La enigmo de l' ar@neo: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
{{unua}}
[[File:La enigmo de l' ar@neo, de Abel Montagut.JPG|thumb]]
[[File:La enigmo de l' ar@neo, de Abel Montagut.JPG|thumb]]
'''La enigmo de l'ar@neo''' estas verko de la kataluna verkisto [[Abel Montagut]]. Ĝi estas interesa [[romano]] kiu kunigas diversajn trajtojn foje ne ofte kunigeblajn. Dekomence kiel indikas la titolo, temas pri enigmo, tio estas, la verko estas [[krimromano]]. Krome la ĉefaj roluloj estas adoleskantoj (fakte kerna etoso estas [[mezlernejo]]), do temas pri [[porjunula literaturo]], aŭ iel pri [[formoromano]]. Krome en la laŭiro de la verko aperas konstante tekstoj kaj aludoj de [[universala literaturo]], kio havigas al la libro iel kulturan aldonenhavon. Modernecon havigas la struktura fadeno konsistanta el [[retmesaĝo]]j; de tio la uzo de la simbolo [[@]] en la titolo, alude al la uzado de tiaj iloj kaj en la romano kaj en la vivo, krom ke la propra intrigo estas kvazaŭ [[aranereto]], malantaŭ kiu kaŝas sin la araneo, nome la kulpulo. Alia duaranga ingredienco de la romano estas [[Esperanto]] mem, ĉar la patro de la ĉefrolulo estas [[esperantisto]] kaj fojas aludoj al detaloj de [[Esperantujo]].
'''La enigmo de l'ar@neo''' estas verko de la kataluna verkisto [[Abel Montagut]]. Ĝi estas interesa [[romano]] kiu kunigas diversajn trajtojn foje ne ofte kunigeblajn. Dekomence kiel indikas la titolo, temas pri enigmo, tio estas, la verko estas [[krimromano]]. Krome la ĉefaj roluloj estas adoleskantoj (fakte kerna etoso estas [[mezlernejo]]), do temas pri [[porjunula literaturo]], aŭ iel pri [[formoromano]]. Krome en la laŭiro de la verko aperas konstante tekstoj kaj aludoj de [[universala literaturo]], kio havigas al la libro iel kulturan aldonenhavon. Modernecon havigas la struktura fadeno konsistanta el [[retmesaĝo]]j; de tio la uzo de la simbolo [[@]] en la titolo, alude al la uzado de tiaj iloj kaj en la romano kaj en la vivo, krom ke la propra intrigo estas kvazaŭ [[aranereto]], malantaŭ kiu kaŝas sin la araneo, nome la kulpulo. Alia duaranga ingredienco de la romano estas [[Esperanto]] mem, ĉar la patro de la ĉefrolulo estas [[esperantisto]] kaj fojas aludoj al detaloj de [[Esperantujo]].

Kiel registrite je 12:53, 21 nov. 2015

Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.
Dosiero:La enigmo de l' ar@neo, de Abel Montagut.JPG

La enigmo de l'ar@neo estas verko de la kataluna verkisto Abel Montagut. Ĝi estas interesa romano kiu kunigas diversajn trajtojn foje ne ofte kunigeblajn. Dekomence kiel indikas la titolo, temas pri enigmo, tio estas, la verko estas krimromano. Krome la ĉefaj roluloj estas adoleskantoj (fakte kerna etoso estas mezlernejo), do temas pri porjunula literaturo, aŭ iel pri formoromano. Krome en la laŭiro de la verko aperas konstante tekstoj kaj aludoj de universala literaturo, kio havigas al la libro iel kulturan aldonenhavon. Modernecon havigas la struktura fadeno konsistanta el retmesaĝoj; de tio la uzo de la simbolo @ en la titolo, alude al la uzado de tiaj iloj kaj en la romano kaj en la vivo, krom ke la propra intrigo estas kvazaŭ aranereto, malantaŭ kiu kaŝas sin la araneo, nome la kulpulo. Alia duaranga ingredienco de la romano estas Esperanto mem, ĉar la patro de la ĉefrolulo estas esperantisto kaj fojas aludoj al detaloj de Esperantujo.

Enhavo

Averto: La teksto, kiu sekvas, malkaŝas detalojn pri la intrigo de la rakonto.

La ĉefrolulo Eladi ricevas anoniman mortominacon por sia patro. La anonimulo sekve sendas mesaĝojn kun fragmentoj el universala literaturo. Helpas al Eladi lia amiko Kalu kaj juna instruistino Cecilja. Eladi komunikas la disvolvigon de la esplorado al sia koramikino Mirjam, kiu forestas eksterlande.

Averto: Malkaŝado de la intrigo de la rakonto ĉi tie finiĝas.

Stilo

En tiu romano Abel Montagut uzas multajn neologismojn kongrue kun la moderneco de la etoso, vidu supre pri retmesaĝoj, adoleska medio, ĉefroluloj ktp. Tiele fine la aŭtoro aldonas liston nomita Glosoj, inter kiuj multaj estas referencataj al tre konataj verkoj kiaj PIV, la Suplemento al PIV de 1987, la Neologisma Glosaro de Henri Vatré, la Vortaro Hispana-Esperanta de Fernando de Diego kaj aliaj ne tiom konataj verkoj aŭ literaturaĵoj kiaj Abunde kaj Redunde de Josef Rumler, Ekstremoj de kvar iberianoj, Knedu min sinjorino! de Renato Corsetti kaj Slango kaj ĵargono de Wouter F. Pilger.

Bibliografio