Kurioza Okazaĵo: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Ruthven (diskuto | kontribuoj)
e (GR) File renamed: File:1933 Kurioza Okazajho.jpegFile:Kurioza Okazaĵo (1933).jpg Criterion 3 (obvious error) · Proper Unicode, harmonizing with the rest
Linio 7: Linio 7:
| paĝoj = 61
| paĝoj = 61
| isbn =
| isbn =
| bildo = 1933 Kurioza Okazajho.jpeg
| bildo = Kurioza Okazaĵo (1933).jpg
}}
}}
'''''Kurioza Okazaĵo''''' <ref> Tiele literumita en ''[[Enciklopedio de Esperanto]]'', kaj ''Historio de Esperanto'' ([[Léon Courtinat]]) paĝo 801.</ref> estas [[komedio]] de [[Carlo Goldoni]], kiun el la itala originalo ''Un Curioso Accidente'' de [[1761]] tradukis "Mevo". En Esperanto ĝi unuafoje aperis en [[1933]], ĉe eldonejo "L' Esperanto", per 61-paĝa libreto.
'''''Kurioza Okazaĵo''''' <ref> Tiele literumita en ''[[Enciklopedio de Esperanto]]'', kaj ''Historio de Esperanto'' ([[Léon Courtinat]]) paĝo 801.</ref> estas [[komedio]] de [[Carlo Goldoni]], kiun el la itala originalo ''Un Curioso Accidente'' de [[1761]] tradukis "Mevo". En Esperanto ĝi unuafoje aperis en [[1933]], ĉe eldonejo "L' Esperanto", per 61-paĝa libreto.

Kiel registrite je 15:53, 21 mar. 2018

Kurioza Okazaĵo
Kurioza Okazaĵo
Kurioza Okazaĵo
Aŭtoro Carlo Goldoni
Eldonjaro 1933
Urbo Torino
Eldoninto L' Esperanto
Paĝoj 61
vdr

Kurioza Okazaĵo [1] estas komedio de Carlo Goldoni, kiun el la itala originalo Un Curioso Accidente de 1761 tradukis "Mevo". En Esperanto ĝi unuafoje aperis en 1933, ĉe eldonejo "L' Esperanto", per 61-paĝa libreto.

Recenzoj

Citaĵo
 La tuta komedio estas mirinde viva kaj majstre lerta. Traduko en bona Esperanto. ... Tamen kun peketoj. 
— 1933, Kálmán Kalocsay (Kopar), Bibliografia Gazeto, paĝo 49
Citaĵo
 Carlo Goldoni, reforminto de la itala komedio en la 18-a jarcento, estis tre fruktodona verkisto kaj liaj komedioj montras vivon, movon kaj spriton, sed neniel profundon. Vivo, movo kaj sprito, iom da amo, mono kaj intrigo, tio karakterizas ankaŭ la Kureozan Okazaĵon. Negrava, supraĵa, facile digesteble, sed la publiko ridas, la celo de la komedio estas atingita?
Giannina la filino de riĉa komercisto amas malriĉan nobelan oficiron kiu restas kiel gasto ĉe ŝia patro. La amo estas reciproka. Sed la patro opinias la oficiron nesamranga. Li tamen opinias lin samranga al financisto kaj mem klopodas ke la oficiro edzinigu la filinon de tiu financisto. Sed la financisto rifuzas kaj la geamantoj trompetas la patron de Giannina kaj fine ĉio estas en plej bela harmonio, nur la filino de la financisto estas seniluziigita. Apud tiu agado iras dua amafero : tiu de la ĉambristo de l' oficiro kun la ĉambristino de Giannina, ankaŭ ili povas fine geedziĝi. La traduko estas ĝenerale bona kun tre trafaj parolturnoj. 
— 1933(1965), Historio de Esperanto II, paĝo 801

Referencoj

  1. Tiele literumita en Enciklopedio de Esperanto, kaj Historio de Esperanto (Léon Courtinat) paĝo 801.

Eksteraj ligiloj