Bretona lingvo: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 64: Linio 64:
{{projektoj|commonscat=Breton language|wiktionary =Kategorio:Bretona|n=Kategorio:Bretona lingvo}}
{{projektoj|commonscat=Breton language|wiktionary =Kategorio:Bretona|n=Kategorio:Bretona lingvo}}


[[Kategorio:Bretona lingvo| ]]<!--
[[Kategorio:Bretona lingvo| ]]
[[Kategorio:API| ]]-->
[[Kategorio:Lingvoj laŭ alfabeto]]
[[Kategorio:Lingvoj laŭ alfabeto]]
[[Kategorio:Lingvoj de Francio]]
[[Kategorio:Lingvoj de Francio]]

Kiel registrite je 22:02, 9 nov. 2019

Bretona lingvo
Brezhoneg
Mapo
natura lingvomoderna lingvo
Southwestern Brythonic • britona lingvaro
Parolata en Bretonio (Francio)
Parolantoj 206 000
Denaskaj parolantoj proksimume 200.000
Skribo latina alfabeto
Lingvistika klasifiko
Hindeŭropa

 Kelta
  Britona
   Bretona

Oficiala statuso
Reguligita de Ofico Publika de la Bretona
Lingva statuso 4 severe endanĝerigita
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
  ISO 639-1 br
  ISO 639-2 bre
  ISO 639-3 bre
  SIL bre
  Glottolog bret1244
Angla nomo Breton
Franca nomo breton
Vikipedio
vdr

La bretona lingvo (ISO 639 : ISO 639-1 br, ISO 639-2 bre; propranome Brezhoneg) estas hindeŭropa lingvo, en la kelta familio de lingvoj, parenca de la kimra.

Priskribo

La bretona estas parolata en la okcidenta parto de la regiono Bretonio (nordokcidente de Francio) sed ĝi ne havas oficialan statuton. Tamen, oni konsideras ke pli-malpli 200,000 personoj uzas ĝin, aŭ almenaŭ kapablas kompreni ĝin. La lasta unulingva parolanto mortis en 2002. (estis la sinjorino Bourdonnay, kiu sciis saluti kaj diri kelkajn frazojn en la franca, sed ne pli)

La bretona uzas latinan alfabeton. Supersignitaj literoj estas ñ kaj ù. Krome c ne aperas kiel memstara litero sed ĉiam sub la formo chc'h.

La bretona lingvo enhavas kvar dialektojn, respondantajn al la kvar malnovaj episkopujoj de okcidenta Bretonio :

En koloro, la diversaj dialektoj de la bretona lingvo. La griza parto estas la nuna zono de la franca lingvo kaj la gaŭla lingvo.


La plej malnova trilingva vortaro estis la "Catholicon", vortaro bretona-franca-latina, eldonita en 1464.

Specimeno

Mellad unan Dieub ha par en o dellezegezh hag o gwirioù eo ganet an holl dud. Poell ha skiant zo dezho ha dleout a reont bevañ an eil gant egile en ur spered a genvreudeuriezh.

Vidu ankaŭ

Bildaro

Bibliografio

  • Ar Menga, Erwan 1978 : Deskomp Esperanteg, Hor Yezh, Douarnenez, 3 volumoj

Eksteraj ligiloj