Germana Esperantisto: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
malmajuskligo |
|||
| Linio 7: | Linio 7: | ||
Ĉar la legantaro kreskis kaj la loko disponebla en GE ne permesis enmeti multan literaturon, oni aldonis de jan. 1907 specialan lit. aldonon Liberaj Horoj kun tekstoj, kiuj konvenis por E-aj kursoj. De jan 1910 L. H. devis ĉesi kiel speciala aldono kaj fariĝis parto en E. Sed jam en jan. 1911 L. H. estis memstarigita sub la titolo La Instruanto, kiu enhavis precipe interesan materialon por kursoj. Dum 1911 la abonantaro de GE multe kreskis, samtempe oni havis la deziron tute forpreni la literaturon en ĝi. Do oni kreis ekde jan. 1912 du eldonojn de GE-eld. A kiel propagandan kaj eld. B (kiu samtempe enprenis "La Instruanto"-n) kiel literaturan. Pro la malfacilaĵoj dum la [[Unua_mondmilito|mond-milito]] oni ĉesigis ĉiun praktikan kaj bonan aranĝon kaj de jan. 1920 aperis denove nur unu sola eldono. De okt./nov. 1923-dec. 1926 kaj de jan. 1932 estis akceptata kiel parto de GE [[Esperanto-Praktiko|E-Praktiko]]) v. Nombro de paĝoj de 1905 ĝis fino de 1932: 6796. |
Ĉar la legantaro kreskis kaj la loko disponebla en GE ne permesis enmeti multan literaturon, oni aldonis de jan. 1907 specialan lit. aldonon Liberaj Horoj kun tekstoj, kiuj konvenis por E-aj kursoj. De jan 1910 L. H. devis ĉesi kiel speciala aldono kaj fariĝis parto en E. Sed jam en jan. 1911 L. H. estis memstarigita sub la titolo La Instruanto, kiu enhavis precipe interesan materialon por kursoj. Dum 1911 la abonantaro de GE multe kreskis, samtempe oni havis la deziron tute forpreni la literaturon en ĝi. Do oni kreis ekde jan. 1912 du eldonojn de GE-eld. A kiel propagandan kaj eld. B (kiu samtempe enprenis "La Instruanto"-n) kiel literaturan. Pro la malfacilaĵoj dum la [[Unua_mondmilito|mond-milito]] oni ĉesigis ĉiun praktikan kaj bonan aranĝon kaj de jan. 1920 aperis denove nur unu sola eldono. De okt./nov. 1923-dec. 1926 kaj de jan. 1932 estis akceptata kiel parto de GE [[Esperanto-Praktiko|E-Praktiko]]) v. Nombro de paĝoj de 1905 ĝis fino de 1932: 6796. |
||
[[Paul_Friedrich_Wilhelm_Tarnow|P. Tarnow]]. |
[[Paul_Friedrich_Wilhelm_Tarnow|P. Tarnow]]. |
||
[[Kategorio:Germanaj esperantistoj]] |
|||
[[Kategorio:Germanoj]] |
|||
Kiel registrite je 17:03, 7 jul. 2006
Germana Esperantisto. Kvankam La E-isto (Nürnberg) en siaj unuaj tri n-roj (sept.-dec. 1889) kaj Der Deutsche E-ist (aldono al Revuo Int. en Bystřice-Hostýn, nov. 1902-jan. 1903) enhavis germanlingvajn partojn, tamen la unua prop. gazeto por Germanujo estis GE, la sola E-a gazeto el tiuj fruaj tempoj, kiu ĝis hodiaŭ tute regule aperas. GE devenis el la pure propagandaj "Esperantistische Mitleilungen, E-al Sciigoj, Organ der E-isten Gruppe Berlin", red. Jean Borel, eld. kaj presejo Möller & Borel, Berlin" entute 10 n-roj. de febr.-dec. 1904 kun 56 p. 24x16. En jan. 1905 la titolo ŝanĝiĝis en "GE, E-aj sciigoj por germanlingvanoj", kaj de nun ĝi ankaŭ enhavis kelkajn lit. paĝojn. De jan. 1907 GE fariĝis oficiala organo de GES (de junio 1909 GEA). Ĝis julio 1914 kaj de jan. 1921-dec. 1926 ĝi havis specialan, parte bele kolori-gitan kovrilon.
Red. 1905-junio 1907 Jean Borel, julio 1907-sept. 1908 d-ro Liesche okt. 1908-apr. 1910 Jean Borel, majo 1910-okt. 1914 Friedrich Ellersiek ĉiuj en Berlin, okt. 1914-marto 1922 F. kaj H. Ader en Dresden, apr. 1922-sept. 1923 Ellersiek, okt. 1923-dec. 1926 Arnold Behrendt, jan. 1927-dec. 1929 A. Schwarz, de jan 1930-hodiaŭ G. Habellok.
Ĉar la legantaro kreskis kaj la loko disponebla en GE ne permesis enmeti multan literaturon, oni aldonis de jan. 1907 specialan lit. aldonon Liberaj Horoj kun tekstoj, kiuj konvenis por E-aj kursoj. De jan 1910 L. H. devis ĉesi kiel speciala aldono kaj fariĝis parto en E. Sed jam en jan. 1911 L. H. estis memstarigita sub la titolo La Instruanto, kiu enhavis precipe interesan materialon por kursoj. Dum 1911 la abonantaro de GE multe kreskis, samtempe oni havis la deziron tute forpreni la literaturon en ĝi. Do oni kreis ekde jan. 1912 du eldonojn de GE-eld. A kiel propagandan kaj eld. B (kiu samtempe enprenis "La Instruanto"-n) kiel literaturan. Pro la malfacilaĵoj dum la mond-milito oni ĉesigis ĉiun praktikan kaj bonan aranĝon kaj de jan. 1920 aperis denove nur unu sola eldono. De okt./nov. 1923-dec. 1926 kaj de jan. 1932 estis akceptata kiel parto de GE E-Praktiko) v. Nombro de paĝoj de 1905 ĝis fino de 1932: 6796. P. Tarnow.