Sultano

Sultano (arabe سلطان) originale signifis moralan aŭ spiritan potencon aŭ respekton (eĉ la Korano uzas en tiu senco), sed pli poste signifis politikan, registaran potencon kaj ekde la 9-a jarcento iĝis titolo de la muslimaj regantoj.

Mahmud Ghaznevi (regis 998–1030) estis la unua reganto, kiun la samepokanoj nomis sultano. Tiun uzon de la vorto disvastigis la anatoliaj kaj iranaj selĝukaj turkoj. La kalifo (la noma reganto de la muslima komunumo) ofte donis tiun ĉi titolon al laikaj regantoj, tiel la titolo disvatiĝis en al tuta islama mondo.

Vidu: emiro, kalifo, veziro, ŝaĥo ka.

Vidu ankaŭ jenon:

• Osmanidoj