Ĉina normlingvo: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively

[kontrolita revizio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

VidaVikiteksto

Enteksta

Kiel registrite je 16:48, 24 maj. 2020

Ĉi tiu artikolo temas pri la oficiale parolata norma ĉinlingvo. Por informoj pri la grupo de la norda kaj sud-okcidenta ĉinaj dialektoj (Guanhua), vidu la artikolon Nordĉina dialektaro.

La ĉina norma lingvo (simpligita ĉina: 现代标准汉语, tradicia ĉina: 現代標準漢語, pinjino: xiàndài biāozhǔn hànyǔ, litera traduko: moderna norma lingvo de la Hanoj), ankaŭ nomata moderna norma mandarena, norma mandarena, moderna norma ĉina mandarena, aŭ simple mandarena estas norma varianto de la ĉina lingvaro kaj unu de la oficialaj lingvoj de la Ĉina Popola Respubliko. Simila varianto estas uzata en Tajvano kaj Singapuro. La simila tajvana mandarena varianto estas la fakta oficiala lingvo de Tajvano. La norma singapora mandarena varianto estas unu el la kvar oficialaj lingvoj de Singapuro.

Tial ĝi ankaŭ estas ofte nomata la mandarena lingvo. sed ĝi ne devas esti konfuzata kun la mandarena mem (官话 / 官話, guānhuà, "lingvo de la oficialuloj" aŭ 北方话 / 北方話, běifānghuà, "lingvo de la nordo"), kiu estas la lingvo ĝenerale parolata en la norda, centra kaj sudorienta kontinenta Ĉinio (vidu sub nordĉina dialektaro). La ĉina norma lingvo estas la mandarena varianto kiel instruata en lernejoj kaj uzata de la aŭtoritatoj kaj amaskomunikiloj en la Ĉina Popola Respubliko, Tajvano kaj Singapuro. Ili ĉiuj estas skribataj en Baihua, la regiona ĉina skribolingvo.

La ĉina norma lingvo estas normigita formo de la lingvo nomata putonghua en ĉeftero Ĉinio. Putonghua estas skribita per simpligitaj ĉinaj karakteroj (plus romanigo de la Hanyu pinjino por instruaj celoj).

Guoyu (tajvana norma mandarena) estas simila lingva normo en Tajvano. Krom nombro de diferencoj en prononco kaj vortprovizo, Guoyu estas skribita pertradiciaj ĉinaj karakteroj (plus Zhuyin por instruado). Multaj karakteroj estas identaj inter la du sistemoj.

La prononco de la norma ĉina lingvo estas plejparte bazita sur la pekina mandarena lingvovarianto. ĝia vortprovizo sur la mandarenaj dialektoj kaj ĝia gramatiko estas bazita sur baihuawen, la populara ĉina skribo.

Kiel aliaj variantoj de la ĉina, la ĉina norma lingvo estas tona lingvo. Ĝi havas pli komencajn konsonantojn sed malpli da vokaloj, finaj konsonantoj kaj tonoj ol sudaj variantoj. La ĉina norma lingvo estas izola lingvo, tamen kun multaj kunmetitaj vortoj.

La norma ĉina lingvo estas ĝenerale transskribita al pinjino (kiel en plej multaj Vikipedio-artikoloj) sed ankaŭ en bopomofo.

En 1982 la 'promocio de mandarena en la lando' estis oficiale adoptita en la ĉina konstitucio^[1].

La oficiala lingvotago de la Unuiĝintaj Nacioj por la ĉina estas celebrata tutmonde la 20-an de aprilo^[2].

Ĝi estas unu el ses oficialaj lingvoj de la Unuiĝintaj Nacioj.

Rolo de la norma ĉina lingvo

Afiŝo antaŭ enirejo de mezlernejo en Yangzhou instigas homojn jene: "parolu la putonghuan, bonvenon gastojn el ĉiuj partoj" kaj "uzu ĝentilan lingvon".

