Alo (slava mitologio): Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Idolano (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[File:Anvil shaped cumulus panorama.jpg|thumb|Por vilaĝanoj alo estis spirito, kiu kondukis hajlon kaj ŝtormnubojn al iliaj kampoj, ruinigante ilian rikolton.]] |
[[File:Anvil shaped cumulus panorama.jpg|thumb|400px|Por vilaĝanoj alo estis spirito, kiu kondukis hajlon kaj ŝtormnubojn al iliaj kampoj, ruinigante ilian rikolton.]] |
||
'''Alo''' (ankaŭ — ''[[Ĥalo]]''; [[serba lingvo|serbe]], [[montenegra lingvo|montenegre]], [[bulgara lingvo|bulgare]] kaj {{lang-mk|"(х)ала"}}) en la mitologio de la [[Balkanoj|balkanaj slavoj]] estas ina (plejofte — malica) spirito, fluganta serpento ([[drako (mitologio)|drako]]), kiu voras rikolton kaj atakas brutojn kaj homojn.<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 405.</ref> |
'''Alo''' (ankaŭ — ''[[Ĥalo]]''; [[serba lingvo|serbe]], [[montenegra lingvo|montenegre]], [[bulgara lingvo|bulgare]] kaj {{lang-mk|"(х)ала"}}) en la mitologio de la [[Balkanoj|balkanaj slavoj]] estas ina (plejofte — malica) spirito, fluganta serpento ([[drako (mitologio)|drako]]), kiu voras rikolton kaj atakas brutojn kaj homojn.<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 405.</ref> |
||
==Imago== |
==Imago== |
||
Alo estas imagata diverse: |
Alo estas imagata diverse: |
||
| Linio 6: | Linio 7: | ||
# kiel animalon (drakon, flugantan serpenton, lacertegon, aglon, korvaron ktp.); |
# kiel animalon (drakon, flugantan serpenton, lacertegon, aglon, korvaron ktp.); |
||
# kiel malgrasan gluteman homon.<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 405.</ref> |
# kiel malgrasan gluteman homon.<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 405.</ref> |
||
==Popolaj kredoj== |
==Popolaj kredoj== |
||
Oni kredas, ke alo ruinigas (voras) rikolton en kampoj (aperante kiel hajla nubo aŭ ĝia kondukanto). Oni ankaŭ opinias, ke alo estas la kialo de subitaj malsanoj (paralizo, mensa malsano ktp.). En iuj tradicioj aloj estas defendantoj de siaj teritorioj — ili batalas en aero kontraŭ aliaj aloj pro la rikolto de la vilaĝo, kiun ili gardas. En [[Kruŝevacka regiono]] (orienta [[Serbio]]) oni kredas, ke alo defendas la kampojn kaj vinberĝardenojn de la tuta regiono kontraŭ hajlo, kaj petis Dion, ke li gardu "nian defendanton — alon".<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 406.</ref> |
Oni kredas, ke alo ruinigas (voras) rikolton en kampoj (aperante kiel hajla nubo aŭ ĝia kondukanto). Oni ankaŭ opinias, ke alo estas la kialo de subitaj malsanoj (paralizo, mensa malsano ktp.). En iuj tradicioj aloj estas defendantoj de siaj teritorioj — ili batalas en aero kontraŭ aliaj aloj pro la rikolto de la vilaĝo, kiun ili gardas. En [[Kruŝevacka regiono]] (orienta [[Serbio]]) oni kredas, ke alo defendas la kampojn kaj vinberĝardenojn de la tuta regiono kontraŭ hajlo, kaj petis Dion, ke li gardu "nian defendanton — alon".<ref>{{ru}} Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 406.</ref> |
||
Kiel registrite je 23:06, 4 sep. 2019
Alo (ankaŭ — Ĥalo; serbe, montenegre, bulgare kaj makedone "(х)ала") en la mitologio de la balkanaj slavoj estas ina (plejofte — malica) spirito, fluganta serpento (drako), kiu voras rikolton kaj atakas brutojn kaj homojn.[1]
Imago
Alo estas imagata diverse:
- kiel atmosferan fenomenon (venton, nubon, nebulon, kometon);
- kiel animalon (drakon, flugantan serpenton, lacertegon, aglon, korvaron ktp.);
- kiel malgrasan gluteman homon.[2]
Popolaj kredoj
Oni kredas, ke alo ruinigas (voras) rikolton en kampoj (aperante kiel hajla nubo aŭ ĝia kondukanto). Oni ankaŭ opinias, ke alo estas la kialo de subitaj malsanoj (paralizo, mensa malsano ktp.). En iuj tradicioj aloj estas defendantoj de siaj teritorioj — ili batalas en aero kontraŭ aliaj aloj pro la rikolto de la vilaĝo, kiun ili gardas. En Kruŝevacka regiono (orienta Serbio) oni kredas, ke alo defendas la kampojn kaj vinberĝardenojn de la tuta regiono kontraŭ hajlo, kaj petis Dion, ke li gardu "nian defendanton — alon".[3]
Referencoj
- ↑ ruse Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 405.
- ↑ ruse Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 405.
- ↑ ruse Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 406.
| ||||||||||||||||||||||
