Jean-Georges Lefranc de Pompignan: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Kani (diskuto | kontribuoj) Nova paĝo kun 'thumb|Jean-Georges Lefranc de Pompignan '''Jean-Georges Lefranc de Pompignan''', naskiĝinta en Montauban, la 22an de februaro 1715...' |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 2: | Linio 2: | ||
'''Jean-Georges Lefranc de Pompignan''', naskiĝinta en [[Montauban]], la 22an de februaro [[1715]] kaj mortinta en [[Parizo]], la 29an de decembro [[1790]], estis [[Francio|franca]] [[episkopo]] kaj [[Apologetiko|apologetikisto]]. |
'''Jean-Georges Lefranc de Pompignan''', naskiĝinta en [[Montauban]], la 22an de februaro [[1715]] kaj mortinta en [[Parizo]], la 29an de decembro [[1790]], estis [[Francio|franca]] [[episkopo]] kaj [[Apologetiko|apologetikisto]]. |
||
El familio de [[talara nobelaro]], kaj frato de la [[poeto]] [[Jean-Jacques Lefranc de Pompignan]], li estis nomumita episkopo de [[Puy]] en [[1743]] poste [[arkiepiskopo]] de [[Vienne]] ekde la 27an de septembro 1774, kiam la reĝo kunigis la Abatejon de Saint-Chaffre al sia sidejo, ĝis [[1789]]. |
|||
Deputito de la pastraro ĉe la [[Francaj Ĝeneralaj Statoj|Ĝeneralaj Statoj]] de 1789, Jean-Georges aliĝis al la [[Tria Stato]], estis alvokita, la 4an de aŭgusto 1789, de [[Ludoviko la 16-a (Francio)|Ludoviko la 16-a]] en sian konsilion, kiel ministro de la ''Feuille'', poste prezidento de la [[Nacia Asembleo (Francio)|Nacia Asembleo]] de [[Versajlo]] de la 4a al la 19a de julio 1789. |
Deputito de la pastraro ĉe la [[Francaj Ĝeneralaj Statoj|Ĝeneralaj Statoj]] de 1789, Jean-Georges aliĝis al la [[Tria Stato]], estis alvokita, la 4an de aŭgusto 1789, de [[Ludoviko la 16-a (Francio)|Ludoviko la 16-a]] en sian konsilion, kiel ministro de la ''Feuille'', poste prezidento de la [[Nacia Asembleo (Francio)|Nacia Asembleo]] de [[Versajlo]] de la 4a al la 19a de julio 1789. |
||
Kiel registrite je 11:41, 30 mar. 2015
Jean-Georges Lefranc de Pompignan, naskiĝinta en Montauban, la 22an de februaro 1715 kaj mortinta en Parizo, la 29an de decembro 1790, estis franca episkopo kaj apologetikisto.
El familio de talara nobelaro, kaj frato de la poeto Jean-Jacques Lefranc de Pompignan, li estis nomumita episkopo de Puy en 1743 poste arkiepiskopo de Vienne ekde la 27an de septembro 1774, kiam la reĝo kunigis la Abatejon de Saint-Chaffre al sia sidejo, ĝis 1789.
Deputito de la pastraro ĉe la Ĝeneralaj Statoj de 1789, Jean-Georges aliĝis al la Tria Stato, estis alvokita, la 4an de aŭgusto 1789, de Ludoviko la 16-a en sian konsilion, kiel ministro de la Feuille, poste prezidento de la Nacia Asembleo de Versajlo de la 4a al la 19a de julio 1789.
Dum sia episkopa tempo, li polemikis kun la filozofoj, ĉefe kun Voltaire. Same li publikigis konfiskilon kontraŭ la eldono projektita de la verkoj de tiu verkisto. En 1747, li estis farinta la funebran predikon de la Daŭfeno kaj, en 1768, de la reĝino Maria Leszczyńska. Li estis elstare citita en les Enfans de Sodome à l’Assemblée de 1790.