Marc Seguin: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 3: Linio 3:


Seguin estis la inventisto de la tuba kaldrono, kun malplenaj tuboj tra kiuj cirkulas en sia interno akvo (patento de la 13a de decembro 1827). Li realigis sian esploron rilate kun tiu de [[George Stephenson]], kun kiu li havis multajn interŝanĝojn.<ref> Jean-Marc Combe, Bernard Escudié, Jacques Payen, Vapeurs sur le Rhône: histoire scientifique et technique de la navigation à vapeur de Lyon à la mer, Presses Universitaires de Lyon, 1991, p. 60. </ref>
Seguin estis la inventisto de la tuba kaldrono, kun malplenaj tuboj tra kiuj cirkulas en sia interno akvo (patento de la 13a de decembro 1827). Li realigis sian esploron rilate kun tiu de [[George Stephenson]], kun kiu li havis multajn interŝanĝojn.<ref> Jean-Marc Combe, Bernard Escudié, Jacques Payen, Vapeurs sur le Rhône: histoire scientifique et technique de la navigation à vapeur de Lyon à la mer, Presses Universitaires de Lyon, 1991, p. 60. </ref>

Li ankaŭ perfektigis same la strukturan sistemon de la pendopontoj, pretaj por trapasigi riverojn de ajna larĝo pere de metalaj kabloj. Lia unua ponto estis strukturo de ĉirkaŭ 18 m, super la Cance, nome rivero kiu fluas tra lia naskurbo, Annonay.
{{redaktata}}
{{redaktata}}
La pendoponto plej antikva konstruita de la firmao de Marc Seguin kiu ankoraŭ servas, estis konstruita en 1827 kaj estas en Andance. La ponteto Saint-Symphorien konstruida en 1847 en Tours, así como la ponteto Marc-Seguin construida en 1849 a pocos centenares de metros del primer puente de Tournon, todavía están en servicio.
Li ankaŭ perfektigis same la strukturan sistemon de la pendopontoj, pretaj por trapasigi riverojn de ajna larĝo pere de metalaj kabloj. Lia unua ponto estis strukturo de ĉirkaŭ 18 m, super la [[Cance]], nome rivero kiu fluas tra lia naskurbo, Annonay.

También aportó muchas otras invenciones en la realización de pilas, especialmente en las experiencias tempranas del vertido del hormigón bajo el agua.

Kiel registrite je 20:58, 26 nov. 2019

Marc Seguin
Persona informo
Naskiĝo 20-an de aprilo 1786 (1786-04-20)
en Parizo
Morto 24-an de februaro 1875 (1875-02-24) (88-jaraĝa)
en Annonay
Tombo Annonay
Lingvoj franca
Loĝloko domaine de Marc Seguin
Ŝtataneco Francio
Alma mater Konservatorio Nacia de Artoj kaj Metioj
Parencoj Laurent Seguin
Louis Seguin
Okupo
Okupo inventistoinĝeniero • entreprenisto • locomotive designer
Verkoj Passerelle Marc-Seguin
Pont Marc Seguin
vdr

Marc SEGUIN, nomita ankaŭ «Seguin Ainé» (Annonay, 20a de aprilo 1786 – Annonay, 24a de februaro 1875), estis franca inĝeniero kaj inventisto, memorita pro siaj fruaj kontribuoj en la disvolvigo de la francaj lokomotivoj kaj por la konstruado de la unuaj pendopontoj de la lando. Li edziĝis dufoje kaj entute havis 19 gefilojn.

Seguin estis la inventisto de la tuba kaldrono, kun malplenaj tuboj tra kiuj cirkulas en sia interno akvo (patento de la 13a de decembro 1827). Li realigis sian esploron rilate kun tiu de George Stephenson, kun kiu li havis multajn interŝanĝojn.[1]

Li ankaŭ perfektigis same la strukturan sistemon de la pendopontoj, pretaj por trapasigi riverojn de ajna larĝo pere de metalaj kabloj. Lia unua ponto estis strukturo de ĉirkaŭ 18 m, super la Cance, nome rivero kiu fluas tra lia naskurbo, Annonay.

La pendoponto plej antikva konstruita de la firmao de Marc Seguin kiu ankoraŭ servas, estis konstruita en 1827 kaj estas en Andance. La ponteto Saint-Symphorien konstruida en 1847 en Tours, así como la ponteto Marc-Seguin construida en 1849 a pocos centenares de metros del primer puente de Tournon, todavía están en servicio.

También aportó muchas otras invenciones en la realización de pilas, especialmente en las experiencias tempranas del vertido del hormigón bajo el agua.

  1. Jean-Marc Combe, Bernard Escudié, Jacques Payen, Vapeurs sur le Rhône: histoire scientifique et technique de la navigation à vapeur de Lyon à la mer, Presses Universitaires de Lyon, 1991, p. 60.