Stefan MacGill: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
Blahma (diskuto | kontribuoj) e Kategorio:Estraranoj de UEA aldonita uzante VarmaKato |
Aldonis la seminarion en Strasburgo - pionira por TEJO, ankau restarigo de la ekzamenoj UEA-ILEI. Sonja ne vere denaska. |
||
| Linio 23: | Linio 23: | ||
En 1976 Stefan MacGill estis volontulo en la [[Centra Oficejo de UEA]]. De 1977 ĝis 1986 li laboris kiel oficisto de la Centra Oficejo, de 1980 ĝis 1984 kiel ties Direktoro. De 1976 ĝis 1986 li estis redaktoro respektive kunordiganto de la [[Jarlibro de UEA]]. Krome de 1978 ĝis 1986 li estis teknika redaktoro de ''[[Kontakto (revuo)|Kontakto]],'' revuo eldonata de [[TEJO]]. |
En 1976 Stefan MacGill estis volontulo en la [[Centra Oficejo de UEA]]. De 1977 ĝis 1986 li laboris kiel oficisto de la Centra Oficejo, de 1980 ĝis 1984 kiel ties Direktoro. De 1976 ĝis 1986 li estis redaktoro respektive kunordiganto de la [[Jarlibro de UEA]]. Krome de 1978 ĝis 1986 li estis teknika redaktoro de ''[[Kontakto (revuo)|Kontakto]],'' revuo eldonata de [[TEJO]]. |
||
En 1986 li transloĝiĝis al Hungario. De 1986 ĝis 1996 li redaktis la gazeton ''[[Juna Amiko]]'' kaj denove faras tion |
En 1986 li transloĝiĝis al Hungario. De 1986 ĝis 1996 li redaktis la gazeton ''[[Juna Amiko]]'' kaj denove faras tion inter 2000 kaj 2013, kiam li pludonis la stafeton al Stano Marcek el Slovakio.<ref name="ipr"/> Ekde 1989 li profesie verkas help-tekstojn por komputilaj programoj.<ref name="ipr"/> |
||
== Movadaj funkcioj == |
== Movadaj funkcioj == |
||
Li kunfondis la [[Esperanta Junulara Asocio de Nov-Zelando|Esperantan Junularan Asocion de Nov-Zelando]] en 1964 kaj aktivis en ĝi ĝis 1972. Ekde 1977 Stefan MacGill estis vicprezidanto kaj sekve en 1979 kaj 1980 [[prezidanto de TEJO]]. De 1989 ĝis 1992 li estis vicprezidanto de [[ILEI]], de 1992 ĝis 1994 li estis kaj denove ekde 2009 ĝis 2013 li estas prezidanto de ILEI<ref name="ipr"/>. En 1992 li estis la redaktoro de la rubriko ''Junularo'' en la magazino ''[[Monato (gazeto)|Monato]]''<ref>{{Monatoref|numero=1992/01|paĝo=3|titolo=Enkonduko|ligilo=|aŭtoro=Paul Peeraerts}}</ref> |
Li kunfondis la [[Esperanta Junulara Asocio de Nov-Zelando|Esperantan Junularan Asocion de Nov-Zelando]] en 1964 kaj aktivis en ĝi ĝis 1972. Ekde 1977 Stefan MacGill estis vicprezidanto kaj sekve en 1979 kaj 1980 [[prezidanto de TEJO]]. Lia ĉefa projekto dum 1980 estis la realigo de la unua seminario de TEJO, kiu ricevis financan kaj organizan subtenon de la Eŭropa Junulara Fonduso (EJF). Tio okazis en la centro de EJF en Strasburgo, Francio, kun gvidantoj Claude Piron, Claude Gacond kaj li mem. La interpretist por la seminario estis Farjon de la Gatinerie el Belgio. Okazis depost tiam regule multaj dekoj da subtenataj seminarioj, kiuj kune envenigis al TEJO centojn da miloj da eŭroj. De 1989 ĝis 1992 li estis vicprezidanto de [[ILEI]], de 1992 ĝis 1994 li estis kaj denove ekde 2009 ĝis 2013 li estas prezidanto de ILEI<ref name="ipr"/>. En 1989, li laboris refondi la komunanjn ekzamenojn de UEA-ILEI kaj estis ĝia sekretario de 1989-1995. En 1992 li estis la redaktoro de la rubriko ''Junularo'' en la magazino ''[[Monato (gazeto)|Monato]]''<ref>{{Monatoref|numero=1992/01|paĝo=3|titolo=Enkonduko|ligilo=|aŭtoro=Paul Peeraerts}}</ref> |
||
La 20-an de julio 2013 Stefan MacGill dum la komitatkunsido de la [[UK 2013|98-a UK]] en [[Rejkjaviko]] estis elektita kiel vicprezidanto de [[UEA]]. |
La 20-an de julio 2013 Stefan MacGill dum la komitatkunsido de la [[UK 2013|98-a UK]] en [[Rejkjaviko]] estis elektita kiel vicprezidanto de [[UEA]]. |
||
== Familio == |
== Familio == |
||
Li lernis Esperanton [[denaska esperantisto|denaske]] de sia patro [[David MacGill]]. Ankaŭ liaj |
