Albert Soboul: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 2: | Linio 2: | ||
'''Albert Marius SOBOUL''' (Ammi Musa (proksime de [[Mostaganem]]), [[Franca Alĝerio]], 27a de aprilo [[1914]] - [[Nimes]], [[Francio]], 11a de septembro [[1982]]) estis franca [[historiisto]], fakulo pri la periodo de la [[Franca Revolucio]]. |
'''Albert Marius SOBOUL''' (Ammi Musa (proksime de [[Mostaganem]]), [[Franca Alĝerio]], 27a de aprilo [[1914]] - [[Nimes]], [[Francio]], 11a de septembro [[1982]]) estis franca [[historiisto]], fakulo pri la periodo de la [[Franca Revolucio]]. |
||
==Biografio== |
|||
Orfo, li estis edukita en Nimes, zorge de klera onklino, kaj poste studis en la [[Sorbono]], kie li prezentis studon pri la revoluciulo [[Louis de Saint-Just]], nome ''Les idées politiques et sociales de Saint-Just'', kiun li publikigis en 1937 sub la pseŭdonimo Pierre Derocles, nome familinomo de sia patrinflanka avino. Pro komunismemo kaj kontraŭfaŝisma engaĝgo tiuepoke, li publikigis siajn unuajn verkojn sub tiu pseŭdonimo kaj tiu de Jules Leverrier. En 1938, li aprobis la ekzamenojn por instruistiĝi. |
Orfo, li estis edukita en Nimes, zorge de klera onklino, kaj poste studis en la [[Sorbono]], kie li prezentis studon pri la revoluciulo [[Louis de Saint-Just]], nome ''Les idées politiques et sociales de Saint-Just'', kiun li publikigis en 1937 sub la pseŭdonimo Pierre Derocles, nome familinomo de sia patrinflanka avino. Pro komunismemo kaj kontraŭfaŝisma engaĝgo tiuepoke, li publikigis siajn unuajn verkojn sub tiu pseŭdonimo kaj tiu de Jules Leverrier. En 1938, li aprobis la ekzamenojn por instruistiĝi. |
||
Li aliĝis en 1939 al la [[Franca Komunista Partio]] kies membro li estis sian tutan vivon. Samjare li estis soldatigita pro la komenco de la [[Dua Mondmilito]], sed li ne eniris en batalo. Li estis malsoldatigita en 1940 kaj nomumita instruisto en la mezlernejo de [[Montpellier]], kie li partoprenis en la unuaj agadoj de la [[Franca Rezistado]] tra la Nacia Fronto de Studentoj, kiun li kun-organizis en la sudo de Francio. Li estis forigita de la nacia eduksistemo en julio [[1942]]. |
Li aliĝis en 1939 al la [[Franca Komunista Partio]] kies membro li estis sian tutan vivon. Samjare li estis soldatigita pro la komenco de la [[Dua Mondmilito]], sed li ne eniris en batalo. Li estis malsoldatigita en 1940 kaj nomumita instruisto en la mezlernejo de [[Montpellier]], kie li partoprenis en la unuaj agadoj de la [[Franca Rezistado]] tra la Nacia Fronto de Studentoj, kiun li kun-organizis en la sudo de Francio. Li estis forigita de la nacia eduksistemo en julio [[1942]]. |
||
| ⚫ | Post la [[Liberigo de Parizo|Liberigo]] en 1945, Soboul realiĝis al sia posteno de instruisto en la mezlernejo de Montpellier. Tie li partoprenis en la Komitato Francio-Hispanio (helpe al hispanaj ekzilitoj post la [[Hispana Enlanda Milito]]) kaj kreis [[Popola altlernejo|popolan universitaton]]. Estis nomumita poste instruisto en la mezlernejo Marcelin-Berthelot de Saint-Maur-des-Fossés, apud Parizo, kaj poste en la mezlernejo Henri IV de Parizo. Soboul ekamikiĝis kun la elstara historiisto [[Georges Lefebvre]] kaj preparis, sub lia direktorado, sian disertacion pri ''Les [[sans-culottes]] parisiens en l'an II'', publikigita en 1958. En 1959 li estis nomumita kunprezidanto de la «Société des études robespierristes», kun sidejo en [[Sorbono]], kaj vicprezidanto de la revuo ''Annales historiques de la Révolution française''. Soboul aliĝis al la Université Blaise Pascal de [[Clermont-Ferrand]] en 1962, kaj en 1967 li akiris la katedron de «Historio de la Franca Revolucio» en la Sorbono kie li direktoris sian «Instituton de historio de la Franca Revolucio». Li organizis doktorigajn kursojn por multaj estontaj historiistoj de la Franca Revolucio. |
||
{{redaktata}} |
{{redaktata}} |
||
Dum la venontaj jaroj, li publica numerosas obras históricas como La Civilisation et la Révolution française en tres tomos, y como investigador organiza y participa en coloquios internacionales, tanto en Francia como en el extranjero, donde se traducen muchas de sus investigaciones. Emprende la difusión de fuentes históricas. A iniciativa de un coloquio internacional sobre Babeuf y los problemas del babuvismo organizado en Estocolmo en 1960, colabora, junto con dos historiadores, a la primera edición de las obras completas de Babeuf. Reedita en facsímiles obras de Anacharsis Cloots, de Camille Desmoulins y del abate Grégoire. |
