Triptiko: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 35 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q79218)
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Triptiko''' ([[greka lingvo|greke]] ''triptychon'') estas [[pentraĵo]] sur [[tabulo]], konsistante el tri [[panelo]]j, el kiuj la du ekstremaj – kunligitaj al al centra per ĉarniroj – povas refaldiĝi kontraŭ tiu kaj ĝin plene kovri. Ĝi elformiĝis en la [[14-a jarcento]]. Oni nomas ankaŭ triptiko la tripartan, alfermeblan etan altaron, bildon.
'''Triptiko''' ([[greka lingvo|greke]] ''triptychon'') estas [[pentraĵo]] sur [[tabulo]], konsistante el tri [[panelo]]j, el kiuj la du ekstremaj – kunligitaj al al centra per [[ĉarniro]]j – povas refaldiĝi kontraŭ tiu kaj ĝin plene kovri. Ĝi elformiĝis en la [[14-a jarcento]]. Oni nomas ankaŭ triptiko la tripartan, alfermeblan etan altaron, bildon.


Laŭ [[Francisko Azorín]] '''triptiko''' estas ''Bildo tripanela; pentraĵo trifaldebla, foje uzata kiel retablo. Triptikoj -aŭ diptikoj, aŭ poliptikoj, laŭ la nombro de folioj- estis nomataj la unuaj libroj aŭ albumoj de la antikvaj grekoj k. romanoj: la folioj -skribotabuletoj_ estis el ligno, metalo aŭ eburo, flanke kunligitaj per ŝnuro aŭ ĉarniroj''<ref>[[Francisko Azorín]], arkitekto, [[Universala Terminologio de la Arkitekturo]] (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 204.</ref> Li indikas [[etimologio]]n el la greka ''triptikos'', el ''trais + ptikos'' (tri faldoj), kaj de tie la latina ''triptychus''. Kaj li aldonas la terminon ''polikliniko''.<ref>Azorín, samloke.</ref>
[[Kategorio:Arto]]

== Notoj ==
{{referencoj}}
<br clear=all>
<br clear=all>
{{projektoj|commonscat=Triptychs}}
{{projektoj|commonscat=Triptychs}}

[[Kategorio:Arto]]
[[Kategorio:Pentrarto]]

Kiel registrite je 18:45, 13 jan. 2018

Triptiko (greke triptychon) estas pentraĵo sur tabulo, konsistante el tri paneloj, el kiuj la du ekstremaj – kunligitaj al al centra per ĉarniroj – povas refaldiĝi kontraŭ tiu kaj ĝin plene kovri. Ĝi elformiĝis en la 14-a jarcento. Oni nomas ankaŭ triptiko la tripartan, alfermeblan etan altaron, bildon.

Laŭ Francisko Azorín triptiko estas Bildo tripanela; pentraĵo trifaldebla, foje uzata kiel retablo. Triptikoj -aŭ diptikoj, aŭ poliptikoj, laŭ la nombro de folioj- estis nomataj la unuaj libroj aŭ albumoj de la antikvaj grekoj k. romanoj: la folioj -skribotabuletoj_ estis el ligno, metalo aŭ eburo, flanke kunligitaj per ŝnuro aŭ ĉarniroj[1] Li indikas etimologion el la greka triptikos, el trais + ptikos (tri faldoj), kaj de tie la latina triptychus. Kaj li aldonas la terminon polikliniko.[2]

Notoj

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 204.
  2. Azorín, samloke.