Géza Anda: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
pianisto
 
Linio 17: Linio 17:


== Repertuaro ==
== Repertuaro ==
* pianmuzikaĵoj de [[Ludwig van Beethoven]], [[Franz Liszt]], [[Robert Schumann]], [[Edvard Grieg]], [[Johannes Brahms]], [[Béla Bartók]]
* pianmuzikaĵoj de [[Ludwig van Beethoven]], [[Franz Liszt]], [[Robert Schumann]], [[Edvard Grieg]], [[Johannes Brahms]], [[Béla Bartók]]

== Elektitaj disĉiploj ==
* [[László Gyimesi (pianisto)]]


== Memorigiloj ==
== Memorigiloj ==

Kiel registrite je 05:14, 23 feb. 2019

Géza Anda
Géza Anda en 1965
Géza Anda en 1965
Persona informo
Naskiĝo 19-an de novembro 1921 (1921-11-19)
en Budapeŝto
Morto 13-an de junio 1976 (1976-06-13) (54-jaraĝa)
en Zuriko
Mortokialo ezofaga kancero
Tombo Cemetery Rüschlikon
Lingvoj hungaragermana
Ŝtataneco HungarioSvislando
Alma mater Muzikakademio Franz Liszt
Familio
Edz(in)o Hortense Anda-Bührle
Parencoj Emil Georg Bührle
Dieter Bührle
Okupo
Okupo pianisto • dirigentokomponisto
vdr

Géza Anda, laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Anda Géza estis hungara-svisa pianisto, komponisto, dirigento, altlerneja instruisto.

Memortabulo pri Géza Anda

Géza Anda [1] naskiĝis la 19-an de novembro 1921 en Budapeŝto, li mortis la 14-an de junio 1976 en Zuriko.

Biografio

Géza Anda aĝis 12, kiam li komencis pianludi. Li akiris diplomon en Tutlanda Muzika Altlernejo en 1941. Liaj plej gravaj instruistoj estis Ernő Dohnányi, Zoltán Kodály kaj Leó Weiner. Pli frue jam en 1939 li debutis en koncerto. Post la diplomo li ricevis stipendion en Berlino, kie li estis solpianisto de Wilhelm Furtwängler. Pro la mondomilito li rifuĝis al Svislando, kie li edziĝis kaj ricevis svisan ŝtatanecon en 1955. Pli malofte li dirigentis ekde 1957. Li gvidis majstrokursojn en Zuriko, Salcburgo kaj Luzern. Li instruis en konservatorio de Luzern. Ekde 1967 li denove koncertis en Hungario. Li frue mortis pro kancero. Li ricevis la unuan premion en 1940, la lastan jam posmorte.

Elektitaj komponaĵoj

  • Immer noch schönere Aufführungen (Berlino, 1964)

Repertuaro

Elektitaj disĉiploj

Memorigiloj

  • memortabulo en Budapeŝto (2013)
  • konkurso Géza Anda (1979-)

Fontoj

Referencoj