Andrea Palladio: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Ĉar Itala Renesanco estas nun aparta paĝo, oni ligu al ĝi la paĝojn ĝisnune ligitaj al Itala RenesancoItala Renesanco.
Linio 5: Linio 5:
Li estis la unua "granda profesia arkitekto", kiu laboris nur kiel arkitekto sen aktiviĝi ankaŭ en aliaj artaj fakoj.<ref>Nikolaus Pevsner / Hugh Honour / John Fleming: ''Lexikon der Weltarchitektur''. 3. Aufl. Prestel Verlag, München 1990, pag. 476. (germane) </ref>
Li estis la unua "granda profesia arkitekto", kiu laboris nur kiel arkitekto sen aktiviĝi ankaŭ en aliaj artaj fakoj.<ref>Nikolaus Pevsner / Hugh Honour / John Fleming: ''Lexikon der Weltarchitektur''. 3. Aufl. Prestel Verlag, München 1990, pag. 476. (germane) </ref>


Li inspiriĝis je la [[romia arkitekturo]] kaj la grandaj arkitektoj de la itala [[renesanco]], precipe [[Donato Bramante|Bramante]], [[Michelangelo]], [[Michele Sanmicheli|Sanmicheli]] kaj [[Jacopo Sansovino|Sansovino]]. Sed li neniam nur imitis la ekzemplojn, sed alfrontis ĉiun konstrutaskon en kreiva kaj originala maniero. Lia celo estis arkitekturo, kiu orientiĝas laŭ la praktikaj kaj idealaj bezonoj de la komisianto, respektante la estetikaj principoj de ekvilibrio kaj proporcio kaj la kondiĉoj rezultantaj el la cirkonstancoj de la konstruloko. La rezulto estis konstruaĵoj tre harmoniaj kaj elegantaj.
Li inspiriĝis je la [[romia arkitekturo]] kaj la grandaj arkitektoj de la [[itala Renesanco]], precipe [[Donato Bramante|Bramante]], [[Michelangelo]], [[Michele Sanmicheli|Sanmicheli]] kaj [[Jacopo Sansovino|Sansovino]]. Sed li neniam nur imitis la ekzemplojn, sed alfrontis ĉiun konstrutaskon en kreiva kaj originala maniero. Lia celo estis arkitekturo, kiu orientiĝas laŭ la praktikaj kaj idealaj bezonoj de la komisianto, respektante la estetikaj principoj de ekvilibrio kaj proporcio kaj la kondiĉoj rezultantaj el la cirkonstancoj de la konstruloko. La rezulto estis konstruaĵoj tre harmoniaj kaj elegantaj.


Per siaj konstruaĵoj kaj skribaĵoj li iĝis la fondinto de [[paladianismo]], kiu ege influis la arkitekturon de [[novklasikismo]] en okcidenta kaj norda [[Eŭropo]], en [[Britio]] kaj [[Usono]].
Per siaj konstruaĵoj kaj skribaĵoj li iĝis la fondinto de [[paladianismo]], kiu ege influis la arkitekturon de [[novklasikismo]] en okcidenta kaj norda [[Eŭropo]], en [[Britio]] kaj [[Usono]].

Kiel registrite je 08:59, 3 mar. 2016

Supozata portreto de Palladio
La preĝejo Il Redentore, Venecio.

Andrea di Piero della Gondola, nomata Palladio (30-a de novembro 1508 en Padovo; 19-a de aŭgusto 1580 en Vicenza) estis la plej grava arkitekto de la renesanco en norda Italio.

Li estis la unua "granda profesia arkitekto", kiu laboris nur kiel arkitekto sen aktiviĝi ankaŭ en aliaj artaj fakoj.[1]

Li inspiriĝis je la romia arkitekturo kaj la grandaj arkitektoj de la itala Renesanco, precipe Bramante, Michelangelo, Sanmicheli kaj Sansovino. Sed li neniam nur imitis la ekzemplojn, sed alfrontis ĉiun konstrutaskon en kreiva kaj originala maniero. Lia celo estis arkitekturo, kiu orientiĝas laŭ la praktikaj kaj idealaj bezonoj de la komisianto, respektante la estetikaj principoj de ekvilibrio kaj proporcio kaj la kondiĉoj rezultantaj el la cirkonstancoj de la konstruloko. La rezulto estis konstruaĵoj tre harmoniaj kaj elegantaj.

Per siaj konstruaĵoj kaj skribaĵoj li iĝis la fondinto de paladianismo, kiu ege influis la arkitekturon de novklasikismo en okcidenta kaj norda Eŭropo, en Britio kaj Usono.

Kelkaj konstruaĵoj

Literaturo

  • Ackerman, James S., Palladio. London: Penguin books 1991.
  • Tavernor, Robert, Palladio and Palladianism. London: Thames and Hudson 1991.
  • Wundram, Manfred, Andrea Palladio, 1508-1580: architect between the Renaissance and Baroque. Köln: Taschen 2004

Referencoj

  1. Nikolaus Pevsner / Hugh Honour / John Fleming: Lexikon der Weltarchitektur. 3. Aufl. Prestel Verlag, München 1990, pag. 476. (germane)

Eksteraj ligiloj