Li lernis Esperanton [[denaska esperantisto|denaske]] de sia patro [[David MacGill]]. Ankaŭ liaj du filinoj Karina (naskita en 1990), Hajnal (1992) estas denaskaj esperantistoj. Filino Sonja (2000) bone komprenas la lingvon kaj iome parolas ĝin. <ref name="ipr"/> |
||
== Verkoj == |
== Verkoj == |
||
Kiel registrite je 14:13, 9 maj. 2014
| Stefan Clive MacGill | |
|---|---|
 Stefan Mac Gill en majo 2008 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 5-an de oktobro 1948 en Nov-Zelando |
| Lingvoj | Esperanto |
| Nacieco | novzelandano |
| Ŝtataneco | Nov-Zelando |
| Alma mater | Viktoria Universitato de Velingtono |
| Familio | |
| Patro | David MacGill |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto • pedagogo • redaktoro |
| Esperanto | |
| Verkis en Esperanto | listo de liaj verkoj |
| Denaska esperantisto | Jes |
Stefan Clive MACGILL (naskiĝis la 5-an de oktobro 1948[1] en Novzelando) estas novzelanda esperantisto, kiu de 1986 vivas en Hungario.[2]
Studado
De 1969 ĝis 1975 Stefan MacGill studis – ĉefe geografion – en la Viktoria-Universitato de Wellington, en la Universitato de Canterbury kaj en la Massey-Universitato, ĉiuj en Nov-Zelando. En 1974 li ricevis instruistan diplomon por elementaj lernejoj.[2]
Profesia laboro
En 1976 Stefan MacGill estis volontulo en la Centra Oficejo de UEA. De 1977 ĝis 1986 li laboris kiel oficisto de la Centra Oficejo, de 1980 ĝis 1984 kiel ties Direktoro. De 1976 ĝis 1986 li estis redaktoro respektive kunordiganto de la Jarlibro de UEA. Krome de 1978 ĝis 1986 li estis teknika redaktoro de Kontakto, revuo eldonata de TEJO.
En 1986 li transloĝiĝis al Hungario. De 1986 ĝis 1996 li redaktis la gazeton Juna Amiko kaj denove faras tion inter 2000 kaj 2013, kiam li pludonis la stafeton al Stano Marcek el Slovakio.[2] Ekde 1989 li profesie verkas help-tekstojn por komputilaj programoj.[2]
Movadaj funkcioj
Li kunfondis la Esperantan Junularan Asocion de Nov-Zelando en 1964 kaj aktivis en ĝi ĝis 1972. Ekde 1977 Stefan MacGill estis vicprezidanto kaj sekve en 1979 kaj 1980 prezidanto de TEJO. Lia ĉefa projekto dum 1980 estis la realigo de la unua seminario de TEJO, kiu ricevis financan kaj organizan subtenon de la Eŭropa Junulara Fonduso (EJF). Tio okazis en la centro de EJF en Strasburgo, Francio, kun gvidantoj Claude Piron, Claude Gacond kaj li mem. La interpretist por la seminario estis Farjon de la Gatinerie el Belgio. Okazis depost tiam regule multaj dekoj da subtenataj seminarioj, kiuj kune envenigis al TEJO centojn da miloj da eŭroj. De 1989 ĝis 1992 li estis vicprezidanto de ILEI, de 1992 ĝis 1994 li estis kaj denove ekde 2009 ĝis 2013 li estas prezidanto de ILEI[2]. En 1989, li laboris refondi la komunanjn ekzamenojn de UEA-ILEI kaj estis ĝia sekretario de 1989-1995. En 1992 li estis la redaktoro de la rubriko Junularo en la magazino Monato[3] La 20-an de julio 2013 Stefan MacGill dum la komitatkunsido de la 98-a UK en Rejkjaviko estis elektita kiel vicprezidanto de UEA.
Familio
Li lernis Esperanton denaske de sia patro David MacGill. Ankaŭ liaj du filinoj Karina (naskita en 1990), Hajnal (1992) estas denaskaj esperantistoj. Filino Sonja (2000) bone komprenas la lingvon kaj iome parolas ĝin. [2]
Verkoj
- Tendaraj tagoj
- La laŭta vekhorloĝo
- Tridek roluloj
- Streĉ' eĉ, Steĉj-skeĉ'!
- Pordoj
- Okulo
- Nemave edifi
Referencoj
- ↑ La Juna Vivo, julio/aŭgusto 1949, paĝo 346.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Internacia Pedagogia Revuo, jarkolekto 40 (2010), kajero 1, paĝo 6.
- ↑ Monato, internacia magazino sendependa, numero 1992/01, paĝo 3: Enkonduko verkita de Paul Peeraerts.
Eksteraj ligiloj
|
Trovu « Stefan MacGill » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo» |
- Sukcesoplena, ŝercoplena kaj tre malkutima (recenzo pri Nemave edifi de Stefan MacGill) el Monato