|||
| ⚫ | Post la [[Liberigo de Parizo|Liberigo]] en 1945, Soboul realiĝis al sia posteno de instruisto en la mezlernejo de Montpellier. Tie li partoprenis en la Komitato Francio-Hispanio (helpe al hispanaj ekzilitoj post la [[Hispana Enlanda Milito]]) kaj kreis [[Popola altlernejo|popolan universitaton]]. Estis nomumita poste instruisto en la mezlernejo Marcelin-Berthelot de Saint-Maur-des-Fossés, apud Parizo, kaj poste en la mezlernejo Henri IV de Parizo. Soboul ekamikiĝis kun la elstara historiisto [[Georges Lefebvre]] kaj preparis, sub lia direktorado, sian disertacion pri ''Les sans-culottes parisiens en l'an II'', |
||
Kiel registrite je 13:54, 20 nov. 2019
| Albert Soboul | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Aliaj nomoj | Pierre Dérocles • Jules Leverrier |
| Naskiĝo | 27-an de aprilo 1914 en Ammi Moussa |
| Morto | 11-an de septembro 1982 (68-jaraĝa) en Nimo |
| Tombo | Tombejo Père-Lachaise |
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio |
| Alma mater | Universitato de Parizo • Liceo Henri-IV |
| Okupo | |
| Okupo | historiisto • membro de Franca rezistado |
Albert Marius SOBOUL (Ammi Musa (proksime de Mostaganem), Franca Alĝerio, 27a de aprilo 1914 - Nimes, Francio, 11a de septembro 1982) estis franca historiisto, fakulo pri la periodo de la Franca Revolucio.
Biografio
Orfo, li estis edukita en Nimes, zorge de klera onklino, kaj poste studis en la Sorbono, kie li prezentis studon pri la revoluciulo Louis de Saint-Just, nome Les idées politiques et sociales de Saint-Just, kiun li publikigis en 1937 sub la pseŭdonimo Pierre Derocles, nome familinomo de sia patrinflanka avino. Pro komunismemo kaj kontraŭfaŝisma engaĝgo tiuepoke, li publikigis siajn unuajn verkojn sub tiu pseŭdonimo kaj tiu de Jules Leverrier. En 1938, li aprobis la ekzamenojn por instruistiĝi.
Li aliĝis en 1939 al la Franca Komunista Partio kies membro li estis sian tutan vivon. Samjare li estis soldatigita pro la komenco de la Dua Mondmilito, sed li ne eniris en batalo. Li estis malsoldatigita en 1940 kaj nomumita instruisto en la mezlernejo de Montpellier, kie li partoprenis en la unuaj agadoj de la Franca Rezistado tra la Nacia Fronto de Studentoj, kiun li kun-organizis en la sudo de Francio. Li estis forigita de la nacia eduksistemo en julio 1942.
Post la Liberigo en 1945, Soboul realiĝis al sia posteno de instruisto en la mezlernejo de Montpellier. Tie li partoprenis en la Komitato Francio-Hispanio (helpe al hispanaj ekzilitoj post la Hispana Enlanda Milito) kaj kreis popolan universitaton. Estis nomumita poste instruisto en la mezlernejo Marcelin-Berthelot de Saint-Maur-des-Fossés, apud Parizo, kaj poste en la mezlernejo Henri IV de Parizo. Soboul ekamikiĝis kun la elstara historiisto Georges Lefebvre kaj preparis, sub lia direktorado, sian disertacion pri Les sans-culottes parisiens en l'an II, publikigita en 1958. En 1959 li estis nomumita kunprezidanto de la «Société des études robespierristes», kun sidejo en Sorbono, kaj vicprezidanto de la revuo Annales historiques de la Révolution française. Soboul aliĝis al la Université Blaise Pascal de Clermont-Ferrand en 1962, kaj en 1967 li akiris la katedron de «Historio de la Franca Revolucio» en la Sorbono kie li direktoris sian «Instituton de historio de la Franca Revolucio». Li organizis doktorigajn kursojn por multaj estontaj historiistoj de la Franca Revolucio.
Dum la venontaj jaroj, li publica numerosas obras históricas como La Civilisation et la Révolution française en tres tomos, y como investigador organiza y participa en coloquios internacionales, tanto en Francia como en el extranjero, donde se traducen muchas de sus investigaciones. Emprende la difusión de fuentes históricas. A iniciativa de un coloquio internacional sobre Babeuf y los problemas del babuvismo organizado en Estocolmo en 1960, colabora, junto con dos historiadores, a la primera edición de las obras completas de Babeuf. Reedita en facsímiles obras de Anacharsis Cloots, de Camille Desmoulins y del abate Grégoire.