Mary Cassatt: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e /* Frua vivo *
→‎Frua vivo: Aldonis paragrafojn tradukitajn el la angla-lingva Vikipedio
Linio 25: Linio 25:
Malfrue en 1866, ŝi aniĝis en pentrado-klaso instruata de [[Charles Joshua Chaplin|Charles Chaplin]], konata genro-artisto. En 1868, Cassatt ankaŭ studis kun artisto [[Thomas Couture]], kiu ĉefe traktis temojn romaktijan kaj urbajn.<ref>Mathews 1994, p. 54</ref> Dum vojaĝo al la kamparo, la studentoj desegnis laŭ vivo, ĉefe la kamparanojn dum la ĉiutagaj aferoj. En 1868 unu el ŝiaj pentraĵoj, ''Mandolino-Ludantoi'' unuafoje akceptiĝis de la selekta komitato por la Pariza Salono. Kun [[Elizabeth Jane Gardner]], kies pentraĵo ankaŭ akceptiĝis de la komitato en tiu jaro, Cassatt estis unu el du usonaj virinoj, kies verkoj unuafoje montriĝis ĉe la Salono.<ref name=americanwoman/> ''Mandolino-Ludanto'' estas en la Romantika stilo de [[Jean-Baptiste-Camille Corot|Corot]] kaj Couture,<ref>Mathews 1998, p. 47</ref> kaj estas unu el nur du pentraĵoj de la unua jardeko de ŝia kariero, kiu povas hodiaŭ dokumentiĝi<ref>Mathews 1998, p. 54</ref>
Malfrue en 1866, ŝi aniĝis en pentrado-klaso instruata de [[Charles Joshua Chaplin|Charles Chaplin]], konata genro-artisto. En 1868, Cassatt ankaŭ studis kun artisto [[Thomas Couture]], kiu ĉefe traktis temojn romaktijan kaj urbajn.<ref>Mathews 1994, p. 54</ref> Dum vojaĝo al la kamparo, la studentoj desegnis laŭ vivo, ĉefe la kamparanojn dum la ĉiutagaj aferoj. En 1868 unu el ŝiaj pentraĵoj, ''Mandolino-Ludantoi'' unuafoje akceptiĝis de la selekta komitato por la Pariza Salono. Kun [[Elizabeth Jane Gardner]], kies pentraĵo ankaŭ akceptiĝis de la komitato en tiu jaro, Cassatt estis unu el du usonaj virinoj, kies verkoj unuafoje montriĝis ĉe la Salono.<ref name=americanwoman/> ''Mandolino-Ludanto'' estas en la Romantika stilo de [[Jean-Baptiste-Camille Corot|Corot]] kaj Couture,<ref>Mathews 1998, p. 47</ref> kaj estas unu el nur du pentraĵoj de la unua jardeko de ŝia kariero, kiu povas hodiaŭ dokumentiĝi<ref>Mathews 1998, p. 54</ref>


La Francaj artaj rondoj estis en proceso de ŝanĝo, dum radikalak artistoj kiel Courbet kaj [[Édouard Manet|Manet]] provis disrompiĝi de akceptata Akademia tradicio, kaj la Impresionismuloj estis en siaj formiĝaj jaroj. La amiko de Cassatt, Eliza Haldeman, leterumis hejmen, ke "artistoj lasas la Akademian stilon, kaj ĉiu serĉas novan vojon, konsekvence ĉio nun troviĝas Ĥaosa".<ref>Mathews 1994, p. 32</ref> Cassatt, tamen, daŭrigis la laboradon laŭ la tradicia maniero, kaj submetis verkojn al la Salono dum pli ol dek jaroj, kun pliiĝanta ĉagreno.
La Francaj artaj rondoj estis en proceso de ŝanĝo, dum radikalak artistoj kiel Courbet kaj [[Édouard Manet|Manet]] provis disrompiĝi de akceptata Akademia tradicio, kaj la Impresionismuloj estis en siaj formiĝaj jaroj. La amiko de Cassatt, Eliza Haldeman, leterumis hejmen, ke "artistoj lasas la Akademian stilon, kaj ĉiu serĉas novan vojon, konsekvence ĉio nun troviĝas Ĥaosa".<ref>Mathews 1994, p. 32</ref> Cassatt, tamen, daŭre la laboris laŭ la tradicia maniero, kaj submetis verkojn al la Salono dum pli ol dek jaroj, kun pliiĝanta ĉagreno.

