Enlil: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo kun 'thumb|Sigelilo prezentanta Enlil kaj ties [[paredron Ninlil <ref>Ninlil estas la diino de la aero-vetero kaj edzino de Enlil.</ref>.]] '''Enlil''' estas la...'
 
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
[[Dosiero:Enlil.png|thumb|Sigelilo prezentanta Enlil kaj ties [[paredro]]n Ninlil <ref>Ninlil estas la diino de la aero-vetero kaj edzino de Enlil.</ref>.]]
[[Dosiero:Enlil.png|thumb|Sigelilo prezentanta Enlil kaj ties [[paredro]]n Ninlil <ref>Ninlil estas la diino de la aero-vetero kaj edzino de Enlil.</ref>.]]
'''Enlil''' estas la dio de la [[vetero]] en la [[Mezopotamio|mezopotamia mitologio]], kaj kune kun la dioj [[Anu (mitologio)|Anu]] kaj [[Enki]]<re>[http://sumerian.org/sumerlex.htm] Sumera lekskono.</ref> li konstituas kosman triadon. Konsiderite inter la diaj kreintoj de la mondo<ref>Se kompari tian mitologion kun la samsencaj tekstoj de la [[Biblio)), oni trovas rimarkindajn malsamecojn ĉar la Biblio parolas pri Dio kiu estigas la [[kreitaro]]n el nenio, dum la mezopopotamaj dioj startas el io jam ekzistanta: ili agas prefere kiel modlantoj kaj progresigantoj.</ref>, laŭ iuj tradicioj li estas imagita la gardanto de la [[Tabuletoj de la Destinoj]]. Al li oni sanktigis la nombron 50, la ciferon plej altan de la kalkula sistemo de sumeroj.
'''Enlil''' estas la dio de la [[vetero]] en la [[Mezopotamio|mezopotamia mitologio]], kaj kune kun la dioj [[Anu (mitologio)|Anu]] kaj [[Enki]]<ref>[http://sumerian.org/sumerlex.htm] Sumera lekskono.</ref> li konstituas kosman triopon. Konsiderite inter la diaj kreintoj de la mondo<ref>Se kompari tian mitologion kun la samsencaj tekstoj de la [[Biblio)), oni trovas rimarkindajn malsamecojn ĉar la Biblio parolas pri Dio kiu estigas la [[kreitaro]]n el nenio, dum la mezopopotamaj dioj startas el io jam ekzistanta: ili agas prefere kiel modlantoj kaj progresigantoj.</ref>, laŭ iuj tradicioj li estas imagita la gardanto de la [[Tabuletoj de la Destinoj]]. Al li oni sanktigis la nombron 50, la ciferon plej altan de la kalkula sistemo de sumeroj.


Laŭtradicie lia edzino estis [[Ninlil]] kaj iliaj filoj [[Ninurta]], [[Ishkur]] kaj [[Sin (diaĵo)|Sin]]. <ref>Dum la samtempa Biblio insistas en [monoteismo]] la dioj de la mezopotamiaj religioj multiĝas ĉim pli.</ref>Lia plej granda porkulta loko estis la urbo [[Ekur]], nome la templo de la Monto en la sumera urbo [[Nippur]]. Iuj tradicioj volas ke li pro eraro allasis [[Inano]]n al ladio [[Enki]], sian paredron.
Laŭtradicie lia edzino estis [[Ninlil]] kaj iliaj filoj [[Ninurta]], [[Ishkur]] kaj [[Sin (diaĵo)|Sin]].<ref>Dum la samtempa Biblio insistas en [[monoteismo]] la dioj de la mezopotamiaj religioj multiĝas ĉiam pli.</ref>Lia plej granda porkulta loko estis la urbo [[Ekur]], nome la templo de la Monto en la sumera urbo [[Nippur]]. Iuj tradicioj volas ke li pro eraro allasis [[Inano]]n al ladio [[Enki]], sian paredron.




== Bibliografio ==
== Bibliografio ==
* [[Luigi Cagni (storico)|Luigi Cagni]], «La religione della Mesopotamia», in ''Storia delle religioni. Le religioni antiche'', Laterza, Roma-Bari 1997, ISBN 978-88-420-5205-0
* Luigi Cagni, «La religione della Mesopotamia», in ''Storia delle religioni. Le religioni antiche'', Laterza, Roma-Bari 1997, ISBN 978-88-420-5205-0
(en) J. Black et A. Green, Gods, Demons and Symbols of Ancient Mesopotamia, Londres,‎ 1998
(en) J. Black kaj A. Green, Gods, Demons and Symbols of Ancient Mesopotamia, Londres,‎ 1998
F. Joannès, « Enlil », dans F. Joannès (dir.), Dictionnaire de la civilisation mésopotamienne, Paris,‎ 2001, p. 283-285.
F. Joannès, « Enlil », en F. Joannès (dir.), Dictionnaire de la civilisation mésopotamienne, Paris,‎ 2001, p. 283-285.


== Vidu ankaŭ ==
== Vidu ankaŭ ==
Linio 18: Linio 18:
== Notoj ==
== Notoj ==
<references/>
<references/>



== Eksteraj ligiloj ==
== Eksteraj ligiloj ==

Kiel registrite je 16:31, 9 sep. 2015

Dosiero:Enlil.png
Sigelilo prezentanta Enlil kaj ties paredron Ninlil [1].

Enlil estas la dio de la vetero en la mezopotamia mitologio, kaj kune kun la dioj Anu kaj Enki[2] li konstituas kosman triopon. Konsiderite inter la diaj kreintoj de la mondo[3], laŭ iuj tradicioj li estas imagita la gardanto de la Tabuletoj de la Destinoj. Al li oni sanktigis la nombron 50, la ciferon plej altan de la kalkula sistemo de sumeroj.

Laŭtradicie lia edzino estis Ninlil kaj iliaj filoj Ninurta, Ishkur kaj Sin.[4]Lia plej granda porkulta loko estis la urbo Ekur, nome la templo de la Monto en la sumera urbo Nippur. Iuj tradicioj volas ke li pro eraro allasis Inanon al ladio Enki, sian paredron.


Bibliografio

  • Luigi Cagni, «La religione della Mesopotamia», in Storia delle religioni. Le religioni antiche, Laterza, Roma-Bari 1997, ISBN 978-88-420-5205-0

• (en) J. Black kaj A. Green, Gods, Demons and Symbols of Ancient Mesopotamia, Londres,‎ 1998 • F. Joannès, « Enlil », en F. Joannès (dir.), Dictionnaire de la civilisation mésopotamienne, Paris,‎ 2001, p. 283-285.

Vidu ankaŭ

Notoj

  1. Ninlil estas la diino de la aero-vetero kaj edzino de Enlil.
  2. [1] Sumera lekskono.
  3. Se kompari tian mitologion kun la samsencaj tekstoj de la [[Biblio)), oni trovas rimarkindajn malsamecojn ĉar la Biblio parolas pri Dio kiu estigas la kreitaron el nenio, dum la mezopopotamaj dioj startas el io jam ekzistanta: ili agas prefere kiel modlantoj kaj progresigantoj.
  4. Dum la samtempa Biblio insistas en monoteismo la dioj de la mezopotamiaj religioj multiĝas ĉiam pli.

Eksteraj ligiloj

[2]