Johann Ludwig Böhner: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 8: | Linio 8: | ||
== Graveco == |
== Graveco == |
||
Kiel pianisto Böhner furoris pro siaj improvizadoj. En la verkoj faritaj antaŭ la 1830-a jaro aparte bone ekkoneblas lia genieco, antaŭ ĉio en la pianokoncertoj op. 7 (1814), op. 8 (1814I kaj op. 11 (1816). La forme tute libera koncerto ''Concert en Fantaisie'' (op. 13, 1815) eĉ anticipas per sia granda orkestra recitativo la komponajn ideojn de la 9-a sinfonio de [[Ludwig van Beethoven]]. |
Kiel pianisto Böhner furoris pro siaj improvizadoj. En la verkoj faritaj antaŭ la 1830-a jaro aparte bone ekkoneblas lia genieco, antaŭ ĉio en la pianokoncertoj op. 7 (1814), op. 8 (1814I kaj op. 11 (1816). La forme tute libera koncerto ''Concert en Fantaisie'' (op. 13, 1815) eĉ anticipas per sia granda orkestra recitativo la komponajn ideojn de la 9-a sinfonio de [[Ludwig van Beethoven]]. Ĉe la [[Preĝejo Sankta Nikolao (Töttelstädt)|Nikolao-kirko]] troviĝas memorŝtono por la komponisto. |
||
== Verkoj (elekto)== |
== Verkoj (elekto)== |
||
Kiel registrite je 10:09, 8 jul. 2019
Johann Ludwig BÖHNER (naskiĝinta en la 8-a de januaro 1787 en Töttelstädt, mortinta la 28-an de marto 1860 en Gotha) estis germana komponisto.
Vivo
De post la 6-a vivjaro Böhner instruitis fare de la patro ludi pianon, orgenon kaj violonon. Li frekventis la Erfurtan Konsilantargimnazion. En la Porinstruista seminario de Erfurto li pluse subtenitis fare de la komponisto Michael Gotthard Fischer. En 1805 li iris kiel muzikinstruisto al Gotha, poste al Jena kaj estis kelkan tempon teatra kapelestro en Nürnberg. Post la unuaj sukcesoj lia kariero en 1814 ekmalfloris pro [[paranojo] kaj timo de demonoj.
Li migris tra tuta Germanujo seniluziiĝinte pri la rifuzo de la verkoj fare de eldonistoj. La kolegoj, i.a. Robert Schumann daŭre admiris lin sed kelkaj primokis lin pro ridinda sinprezento kies kaŭzo estis la kreskanta malforto spirita. Schumann unuafoje asertis ke Böhner estus la idolo por la figuro de la orkestrestro Kreisler ĉe E.T.A. Hoffmann, sed tio ne estas vera.
Graveco
Kiel pianisto Böhner furoris pro siaj improvizadoj. En la verkoj faritaj antaŭ la 1830-a jaro aparte bone ekkoneblas lia genieco, antaŭ ĉio en la pianokoncertoj op. 7 (1814), op. 8 (1814I kaj op. 11 (1816). La forme tute libera koncerto Concert en Fantaisie (op. 13, 1815) eĉ anticipas per sia granda orkestra recitativo la komponajn ideojn de la 9-a sinfonio de Ludwig van Beethoven. Ĉe la Nikolao-kirko troviĝas memorŝtono por la komponisto.
Verkoj (elekto)
- Große Sinfonie d-moll, op. 140, 1844
- Klavierquartett, op. 4, 1817
- Concertino, op. 14, 1815
- zahlr. Sonaten, Variationen, Fantasien, Caprices u. a. Studie f. Klavier, darunter 6 Bagatelles, op. 92, 1822 (Nr. 4 b. W. Kahl, Lyr. Klavierstücke d. Romantik, 1926)
- Der Dreiherrenstein, romant. Oper in 2 Akten, komponiert 1810-13
- Kantaten u. Motetten
- Btrr. z. meiner Lebensgesch., in; Neue Leipziger Zs. f. Musik 1, 1834, S. 257-59, 261-63; J. L. B.s Lebensgesch. v. ihm selbst beschrieben, in: Thuringia, Zs. z. Kde. d. Vaterlands, 1842.