Kiam ŝi revenis al Usono malfrue en la somero de 1870, dum la komenco de la [[Francia-Prusia Milito]], Cassatt loĝis kun sia familio en Altoona, Pensilvanio. Ŝia patro daŭre kontraŭstaris la elektatan de ŝi profesion. Li pagis por ŝiaj bazaj bezonoj, sed ne por ŝiaj
broŝoj, farboj, kanvaso, ktp.<ref>Mathews 1998, p. 75</ref> Ŝi trovis lokon por du el ŝiaj pentraĵoj ĉe Novjorka galerio, kaj trovis multajn ŝatantojn sed neniun aĉetanton.
Ŝi konsterniĝis pro la manko de pentraĵoj por studi dum ŝi restis ĉe ŝia somera loĝejo.
Cassatt eĉ konsideris forlasi arton, ĉar ŝi volis sendependiĝi. Ŝi skribis en letero dum julio 1871, "Mi rezignis pri mia laborejo, kaj disŝiris la portreton de mia patro, kaj ne tuŝis penikon dum ses semajnoj, kaj neniam plu faros ĝis kiam mi vidas iun eblecon por reveni al Eŭropon. Mi tre multe volas iri okcidenten venont-aŭtune, kaj akiri iun postenon, sed mi ne decidis, kien.<ref>Mathews 1994, p. 74</ref>

Cassatt vojaĝis al [[Ĉikago]] por vidi, kion ŝi povus fari tie, sed perdis kelkajn el ŝiaj fruaj pentraĵoj dum la [[Granda Ĉikaga Fajro]] de 1871.<ref>McKown 1972, p.36</ref> Ne longe post tio, ŝiaj verkoj kaptis la atenton de la ĉefepiskopo de Pittsburgh, kiu mendis de ŝi du kopiojn de verkoj de [[Antonio da Correggio|Correggio]] en [[Parmo]], Italio, kaj antaŭpagis ŝin sufiĉan monon por pagi la vojaĝ-kostojn kaj parton el la loĝ-kostoj. Entusiasmiĝite, ŝi skribis, "Ho, kiom avidega mi estas por komenci la laboron, miaj fingroj preskaŭ jukas kaj miaj okuloj larmpleniĝas pro la volo vidi belan bildon denove.
<ref>Mathews 1994, p. 76</ref> Kune kun [[Emily Sartain]], kamerada artisto de alte-respektata familio de Filadelfio, Cassatt ekvojaĝis Eŭropen denove.


==Famaj pentraĵoj==
==Famaj pentraĵoj==

Kiel registrite je 12:54, 21 feb. 2016

Mary Stevenson Cassatt, memportreto.

Mary Stevenson CASSATT (naskiĝis en Pittsburgh, la 22-an de majo 1844; mortis en Château de Beaufresne, la 14-an de junio 1926) estis usona pentristino kaj presartistino. Ŝi naskiĝis en Pensilvanio, sed vivis dum la plimulto de sia plenkreskula vivo en Francio, kie ŝi unue amikiĝis kun Edgar Degas kaj poste montris siajn pentraĵojn kune kun la Impresionismuloj. Cassatt ofte kreis imagojn, kiuj montris la sociajn kaj privatajn vivojn de virinoj, precipe la intimajn ligojn inter patrinoj kaj infanoj.

