Albert Soboul: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 3: Linio 3:


Orfo, li estis edukita en Nimes, zorge de klera onklino, kaj poste studis en la [[Sorbono]], kie li prezentis studon pri la revoluciulo [[Louis de Saint-Just]], nome ''Les idées politiques et sociales de Saint-Just'', kiun li publikigis en 1937 sub la pseŭdonimo Pierre Derocles, nome familinomo de sia patrinflanka avino. Pro komunismemo kaj kontraŭfaŝisma engaĝgo tiuepoke, li publikigis siajn unuajn verkojn sub tiu pseŭdonimo kaj tiu de Jules Leverrier. En 1938, li aprobis la ekzamenojn por instruistiĝi.
Orfo, li estis edukita en Nimes, zorge de klera onklino, kaj poste studis en la [[Sorbono]], kie li prezentis studon pri la revoluciulo [[Louis de Saint-Just]], nome ''Les idées politiques et sociales de Saint-Just'', kiun li publikigis en 1937 sub la pseŭdonimo Pierre Derocles, nome familinomo de sia patrinflanka avino. Pro komunismemo kaj kontraŭfaŝisma engaĝgo tiuepoke, li publikigis siajn unuajn verkojn sub tiu pseŭdonimo kaj tiu de Jules Leverrier. En 1938, li aprobis la ekzamenojn por instruistiĝi.

Li aliĝis en 1939 al la [[Franca Komunista Partio]] kies membro li estis sian tutan vivon. Samjare li estis soldatigita pro la komenco de la [[Dua Mondmilito]], sed li ne eniris en batalo. Li estis malsoldatigita en 1940 kaj nomumita instruisto en la mezlernejo de [[Montpellier]], kie li partoprenis en la unuaj agadoj de la [[Franca Rezistado]] tra la Nacia Fronto de Studentoj, kiun li kun-organizis en la sudo de Francio. Li estis forigita de la nacia eduksistemo en julio [[1942]].
{{redaktata}}
{{redaktata}}
Post la [[Liberigo de Parizo|Liberigo]] en 1945, Soboul realiĝis al sia posteno de instruisto en la mezlernejo de Montpellier. Tie li partoprenis en la Komitato Francio-Hispanio (helpe al hispanaj ekzilitoj post la [[Hispana Enlanda Milito]]) kaj kreis [[Popola altlernejo|popolan universitaton]]. Estis nomumita poste instruisto en la mezlernejo Marcelin-Berthelot de Saint-Maur-des-Fossés, apud Parizo, kaj poste en la mezlernejo Henri IV de Parizo. Soboul ekamikiĝis kun la elstara historiisto [[Georges Lefebvre]] kaj preparis, sub lia direktorado, sian disertacion pri ''Les sans-culottes parisiens en l'an II'', publicada en 1958. En 1959 es nombrado copresidente de la «Société des études robespierristes» («Sociedad de Estudios Robespierristas»), con sede en La Sorbona, y vicepresidente de la revista Annales historiques de la Révolution française. Soboul se incorpora a la Université Blaise Pascal de Clermont-Ferrand en 1962, y en 1967 obtiene la cátedra de «Historia de la Revolución francesa» en la Sorbona donde pasa a dirigir su «Instituto de historia de la Revolución francesa». Organiza un seminario de doctorado que congrega a muchos futuros historiadores de la Revolución francesa.
Li aliĝis en 1939 al la [[Franca Komunista Partio]] kies membro li estis sian tutan vivon. Samjare li estis soldatigita pro la komenco de la [[Dua Mondmilito]], sed li ne eniris en batalo. Li estis malsoldatigita en 1940 kaj nomumita instruisto en la mezlernejo de [[Montpellier]], kie li partoprenis en la unuaj agdoj de la [[Franca Rezistado]] a través del Frente Nacional de Estudiantes, del que es co-organizador en el sur de Francia. Es expulsado de la Educación Nacional y apartado de sus funciones en julio de 1942

Kiel registrite je 13:43, 20 nov. 2019

Albert Soboul
Persona informo
Aliaj nomoj Pierre Dérocles • Jules Leverrier
Naskiĝo 27-an de aprilo 1914 (1914-04-27)
en Ammi Moussa
Morto 11-an de septembro 1982 (1982-09-11) (68-jaraĝa)
en Nimo
Tombo Tombejo Père-Lachaise
Lingvoj franca
Ŝtataneco Francio
Alma mater Universitato de ParizoLiceo Henri-IV
Okupo
Okupo historiisto • membro de Franca rezistado
vdr

Albert Marius SOBOUL (Ammi Musa (proksime de Mostaganem), Franca Alĝerio, 27a de aprilo 1914 - Nimes, Francio, 11a de septembro 1982) estis franca historiisto, fakulo pri la periodo de la Franca Revolucio.

Orfo, li estis edukita en Nimes, zorge de klera onklino, kaj poste studis en la Sorbono, kie li prezentis studon pri la revoluciulo Louis de Saint-Just, nome Les idées politiques et sociales de Saint-Just, kiun li publikigis en 1937 sub la pseŭdonimo Pierre Derocles, nome familinomo de sia patrinflanka avino. Pro komunismemo kaj kontraŭfaŝisma engaĝgo tiuepoke, li publikigis siajn unuajn verkojn sub tiu pseŭdonimo kaj tiu de Jules Leverrier. En 1938, li aprobis la ekzamenojn por instruistiĝi.

Li aliĝis en 1939 al la Franca Komunista Partio kies membro li estis sian tutan vivon. Samjare li estis soldatigita pro la komenco de la Dua Mondmilito, sed li ne eniris en batalo. Li estis malsoldatigita en 1940 kaj nomumita instruisto en la mezlernejo de Montpellier, kie li partoprenis en la unuaj agadoj de la Franca Rezistado tra la Nacia Fronto de Studentoj, kiun li kun-organizis en la sudo de Francio. Li estis forigita de la nacia eduksistemo en julio 1942.

Post la Liberigo en 1945, Soboul realiĝis al sia posteno de instruisto en la mezlernejo de Montpellier. Tie li partoprenis en la Komitato Francio-Hispanio (helpe al hispanaj ekzilitoj post la Hispana Enlanda Milito) kaj kreis popolan universitaton. Estis nomumita poste instruisto en la mezlernejo Marcelin-Berthelot de Saint-Maur-des-Fossés, apud Parizo, kaj poste en la mezlernejo Henri IV de Parizo. Soboul ekamikiĝis kun la elstara historiisto Georges Lefebvre kaj preparis, sub lia direktorado, sian disertacion pri Les sans-culottes parisiens en l'an II, publicada en 1958. En 1959 es nombrado copresidente de la «Société des études robespierristes» («Sociedad de Estudios Robespierristas»), con sede en La Sorbona, y vicepresidente de la revista Annales historiques de la Révolution française. Soboul se incorpora a la Université Blaise Pascal de Clermont-Ferrand en 1962, y en 1967 obtiene la cátedra de «Historia de la Revolución francesa» en la Sorbona donde pasa a dirigir su «Instituto de historia de la Revolución francesa». Organiza un seminario de doctorado que congrega a muchos futuros historiadores de la Revolución francesa.