Doris Humphrey: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Kani (diskuto | kontribuoj) Nova paĝo kun '{{Informkesto homo}} '''Doris Batcheller HUMPHREY''' (17a de oktobro, 1895 – 29a de decembro, 1958) estis dancistino kaj koreografino de la komenco de la 20a jarcento. Kun siaj...' |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
{{Informkesto homo}} |
{{Informkesto homo}} |
||
'''Doris Batcheller HUMPHREY''' (17a de oktobro, 1895 – 29a de decembro, 1958) estis dancistino kaj koreografino de la komenco de la 20a jarcento. Kun siaj samtempuloj [[Martha Graham]] kaj Katherine Dunham, Humphrey estis unu el la dua generacio de pioniroj en [[moderna danco]] kiu sekvis la antaŭlojn – kiel [[Isadora Duncan]], [[Ruth St. Denis]] kaj Ted Shawn – en la esploro de la uzado de spiraj kaj disvolvigaj teknikoj kiuj estas ankoraŭ aktuale instruataj. Ĉar multaj el ŝiaj verkoj estis komentitaj, Humphrey plue estas lernata, studita kaj ludita. |
'''Doris Batcheller HUMPHREY''' (17a de oktobro, 1895 – 29a de decembro, 1958) estis dancistino kaj koreografino de la komenco de la 20a jarcento. Kun siaj samtempuloj [[Martha Graham]] kaj Katherine Dunham, Humphrey estis unu el la dua generacio de pioniroj en [[moderna danco]] kiu sekvis la antaŭlojn – kiel [[Isadora Duncan]], [[Ruth St. Denis]] kaj Ted Shawn – en la esploro de la uzado de spiraj kaj disvolvigaj teknikoj kiuj estas ankoraŭ aktuale instruataj. Ĉar multaj el ŝiaj verkoj estis komentitaj, Humphrey plue estas lernata, studita kaj ludita. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | En 1928, Humphrey kaj Charles Weidman, kiu estis laborinta kun Humphrey, lasis la lernejon Denishawn kaj translokiĝis al [[Novjorko]]. Kun Humphrey kaj Weidman, ankaŭ [[Martha Graham]] ribelis kontraŭ la lernejon Denishawn dum tiu epoko. Humphrey kaj Graham aparte disvolvigis novajn ideojn pri la kerna dinamiko de dancomovado kio finfine formis la bazon de ĉiuj el siaj teknikoj.<ref name="ReferenceA">Au, Susan. ''Ballet and Modern Dance''. New York: Thames & Hudson, Ltd.</ref> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | La teorioj de Humphrey esploris la nuancojn de la reagoj de la homa korpo al la [[gravito]], embodied in her principle of "fall and recovery". She called this "the arc between two deaths". At one extreme, an individual surrenders to the nature of gravity; at the other, one attempts to achieve balance. Through the fall and recovery principle, Humphrey is able to illustrate emotional and physical climax of struggling for stability and submitting to the laws of gravity.<ref name="ReferenceA"/> |
||
Her choreography from these early years includes ''Air for the G String'', ''Water Study'', ''Life of the Bee'', ''Two Ecstatic Themes'', and ''The Shakers''. Unlike the Denishawn approach in choreography, finding inspiration from abroad, Humphrey sought inspiration from within her home, America. ''The Shakers'', about the 18th century American religious group, is a notable example of finding inspiration from America.<ref name="ReferenceA"/> |
Her choreography from these early years includes ''Air for the G String'', ''Water Study'', ''Life of the Bee'', ''Two Ecstatic Themes'', and ''The Shakers''. Unlike the Denishawn approach in choreography, finding inspiration from abroad, Humphrey sought inspiration from within her home, America. ''The Shakers'', about the 18th century American religious group, is a notable example of finding inspiration from America.<ref name="ReferenceA"/> |
||
Kiel registrite je 20:38, 3 mar. 2019
| Doris Humphrey | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 17-an de oktobro 1895 en Oak Park |
| Morto | 29-an de decembro 1958 (63-jaraĝa) en Nov-Jorko |
| Tombo | Forest Home Cemetery |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Usono |
| Alma mater | Denishawn School of Dancing and Related Arts • Francis W. Parker School |
| Okupo | |
| Okupo | dancisto • koreografo |
Doris Batcheller HUMPHREY (17a de oktobro, 1895 – 29a de decembro, 1958) estis dancistino kaj koreografino de la komenco de la 20a jarcento. Kun siaj samtempuloj Martha Graham kaj Katherine Dunham, Humphrey estis unu el la dua generacio de pioniroj en moderna danco kiu sekvis la antaŭlojn – kiel Isadora Duncan, Ruth St. Denis kaj Ted Shawn – en la esploro de la uzado de spiraj kaj disvolvigaj teknikoj kiuj estas ankoraŭ aktuale instruataj. Ĉar multaj el ŝiaj verkoj estis komentitaj, Humphrey plue estas lernata, studita kaj ludita.
En 1928, Humphrey kaj Charles Weidman, kiu estis laborinta kun Humphrey, lasis la lernejon Denishawn kaj translokiĝis al Novjorko. Kun Humphrey kaj Weidman, ankaŭ Martha Graham ribelis kontraŭ la lernejon Denishawn dum tiu epoko. Humphrey kaj Graham aparte disvolvigis novajn ideojn pri la kerna dinamiko de dancomovado kio finfine formis la bazon de ĉiuj el siaj teknikoj.[1]
La teorioj de Humphrey esploris la nuancojn de la reagoj de la homa korpo al la gravito, embodied in her principle of "fall and recovery". She called this "the arc between two deaths". At one extreme, an individual surrenders to the nature of gravity; at the other, one attempts to achieve balance. Through the fall and recovery principle, Humphrey is able to illustrate emotional and physical climax of struggling for stability and submitting to the laws of gravity.[1]
Her choreography from these early years includes Air for the G String, Water Study, Life of the Bee, Two Ecstatic Themes, and The Shakers. Unlike the Denishawn approach in choreography, finding inspiration from abroad, Humphrey sought inspiration from within her home, America. The Shakers, about the 18th century American religious group, is a notable example of finding inspiration from America.[1]
The Humphrey-Weidman Company was successful even in the Great Depression, touring America and developing new styles and new works based not on old tales but on current events and concerns. In the mid-1930s Humphrey created the "New Dance Trilogy", a triptych comprising With My Red Fires, New Dance, and the now-lost Theater Piece.