Gustave Geffroy priskribis ŝin en 1894 kiel unu el "la tri grandaj sinjorinoj" de Impresionismo, kune kun Marie Bracquemond kaj Berthe Morisot.[1]

Frua vivo

Juna Virino Portanta Bluan kaj Verdan Kufon, Rigardanta Malsupren, 1890, Princeton University Art Museum

Cassatt naskiĝis en la urbo de Allegheny, Pensilvanio, kiu nun estas parto de Pittsburgh (Pensilvanio).[2] Ŝi naskiĝis en altan mez-klasan familion:[3] Ŝia patro, Robert Simpson Cassat (pli malfrue Cassatt) estis sukcesa bilmakleristo kaj land-spekulaciisto. Li devenis de la Franca Hugenoto Jacques Cossart, kiu venis al Nov-Amsterdamo en 1662. [4] Ŝia patrino, Katherine Kelso Johnston, devenis de banka familio. Katherine Cooper, edukita kaj klera, havis profundan influon sur sia filino.[5] Pri tio, Louisine Havemeyer, la amiko de Cassatt dum la tuta vivo, verkis en siaj memoraxjoj: "Ĉiu, kiu havis la privilegion koni la patrinon de Marry Cassatt, tuj scius, ke estis de ŝi, kaj nur ŝi, ke [Mary] heredis sian kapablon." [6] La prapatra nomo estis Cossart.[7] Cassatt estis kuzo de artisto Robert Henri.[8] Cassatt estis unu el sep infanoj, el kiuj du mortis dum frua infaneco. Unu frato, Alexander Johnston Cassatt, poste fariĝis prezidento de la Pensilvania Fervojo. Ŝia familio transloĝiĝis orienten, unue al Lancaster, Pennsylvania, poste al la Filadelfia regiono, kie ŝi komencis siajn lernejajn jarojn je la aĝo de ses jaroj.

Cassatt kreskiĝis en medio, kiu vidis vojaĝadon kiel nedisigebla parto de edukado; ŝi pasis kvin jarojn en Eŭropo, kaj vizitis multajn el la ĉefurbojn, inter ili Londonon, Parizon, kaj Berlinon. Dum ŝia vivo en Eŭropo, ŝi lernis la Germanan kaj Francan lingvojn, kaj spertis siajn unuajn lecionojn pri desegnado kaj muziko.[9] Verŝajne ŝi ekkonis la verkojn de la Francaj artistoj Ingres, Delacroix, Corot, kaj Courbet ĉe la Pariza Monda Ekspozicio de 1855. Ankaŭ en la ekspozicio estis bildoj de Degas kaj Pissarro. Ambaŭ el ili poste fariĝis ŝiaj kolegoj kaj gvidantoj.[10]

Malgraŭ ke ŝia familio konstraŭstaris ŝian profesian artistiĝon, Cassatt komencis studi pentradon ĉe la Pensilvania Belarta Akademio (Pennsylvania Academy of Fine Arts) ĉe Filadelfio je la frua aĝo de 15 jaroj.[11] Eble la konstraŭstaro de ŝiaj gepatroj temis pri la eklerno de Cassatt pri feminismaj idealoj, kaj la malkonvencia konduto de kelkaj el la viraj studentoj. Malgraŭ tio, ke ĉirkaŭ 20 procento el la studentoj estis inaj, la plejparto opiniis, ke arto estis nur socie valora kapablo; malmulte el ili volis, kiel Cassatt, fari el arto siajn karierojn.[12] Ŝi daŭrigis la studadon de 1861 ĝis 1865, la daŭro de la Usona Enlanda Milito.[2] Inter ŝiaj kunstudentoj estis Thomas Eakins, kiu poste fariĝis la polemika direktoro de la Akademio.

