Johano la 22-a: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Neniu resumo de redakto |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 13: | Linio 13: | ||
loko de morto =[[Avignon]], [[Francio]] | |
loko de morto =[[Avignon]], [[Francio]] | |
||
}} |
}} |
||
'''Johano la 22-a''' naskiĝis en [[1249]] en la urbo [[Cahors]], sudokcidente de Francio. Lia vera nomo estas Jacques Duèze. |
'''Johano la 22-a''' naskiĝis en [[1249]] en la urbo [[Cahors]], sudokcidente de Francio. Lia vera nomo estas Jacques Duèze. Li estis elektita kiel papo en [[1316]]. Li estis jam 71-jaraĝa, sed tamen restis papo dum 18 jaroj, ĝis [[1334]]. Li loĝis en [[Avignon]]. Li precipe laboris por plibonigi la papan kaj eklezian administracion kaj faris ĝin pli efika. |
||
==Vivo== |
|||
La filo de metiisto iĝis la kanceliero de Roberto de [[Napolo]], en 1300 episkopo de [[Fréjus]], en 1310 ĉefepiskopo de [[Avinjono]], en 1312 kardinala episkopo de [[Porto]] kaj en 1316 finfine papo. |
|||
Liaj enmiksiĝoj en sekularajn aferojn en favoro de [[Francujo]], nome liaj atakoj kontraŭ reĝo Ludoviko de [[Bavario]] (ekskomunikita en 1324 pro ties nevolo obei al la juĝadoj de la papo) protestigis la plej renomitajn juristojn tiutempe, ekz. Marsilius de [[Padovo]]. Ilin la papo reage ekskomunikis en 1327. Ankaŭ multaj [[franciskanoj]] batalis kontraŭ li kaj la bavaro Ludoviko nomumis eĉ kontraŭpapon en 1238 (Nikolao la 5-a): sed tiu papo arestitis kaj devigitis en 1330 demisii. |
|||
Li estis elektita kiel papo en [[1316]]. Li estis jam 71-jaraĝa, sed tamen restis papo dum 18 jaroj, ĝis [[1334]]. |
|||
Li loĝis en [[Avignon]]. Li precipe laboris por plibonigi la papan kaj eklezian administracion kaj faris ĝin pli efika. |
|||
{{ĝermo-biografio}} |
|||
Pro liaj ŝantaĝoj kaj ekspluatoj de ekleziaj ratjoj pro financaj kialoj li sukcesis amasigi grandajn sumojn. Liiaj nekutimaj kondutoj listigitis eĉ en la eklezia jurista libro ''[[Corpus juris canonici]]''. |
|||
==Fonto== |
|||
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 10. Leipzig 1907, p. 266-268, kio [http://www.zeno.org/nid/20006843174 legeblas tie ĉi interrete.] |
|||
[[Kategorio:Naskiĝintoj en 1249]] |
[[Kategorio:Naskiĝintoj en 1249]] |
||
[[Kategorio:Mortintoj en 1334]] |
[[Kategorio:Mortintoj en 1334]] |
||
Kiel registrite je 14:01, 18 sep. 2016
| Johano la 22-a | ||
|---|---|---|
| 196-a papo de la katolika eklezio | ||
| ||
| Naskonomo | Jacques Duèze or d'Euse | |
| Pontifiko | de 7-a de aŭgusto 1316 | |
| ĝis 4-a de decembro 1334 | ||
| Antaŭulo | Klemento la 5-a | |
| Sekvanto | Benedikto la 12-a | |
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1244 en Cahors | |
| Morto | 4-a de decembro, 1334 en Avignon, Francio | |
| Tombo | Katedralo de Avinjono [#] | |
| Alma mater | Malnova Universitato de Orléans [#] | |
| Lingvoj | latina lingvo • franca lingvo [#] | |
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | |
Johano la 22-a naskiĝis en 1249 en la urbo Cahors, sudokcidente de Francio. Lia vera nomo estas Jacques Duèze. Li estis elektita kiel papo en 1316. Li estis jam 71-jaraĝa, sed tamen restis papo dum 18 jaroj, ĝis 1334. Li loĝis en Avignon. Li precipe laboris por plibonigi la papan kaj eklezian administracion kaj faris ĝin pli efika.
Vivo
La filo de metiisto iĝis la kanceliero de Roberto de Napolo, en 1300 episkopo de Fréjus, en 1310 ĉefepiskopo de Avinjono, en 1312 kardinala episkopo de Porto kaj en 1316 finfine papo.
Liaj enmiksiĝoj en sekularajn aferojn en favoro de Francujo, nome liaj atakoj kontraŭ reĝo Ludoviko de Bavario (ekskomunikita en 1324 pro ties nevolo obei al la juĝadoj de la papo) protestigis la plej renomitajn juristojn tiutempe, ekz. Marsilius de Padovo. Ilin la papo reage ekskomunikis en 1327. Ankaŭ multaj franciskanoj batalis kontraŭ li kaj la bavaro Ludoviko nomumis eĉ kontraŭpapon en 1238 (Nikolao la 5-a): sed tiu papo arestitis kaj devigitis en 1330 demisii.
Pro liaj ŝantaĝoj kaj ekspluatoj de ekleziaj ratjoj pro financaj kialoj li sukcesis amasigi grandajn sumojn. Liiaj nekutimaj kondutoj listigitis eĉ en la eklezia jurista libro Corpus juris canonici.
Fonto
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 10. Leipzig 1907, p. 266-268, kio legeblas tie ĉi interrete.