Insuloj Kolumbretoj: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 5: Linio 5:
|akvejo=[[Mediteraneo]]
|akvejo=[[Mediteraneo]]
|insularo=
|insularo=
|latitudo=43/27/51.77/N
|latitudo=39/53/53/N  
|longitudo=3/46/6.33/W
|longitudo=00/41/07/E
|regiono-ISO=ES-VA
|regiono-ISO=ES-VC
|zomo=18
|zomo=18
|mapo1=
|mapo1=

Kiel registrite je 09:14, 21 apr. 2020

Ŝablono:Informkesto insulo/zorgado/areo mankas
Insuloj Kolumbretoj
Mapo de la insuloj Kolumbretoj.
Mapo de la insuloj Kolumbretoj.
grupo de insuloj
Akvejo Mediteraneo
Geografia situo 39° 54′ N, 0° 41′ O (mapo)39.8980555555560.68527777777777Koordinatoj: 39° 54′ N, 0° 41′ O (mapo) f1
Insuloj Kolumbretoj (Valencilando)
Insuloj Kolumbretoj (Valencilando)
DEC
Insuloj Kolumbretoj
Insuloj Kolumbretoj

Map

Loĝantaro (neloĝata)
vdr

La Insuloj Kolumbretoj estas grupo de malgrandaj neloĝataj insuletoj el vulkana origino, ĉe Mediteraneo, je 30 marmejloj (60 km) de Oropesa del Mar en la Valencia Regiono (Hispanio). Ĉefinsuletoj estas Illa Grossa (aŭ Columbrete Grande), La Ferrera, La Foradada kaj El Carallot. La tuta areo de ĉiuj kvar insuloj estas ĉirkaŭ 0.19 km² kaj la plej alta pinto havas 67 m.

La plej granda insulo, Illa Grossa, staras en la loko de antikva kratero kaj tiel ĝi montras karakterizan duonrondan padronon. Ekzistas neniuj konstruoj en ĝi, krom por ĝeto, lumturo de la 19-a jarcento, kaj la restadejo uzitaj de la biologoj laborantaj en la faŭnorezervejo.

Tiuj insuloj estis konataj de grekoj kaj romianoj de antikvaj tempoj. Verkistoj kiel ekzemple StrabonoPlinio la Maljuna citis la mirigan kvanton de serpentoj enloĝante ilin. La nomoj Ophiusa kaj Colubraria de kiuj ili estis nomitaj (signifante serpenton en greka kaj latina, respektive) venas al tiu fakto. La insuloj ŝuldas nunan nomon al "colubraria", la latinaĵo por "serpento".

Post kiam lumturo estis konstruita sur Illa Grossa en meza 19-a jarcento, kelkaj homoj estis loĝigitaj. La malgranda komunumo laboris por la konservado de la lumturo kaj helpis malinstigi kontrabandistojn kiuj utiligis la insuletojn kiel rifuĝon. Farmbestoj inkluzive de porkoj estis portitajn en la insulojn. Tio, kombinita kun agresemaj praktikoj kiel ekzemple la forbruligo de la origina tufa vegetaĵaro de la lumturinsulo (parte ke agrikulturaj uzoj kaj ankaŭ konscie senhavigi la multajn endemiajn stumpnazajn vipurojn de ilia natura vivejo), kaŭzis ke la serpentoj formortis proksime de la fino de la 19-a jarcento. La nura atestaĵo de ilia pasinta abundo kiu hodiaŭ restas estas vipuro de Insuloj Kolumbretoj en Hispana Nacia Muzeo de Naturscienco de Madrido.