Malpacienca pro la malrapida progreso de la instruado kaj la aroganteco de la viraj studentoj kaj instruistoj, ŝi decidis studi la Malnovajn Mastrojn sengvide. Ŝi poste diris, "Estis neniu instruado" ĉe la Akademio. Oni ne permesis, ke inaj studentoj pentru bildojn de vivaj modeloj (ĝis poste) kaj la ĉefa instruado estis precipe desegnado de muldaĵoj.[13]

Cassatt decidis ĉesi ŝian studadon (je tiu tempo, neniu diplomo disdoniĝis). Post kiam ŝi venkis la kontraŭan sintenon de ŝia patro, ŝi transloĝiĝis Parizen en 1866, kun ŝia patrino kaj amikoj de la familio kun ŝi por priatenti ŝian konduton.[14] Ĉar oni ne tiam permesis, ke virinoj enregistriĝu ĉe la École des Beaŭ-Arts (Belarta Lernejo), ŝi petis permeson studi private kun instruistoj de la lernejo,[15], kaj akceptiĝis kiel studento de Jean-Léon Gérôme, alte taksita instruisto konata pro sia tre realisma tekniko kaj lia bildigo de ekzotikaj temoj. Plurajn monatojn poste, Gérôme ankaŭ akceptis Eakins-on kiel studento.[16] Cassatt pliigis sian artistan edukadon kun ĉiutaga kopiado ĉe la Louvre. Ŝi akiris la bezonatan permesilon, kiu necesis por regi la "kopiistojn", ĝenerale malbone-pagataj virinoj, kiuj ĉiutage plenigis la muzeon poor pentri kopiojn por vendi. La muzeo ankaŭ servis kiel socia renkontiĝejo por francaj viroj kaj usonaj virinaj studentoj, kiel Cassatt, kiun oni ne permesis eniri la kafejojn kie la avangarduloj renkontiĝis. Tiel, artisto kaj amiko Elizabeth Jane Gardner renkontis kaj geedziĝis kun akademia pentristo William-Adolphe Bouguereau.[17]

La Boato-Festo by Mary Cassatt, 1893–94, oil on canvas, 35½ × 46 in., Nacia Galerio de Arto

Malfrue en 1866, ŝi aniĝis en pentrado-klaso instruata de Charles Chaplin, konata genro-artisto. En 1868, Cassatt ankaŭ studis kun artisto Thomas Couture, kiu ĉefe traktis temojn romaktijan kaj urbajn.[18] Dum vojaĝo al la kamparo, la studentoj desegnis laŭ vivo, ĉefe la kamparanojn dum la ĉiutagaj aferoj. En 1868 unu el ŝiaj pentraĵoj, Mandolino-Ludantoi unuafoje akceptiĝis de la selekta komitato por la Pariza Salono. Kun Elizabeth Jane Gardner, kies pentraĵo ankaŭ akceptiĝis de la komitato en tiu jaro, Cassatt estis unu el du usonaj virinoj, kies verkoj unuafoje montriĝis ĉe la Salono.[4] Mandolino-Ludanto estas en la Romantika stilo de Corot kaj Couture,[19] kaj estas unu el nur du pentraĵoj de la unua jardeko de ŝia kariero, kiu povas hodiaŭ dokumentiĝi[20]

La Francaj artaj rondoj estis en proceso de ŝanĝo, dum radikalak artistoj kiel Courbet kaj Manet provis disrompiĝi de akceptata Akademia tradicio, kaj la Impresionismuloj estis en siaj formiĝaj jaroj. La amiko de Cassatt, Eliza Haldeman, leterumis hejmen, ke "artistoj lasas la Akademian stilon, kaj ĉiu serĉas novan vojon, konsekvence ĉio nun troviĝas Ĥaosa".[21] Cassatt, tamen, daŭre la laboris laŭ la tradicia maniero, kaj submetis verkojn al la Salono dum pli ol dek jaroj, kun pliiĝanta ĉagreno.

