: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[File:GeorgJoachimZollikofer.jpg|thumb|Zollikofer 1773]] |
[[File:GeorgJoachimZollikofer.jpg|thumb|Zollikofer 1773]] |
||
'''Georgo Joakimo ZOLLIKOFER''' (naskiĝinta la [[5-an de |
'''Georgo Joakimo ZOLLIKOFER''' (naskiĝinta la [[5-an de aŭgusto]] [[1730]] en [[Sankt-Galo]], mortinta la [[22-an de januaro]] [[1788]] en [[Lepsiko]]) estis svisa-germana teologo kaj verkisto de ekleziaj kantoj. |
||
Li estis [[pastoro]] en [[Morato]] kaj ekde 1758 ĉe la reformita komunumo en Lepsiko. En la 1766-a jaro li eldonis sian kantolibron »Neues Gesangbuch« (8-a eld. en 1786), kiu karakteriziĝis per ŝanĝita kerna parto kaj propraj [[Raciismo|racionalismaj]] poemoj. |
Li estis [[pastoro]] en [[Morato]] kaj ekde 1758 ĉe la reformita komunumo en Lepsiko. En la 1766-a jaro li eldonis sian kantolibron »Neues Gesangbuch« (8-a eld. en 1786), kiu karakteriziĝis per ŝanĝita kerna parto kaj propraj [[Raciismo|racionalismaj]] poemoj. |
||
Kiel registrite je 08:01, 11 maj. 2013
Georgo Joakimo ZOLLIKOFER (naskiĝinta la 5-an de aŭgusto 1730 en Sankt-Galo, mortinta la 22-an de januaro 1788 en Lepsiko) estis svisa-germana teologo kaj verkisto de ekleziaj kantoj.
Li estis pastoro en Morato kaj ekde 1758 ĉe la reformita komunumo en Lepsiko. En la 1766-a jaro li eldonis sian kantolibron »Neues Gesangbuch« (8-a eld. en 1786), kiu karakteriziĝis per ŝanĝita kerna parto kaj propraj racionalismaj poemoj.
Skribis pri ties nekontesteble retorika rego de la germana la fama historiisto Pölitz: Zollikofer war einer der ersten Kanzelredner seiner Zeit. In seinen Religionsvorträgen herrscht Klarheit der Begriffe und Wärme der Empfindung. Der Form nach gehören sie zu den vollendetsten stilistischen Produkten, welche Deutschland aus jener Periode besitzt. Seine Diktion ist reich und mannigfaltig; sein Periodenbau hat Wohlklang; die Verbindung der Begriffe in seinen Vorträgen, die Übergänge und Wendungen, geben denselben ein frisches Leben."[1]
Literaturo
- Daniel Jacoby: Zollikofer, Georg Joachim, en: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), vol. 45, eldonejo Duncker & Humblot, Lepsiko 1900, pp. 415–419.
- Erich Wenneker: Zollikofer, Georg Joachim, en: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL), vol. 14, Herzberg 1998, ISBN 3-88309-073-5, rubr. 576–579.
Notoj
- ↑ Karl Heinrich Ludwig Pölitz, Praktisches Lehrbuch zur Lektüre der deutschen Klassiker, vol. 1, Lepsiko 1805, p.90