Nikolaj Kabanov: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Dima41 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Nikolaj KABANOV''' (Никола́й Алекса́ндрович Кабано́в) (29 [[januaro]] (12 [[februaro]]) 1864, [[Karaĉev]], [[Orlova gubernio]] [[Rusio]] - 20 [[novembro]] [[1942]], [[Kazanj]] [[Soveta Unio]]), ruso.Rusia kaj sovetia d-ro terapiisto, sciincisto kaj pedagogo, fama rusia kaj sovetia esperantisto.
'''Nikolaj KABANOV''' (Никола́й Алекса́ндрович Кабано́в) (29 [[januaro]] (12 [[februaro]]) 1864, [[Karaĉev]], [[Orjol|Orlova gubernio]] [[Rusio]] - 20 [[novembro]] [[1942]], [[Kazanj]] [[Soveta Unio]]), ruso.Rusia kaj sovetia d-ro terapiisto, sciincisto kaj pedagogo, fama rusia kaj sovetia esperantisto.


=Biografio=
=Biografio=

Kiel registrite je 09:38, 12 aŭg. 2014

Nikolaj KABANOV (Никола́й Алекса́ндрович Кабано́в) (29 januaro (12 februaro) 1864, Karaĉev, Orlova gubernio Rusio - 20 novembro 1942, Kazanj Soveta Unio), ruso.Rusia kaj sovetia d-ro terapiisto, sciincisto kaj pedagogo, fama rusia kaj sovetia esperantisto.

Biografio

Nikolaj Kabanov naskiĝis en familio de vilaĝa instruisto 29 januaro (12 februaro) 1864. Finis kun distingo fiziko-matematikan 1886) kaj medicinan (1893) fakultatojn de Moskva Imperiestra Universitato. Li estis disĉiplo de profesoro A.A. Ostroumov. Laboris sur posteno de privat-docento en la Hospitalo de Moskva Universitato (Госпитальная терапевтическая клиника Московского университета). En 1911, kun vico de profesoroj kaj instruistoj, maldungiĝis protestante kontraŭ agado de ministro de edukado Kasso. Poste iĝis lektoro de la Superaj Pedagogiaj kursoj “Tiĥomirov” (1911-1918), profesoro de terapia hospitalo kaj dekano de fakultato ĉe universitato de Jekaterinoslav (nun Dnepropetrovsk), rektoro de la Supera Jekaterinoslava Pedogogia Instituto (1918-1922). En 1922 revenis al Moskvo kie ĝis 1930 gvidis fakultatan terapian hospitalon de la 2-a Moskva ŝtata universitato. Samtempe organizes kaj estris metiejon por produkti porstudajn lernilojn. Mortis en 20 novembro 1942 en Kazanj kien estis evakuita dum la Dua mondmilito.

Scienca laboro

Fundamento de sciencevidpunkto de Nikolaj Kabanov estis opinion, ke homa korpo estas kuligitasistemo. Li postulis ke malsano de ajna korpa organo estas loka riveliĝo de malsanode la tuta korpo. Li ellaboris multfoje reeldonitan metodikon de klinikaesploro de malsanulo. La metodiko enkluzivas parkeran pridemandadon demalsanulo, esploro de sano liaj prauloj kaj parencoj, kaj kondiĉoj de lialoĝado kaj laboro. Nikolaj Kabanov estas aŭtoro de 150 sciencaj verkoj kajlibroj pri medicino.

Socia agado

En 1894 Nikolaj Kabanov organizis kaj gvidis eldonadon de scienco-popularaj libroj por vastaj tavoloj legantoj. La libroj rakontis pri rajtoj de civitanoj, popolregado, funkciado de ŝtato, nacieca problemo ktp.

Esperanto aktivulo

Nikolaj Kabanov estis unu el la plej fervoraj rusaj Esperantistoj antaŭ Unua mondmilito. Estis prezidanto de TEKA kaj ano de LK. Verkis kaj kompilis lernolibrojn, tradukis verkojn de famaj rusiaj aŭtoroj, kompilis legolibron, koncizan Rusa-Esperantan vortaro, historion de la Esperanto-movado en Saratov (1913). Kunlaboris je Tra La Mondo, La Revuo, Oficiala Gazeto Esperant, Danubo, Internacia Scienca Revuo, redaktoro de la Bulteno de Tutruslanda Esperantista Kuracista Societo, 1911-l4. Li korespondis kun Romain Rolland kaj aliaj kulturaj kaj artaj famuloj.

Nikolaj Kabanov pledis por la alpreno de Esperanto kiel internacia helplingvo en la "Ĵurnalo de la rusa medicina societo fondita memore al Pirogov" (n° 7, 1907). Tiurilata propono estis enmetita en la tagordo de la ĉiudujara kongreso de 1909 de la societo, konforme al deziresprimo de la medicina Societo de la Universitato de Kazan.

Familio de Nikolaj Kabanov

Nikolaj Kabanov edziĝis al Marija Dmitrievna Poloĵenceva (ruse Мария Дмитриевна Положенцева). Lanĉis dinastion de sciencistoj kaj kuracistoj. Li estis patro de konataj rusiaj scienculoj A.N.Kabanov, B.N.Kabanov kaj Je.N.Kabanova-Meller, avo de V.A.Kabanov, proavo de A.V.Kabanov. Lia filino Olga Kabanova en aĝo 16 jaroj bonvole dungiĝis al armeo (sinvestinte viro) kaj partoprenis la Unuan Mondmiliton, estis vundita, ordenita per la Kruco de Georgij, partoprenis la Civitan militon en Rusio, partoprenis la Blankan (kontraŭbolŝevikan) movadon en la Sudo de Rusio kaj fin-fine elmigris al Usono.

Bibliografio de Nikolaj Kabanov

En Esperanto

Originalaj verkoj

Tradukoj

Ruslingve

Medicina fako

  • О циррозе печени (Из клиники проф. А. А. Остроумова), Moskvo, 1894
  • Методика клинического исследования, Moskvo, 1896 (переизд. 1919, 1923)
  • Очерки по физиологии здорового и больного человеческого организма, Vol. 1, Moskvo, 1910 kaj Vol. 2 Moskvo, 1912
  • Учебник-атлас анатомии, Moskvo, 1916
  • Механика душевной жизни (Ввведение в физиологическую психологию), Moskvo, 1927
  • Анатомия человека, Moskvo, 1938

Socia fako

  • Земельное законодательство в Новой Зеландии, Rostov-na-Donu
  • Государственное устройство в западно-европейских странах, Rostov-na-Donu, 1906
  • Права гражданина и человека, Posrednik
  • Областное народоправие, Moskvo, 1917
  • Kabanov: La germana inteligentularo kaj la milito. el la rusa Eugen Wüster kun Maske, 1917