Kiam ŝi revenis al Usono malfrue en la somero de 1870, dum la komenco de la Francia-Prusia Milito, Cassatt loĝis kun sia familio en Altoona, Pensilvanio. Ŝia patro daŭre kontraŭstaris la elektatan de ŝi profesion. Li pagis por ŝiaj bazaj bezonoj, sed ne por ŝiaj broŝoj, farboj, kanvaso, ktp.[22] Ŝi trovis lokon por du el ŝiaj pentraĵoj ĉe Novjorka galerio, kaj trovis multajn ŝatantojn sed neniun aĉetanton. Ŝi konsterniĝis pro la manko de pentraĵoj por studi dum ŝi restis ĉe ŝia somera loĝejo. Cassatt eĉ konsideris forlasi arton, ĉar ŝi volis sendependiĝi. Ŝi skribis en letero dum julio 1871, "Mi rezignis pri mia laborejo, kaj disŝiris la portreton de mia patro, kaj ne tuŝis penikon dum ses semajnoj, kaj neniam plu faros ĝis kiam mi vidas iun eblecon por reveni al Eŭropon. Mi tre multe volas iri okcidenten venont-aŭtune, kaj akiri iun postenon, sed mi ne decidis, kien.[23]

Cassatt vojaĝis al Ĉikago por vidi, kion ŝi povus fari tie, sed perdis kelkajn el ŝiaj fruaj pentraĵoj dum la Granda Ĉikaga Fajro de 1871.[24] Ne longe post tio, ŝiaj verkoj kaptis la atenton de la ĉefepiskopo de Pittsburgh, kiu mendis de ŝi du kopiojn de verkoj de Correggio en Parmo, Italio, kaj antaŭpagis ŝin sufiĉan monon por pagi la vojaĝ-kostojn kaj parton el la loĝ-kostoj. Entusiasmiĝite, ŝi skribis, "Ho, kiom avidega mi estas por komenci la laboron, miaj fingroj preskaŭ jukas kaj miaj okuloj larmpleniĝas pro la volo vidi belan bildon denove. [25] Kune kun Emily Sartain, kamerada artisto de alte-respektata familio de Filadelfio, Cassatt ekvojaĝis Eŭropen denove.

Famaj pentraĵoj

References

Ŝablono:Reflist

  1. Citaĵa eraro Malvalida etikedo <ref>; neniu teksto estis provizita por ref-oj nomataj Geffroy 1894; $2
  2. 2,0 2,1 Citaĵa eraro Malvalida etikedo <ref>; neniu teksto estis provizita por ref-oj nomataj Columbus Museum of Art p.36; $2
  3. Pollock, Griselda (1998). "Mary Cassatt: Painter of Women and Children". In Milroy, Elizabeth; Doezema, Marianne. Reading American Art. New Haven. ISBN 978-0-300-07348-5., p. 280
  4. 4,0 4,1 Citaĵa eraro Malvalida etikedo <ref>; neniu teksto estis provizita por ref-oj nomataj americanwoman; $2
  5. Pollock 1998, pp. 281–82
  6. Citaĵa eraro Malvalida etikedo <ref>; neniu teksto estis provizita por ref-oj nomataj Havemeyer 1961; $2
  7. Mathews, Nancy Mowll (1998). Mary Cassatt: A Life. New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0-585-36794-1, p.3
  8. Citaĵa eraro Malvalida etikedo <ref>; neniu teksto estis provizita por ref-oj nomataj Perlman 1991; $2
  9. Mathews 1998, p. 11
  10. McKown 1972, pp.10–12
  11. Mathews 1998, p.15
  12. Mathews 1994, p.18
  13. McKown 1972, p.16
  14. Mathews 1994,p. 29
  15. Mathews 1994, p. 31
  16. Mathews 1994, p. 31
  17. Mathews 1994, p. 32
  18. Mathews 1994, p. 54
  19. Mathews 1998, p. 47
  20. Mathews 1998, p. 54
  21. Mathews 1994, p. 32
  22. Mathews 1998, p. 75
  23. Mathews 1994, p. 74
  24. McKown 1972, p.36
  25. Mathews 1994, p. 76