Listo de misprononcadoj en Esperanto

Ĉi tiu artikolo enhavas liston de misprononcadoj en esperanto. Kvankam ĝi ne havas dialektojn, depende de la nacio kaj la gepatra lingvo de la parolanto, ofte okazas misprononcado. Krome iuj misprononcoj estas rezulto de simpla miskompreno de la reguloj.

Misprononcado de multaj diversaj parolantoj

• Prononci finan "-io" kiel "-jo". Ekzemple homoj de diversaj landoj emas misprononci "familio" (fa-mi-LI-o) kiel "familjo" (fa-MI-ljo). (Fina "-io" funkcias tiel en multaj eŭropaj lingvoj, do eble tiu misprononco temas specife pri eŭroplingvanoj.)
• Prononci duoblan vokalon kiel unuopan, pro miskompreno ke ĉiu vokalo kreas propran silabon. Ekzemple misprononco de "scii" (SCI-i) kiel "sci".
• Emfazi malĝustan silabon. Kiam vorto similas al nacilingva vorto, homoj fojfoje emfazas malĝustan silabon pro nacilingva influo, sendepende de la specifa denaska nacia lingvo. Ekzemple fojfoje oni aŭdas la malĝustan "ma-te-MA-ti-ka" anstataŭ la ĝustan "ma-te-ma-TI-ka".

Misprononcado de azilingvaj parolantoj

Japana

• Prononci l kaj r nedistigante.

Misprononcado de eŭroplingvaj parolantoj

Angla

• Fermi vortojn, kiuj finiĝas per 'o', per 'oŭ'

homo → homoŭ

• Fermi vortojn, kiuj finiĝas per 'e', per 'ej'

bone → bonej

• Prononci 'r' kiel la angla 'r' (ekzemple en red)

esperanto → esperranto

Finna

• Ĉiam akcenti la unuan silabon de vorto

Mi parolas Esperanton → Mi parolas Esperanton

• Plilongigi silabojn

malamiko → mal:ami:k:o

• Prononci la voĉajn sonojn b, d, g, ĝ kaj z kiel la senvoĉajn sonojn p, t, k, ĉ kaj c, respektive

beni → peni

danĝera → tanĉera

gazeto → kaceto

Franca

• Prononci 'r' kiel g

klarigi → klagigi

• Prononci r kiel ĥ

esperanto → espeĥanto

• Prononci i kiel j

iam → jam

• Prononci kv kiel gv

akvo → agvo

• Ne prononci h

Homo → omo

Mi havas hundon → Mi avas undon

• Prononci e nazale (pli malferme, do preskaŭ kiel a), precipe antaŭ n kaj m

vendi → vãdi, atento → atãnto, inteligenta → inteligãnta, membro → mãmbro

• Prononci am aŭ an nazale

ami → ãmi, esperanto → esperãnto (aŭ, pli malbone: esperãto)

• meti la akcenton en la lastan silabon

esperanto → esperanto

Germana

• Prononci eŭ kiel oj

Eŭropo → Ojropo, eŭro → ojro

• Prononci st kiel ŝt

imposto → impoŝto

• Prononci r → voĉan ĥ

esperanto → espeĥanto

• Prononci g, d, b kiel k, t, p silabfine:

sub → sup, sed → set

Hispana

• Prononci h kiel ĥ aŭ ne prononci h

homo → omo

homo → ĥomo

• Prononci e ĉe la vortoj, kiuj komenciĝas per s aŭ ŝ sekvata de alia konsonanto

ŝtono → eŝtono

skui → eskui

• Ne prononci la finajn s. (kelkaj dialektoj, ĉefe en Hispanameriko kaj partoj de Andaluzio)

Mi estas → Mi esta

• Prononci mezajn s kiel h. (kelkaj dialektoj, ĉefe en Hispanameriko)

besto → behto

• Ne distingi v kaj b, ĉar ambaŭ prononciĝas kiel malferma β (alivorte kiel nurlipa ŭ)

bovo → βoβo

• Ne distingi z kaj s (la distingo ne ekzistas en la Hispana)

dezerto → deserto

Itala

• Prononci s kiel z kiam ĝi estas inter du vokaloj aŭ antaŭ r, d, g, v, b, l, n kaj m

rusa → ruza

Svedio → Zvedio

slava → zlava

Ismo → Izmo

• Prononci z kiel dz kiu ne ekzistas en Esperanto

zono → 'dzono

Pola

• Prononci h kiel ĥ

horo → ĥoro

• Prononci (kaj skribi) ekz- kiel egz-

ekzameno → egzameno

• Prononci konsonanto + i + vokalo kiel konsonanto + j + vokalo (kaj tiel perdante silabon)

familio → familjo

• Emfazi antaŭantaŭlastan silabon en vortoj finiĝante per -ika, -iko, ktp

politika → politika

Portugala

• Prononci fina o kiel u:

domo → domu

• Prononci fina e kiel i :

dome → domi

• Prononci r en komenco de vorto aŭ fino de silabo kiel h (Brazilo) aŭ ĥ (Rio de Janeiro, Lisbono):

revi → hevi/ĥevi

servo → sehvo/seĥvo

• Prononci d kiel ĝ antaŭ i (kelkaj regionoj de Brazilo, ĉefe Rio de Janeiro):

Dio → Ĝio

Diablo → Ĝiablo

• Prononci t kiel ĉ antaŭ i (kelkaj regionoj de Brazilo, ĉefe Rio de Janeiro):

Tio → Ĉio;

• Prononci i antaŭ konsonanta grupo komenciĝanta de s aŭ ŝ:

skolo → iskolo;

ŝranko → iŝranko;

strato → istrato;

ŝtato → iŝtato;

• Prononci s kiel ŝ aŭ z (depende de la regiono) en fino de silabo:

estas → eztaz/eŝtaŝ

• Prononci kv kiel kiv:

Kvin → Kivin

• Ne prononci n kaj m post nazala vokalo:

kampo → kãpo;

antaŭ → ãtaŭ;

Rusa

• Prononci o kiel a en senakcenta silabo:

oranĝo → aranĝa, okcidento → akcidenta

• Prononci h kiel g aŭ ĥ:

himno → gimno, Hitlero → Gitlero

himno → ĥimno, Hitlero → Ĥitlero

Vidu ankaŭ

• Listo de falsaj amikoj
• Listo de paronimoj
• Prononco de Esperanto