Stefano Báthori: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Moldur (diskuto | kontribuoj) e →Kariero: edzino Anna Jogajlido |
Moldur (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 6: | Linio 6: | ||
Stefano Báthori estis la suvereno de Transilvanio (1571–1586): li establis la pli-malpli memstaran landon. Dum lia regno la turkoj ne atakis Transilvanion, ĉar li ĉiujare precize pagis la imposton. Li subtenis la disvolviĝon de industrio kaj komercon, helpis la ekflorigo de minado. En [[1571]] li fondis en [[Kolozsvár]] jezuitan lernejon, kiu en [[1576]] ricevis universitatan rangon. En lia kortego de [[Gyulafehérvár]] restadis iom da tempo poeto [[Bálint Balassi]] ([[1554]]-[[1594]]). |
Stefano Báthori estis la suvereno de Transilvanio (1571–1586): li establis la pli-malpli memstaran landon. Dum lia regno la turkoj ne atakis Transilvanion, ĉar li ĉiujare precize pagis la imposton. Li subtenis la disvolviĝon de industrio kaj komercon, helpis la ekflorigo de minado. En [[1571]] li fondis en [[Kolozsvár]] jezuitan lernejon, kiu en [[1576]] ricevis universitatan rangon. En lia kortego de [[Gyulafehérvár]] restadis iom da tempo poeto [[Bálint Balassi]] ([[1554]]-[[1594]]). |
||
En 1576 la pola nobelaro elektis lin |
En 1576 la pola nobelaro elektis lin, aldone al lia edzino Anna, reĝo de [[Pollando]]. Li estris sukcesajn manovrojn kontraŭ [[Rusio]]. Li sukcese ekfinis la longan livonian militon (1558–1582) (vidu pri [[nordiaj militoj]]), kaj ekhavis la grandan parton de la teritorio de la nuna Estonio kaj Latvio (Livonio). Ekde tiu ĉi milita sukceso la terura rusa caro daŭrigis siajn luktojn suden kaj orienten. |
||
En [[1579]] li altigis la Jezuiton lernejon en [[Vilno]] kaj ĝi ricevis la titolon de universitato, kiu estis ĉe [[Pollando|Respublika Pollando]] la dua akademio. Li fondis ankaŭ la [[Universitato Vilno|universitaton de Vilno]] en 1579. |
En [[1579]] li altigis la Jezuiton lernejon en [[Vilno]] kaj ĝi ricevis la titolon de universitato, kiu estis ĉe [[Pollando|Respublika Pollando]] la dua akademio. Li fondis ankaŭ la [[Universitato Vilno|universitaton de Vilno]] en 1579. |
Kiel registrite je 12:15, 29 nov. 2016
BÁTHORI István aŭ Stefano Bátory [ba:tori] (naskiĝis la 27-an de septembro 1533 en Szilágysomlyó, Transilvanio, mortis la 22-an de decembro 1586 en Grodno, Pollando) estis princo de Transilvanio inter 1571 kaj 1575, kaj reĝo de Pollando-Litovio inter 1576 kaj 1586, kune kun sia edzino Anna Jogajlido, filino de reĝo Sigismondo la 1-a.
Kariero
Stefano Báthori estis la suvereno de Transilvanio (1571–1586): li establis la pli-malpli memstaran landon. Dum lia regno la turkoj ne atakis Transilvanion, ĉar li ĉiujare precize pagis la imposton. Li subtenis la disvolviĝon de industrio kaj komercon, helpis la ekflorigo de minado. En 1571 li fondis en Kolozsvár jezuitan lernejon, kiu en 1576 ricevis universitatan rangon. En lia kortego de Gyulafehérvár restadis iom da tempo poeto Bálint Balassi (1554-1594).
En 1576 la pola nobelaro elektis lin, aldone al lia edzino Anna, reĝo de Pollando. Li estris sukcesajn manovrojn kontraŭ Rusio. Li sukcese ekfinis la longan livonian militon (1558–1582) (vidu pri nordiaj militoj), kaj ekhavis la grandan parton de la teritorio de la nuna Estonio kaj Latvio (Livonio). Ekde tiu ĉi milita sukceso la terura rusa caro daŭrigis siajn luktojn suden kaj orienten.
En 1579 li altigis la Jezuiton lernejon en Vilno kaj ĝi ricevis la titolon de universitato, kiu estis ĉe Respublika Pollando la dua akademio. Li fondis ankaŭ la universitaton de Vilno en 1579.
Antaŭe: | Princo de Transilvanio | Poste: | |
---|---|---|---|
Johano Sigismondo Zápolya | 1571–1576 | Kristoforo Báthori |
Antaŭe: | Reĝo de Pollando Grandduko de Litovio | Poste: | |
---|---|---|---|
Henriko | 1576–1586 kun Anna Jogajlido | Sigismondo la 3-a Vasa |