Obio: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Neniu resumo de redakto |
|||
| Linio 7: | Linio 7: | ||
Dum la [[18-a jarcento]] evoluis tinkturado kaj farbado kaj estis kreitaj pli diversaj modeloj. |
Dum la [[18-a jarcento]] evoluis tinkturado kaj farbado kaj estis kreitaj pli diversaj modeloj. |
||
Ekde la [[Meiji-epoko]] oni |
Ekde la [[Meiji-epoko]] oni nodas obion nur dorse. |
||
== Nodado == |
== Nodado == |
||
Kiel registrite je 22:31, 11 maj. 2020
La obio[1] (japane
Historio
Ekde la 5-a jarcento, videblas zonoj sur la haniwa-statuoj, kvankam temas nur pri simpla kanaba ŝnuro. Ĝi poste transformiĝis al ĉirkaŭ 3 centimetrojn larĝa rubando kaj plilarĝiĝis ĝis 15 centimetroj fine de la 16-a jarcento, estante tiam pli ornama ero de la vesto. Tiam obio estis nodita aŭ dorse aŭ flanke.
Dum la 18-a jarcento evoluis tinkturado kaj farbado kaj estis kreitaj pli diversaj modeloj.
Ekde la Meiji-epoko oni nodas obion nur dorse.
Nodado
Tradicie ekzistas ses manieroj nodi obion:
- plata nodo
- otaiko
- chidori
- bunko
- kai no kuchi
- tateya
Specoj de obioj ĉe luktosportoj
Por japanaj luktosportoj, oni kutime uzas du tipojn de obioj:
Mallarĝa obio
Ĝi povas ĉirkaŭi la talion unu fojon kaj duono ĝis dufoje kaj nodiĝas antaŭe. Por ke ĝi bone tenu kaj ne malhelpu la spiradon, la zono devas esti metita sur la osta parto de la koksoj kaj nodita sub la ventraj muskoloj.
Por nodi la zonon, la maldekstra ekstremaĵo pasas sub la dekstran. Ĉe bone farita nodo la du ekstremaĵoj eliras horizontale.
Ekzistas obi-oj el faldita kaj kudrita ŝtofo, kiuj estas pli solidaj ol la simplaj kaj kiujn oni konsilas por la koloroj, kiujn oni gardas longtempe (ekzemple la nigra zono kaj ankaŭ la blanka ĉe aikido).
Larĝa obio
Oni portas larĝan obion kun hakama (larĝa pantolono), kaj nodas ĝin de antaŭe, konservante 30 centimetrajn ekstremaĵon flanke. La zono poste plurfoje ĉirkaŭas, ĝis ĝi troviĝas denove antaŭe. Oni tiam volviĝas la liberan ekstremaĵon ĉirkaŭ tiun, kiu ĉirkaŭas la koksoj.
La avantaĝo de tia zono estas duobla. Unue ĝi ne kreas duoblan ŝtofdikecon ĉe la renoj, kiu estas preferinda dum falo. Due, ĝi ebligas pozicii la zonon meze de la iliakaj krestoj, kio malhelpas, ke ĝi suprenglitu al la talio.