Laŭ oficiala vidpunkto, la norma ĉina (mandarena) lingvo estas principe lingvofrankao ('lingua franca') - lingvo kiu permesas al la hanoj, parolantaj reciproke nekompreneblajn ĉinajn lingvojn, kaj al la ne-hanaj etnoj, interkomunikiĝi. La nomo "putonghua", aŭ "komuna lingvo", plifortigas ĉi tiun ideon. Tamen, en la praktiko, pro tio ke la norma ĉina lingvo estas "lingvofrankao" kaj "publika" lingvo, la aliaj lingvoj kaj dialektoj, hanaj kaj ne-hanaj, instigas al perdo de prestiĝo kompare al la norma ĉinalingvo, kio malesperigas la subtenantojn de tiuj lingvoj.

Nomoj

En la Ĉina Popola Respubliko la ĉina norma lingvo nomiĝas putonghua (simpligita ĉina: 普通话; tradicia ĉina: 普通話; pinjino: Pǔtōnghuà), litere tradukata: 'komuna lingvo' implicas neniun alian ol la nocion 'lingvafrankao'
En Tajvano guoyu (simpligita ĉina:国语; tradicia ĉina: 國語; pinjino: Guóyǔ; litere tradukata: "nacia lingvo"). daŭrigas esti la oficiala termino por la ĉina norma lingvo. Iuj iniciatintoj de tajvana sendependeco kontestas, ke la termino guoyu rilatas al la norma ĉina (mandarena) lingvo. Tial ili ofte nomas ĝin "pekina dialekto" aŭ zhongwen (skribo de la Meza Imperio).
En Malejzio kaj Singaporo, huayu (simpligita ĉina: 华语; simpligita ĉina: 華語; pinjino: Huáyǔ; litere tradukata: "lingvo de la ĉinoj").

Putonghua - ĝenerala aŭ komuna lingvo

En la ĉina norma lingvo oni nomas ĝin Putonghua. Oni lernas ekde la 1950-aj jaroj la ĝeneralan aŭ komunan lingvon - "Putonghua" - en ĉiuj lernejoj de Ĉinio. Ĉiuj junaj homoj konas la ĝeneralan aŭ komunan lingvon.

Prononco

La prononco de la norma ĉina baziĝas je la prononco de Pekino; ĝia vortprovizo baziĝas je la nordĉinaj dialektoj; ĝia gramatiko baziĝas je la gramatiko de la komunlingvaj literaturaj verkoj.
Oni devas lerni la hànyu pīnyīn, la 411 silabojn.
Oni lernas unue nur la silabojn sen tonoj. Eksterlandanoj bezonas almenaŭ 100 horojn. Vidu la helpilojn en eksteraj ligiloj.
La ĝenerala aŭ komuna lingvo havas nur kvar tonojn.
Eksterlandanoj devas lerni prononci cirkaŭ 1300 malsimilajn, ofte tre malfacilajn silabojn.

Prononco kiel tonlingvo

La norma ĉina, same kiel ĉiuj specoj de la ĉina, estas tonlingvo.
En la norma ĉina ekzistas kvar malsamaj tonoj.
La 1-a tono estas alta. — Ō
La 2-a tono grimpas. ó
La 3-a tono falas kaj grimpas. nǐ　 (vi) aŭ hǎo (bona)
La 4-a tono falas. à
La lingvo havas ankaŭ altajan kaj profundajn neŭtralajn tonojn.
La lingvo havas ankaŭ duonan 3-an tonon antaŭ 1-an, 2-an, 4-an aŭ neŭtralajn tonoj. La duona 3-a tono nur falas.
Du sekvaj 3-a tonoj ŝanĝas la prononcon en "2-a kaj 3-a tonoj", la unua silaboj estas en 2-a kaj la dua silaboj en 3-a tono. - nǐ　hǎo -
Vortoj kun pluraj tonoj povas ankaŭ ŝanĝi la prononcon.
La prononco estas tre grava kaj ankaŭ tre malfacila. La eksterlandano devas lerni tre ekzakta. Li devas tre serioze kaj tre solide kaj tre longe studi la prononcon. La eksterlandano bezonas 100 horojn por la silaboj ankoraŭ sen tono. Sen tre serioza kono de silaboj ankoraŭ sen tono, oni ne povas lerni la ĝeneralan aŭ komunan lingvon - Putonghua.

Ofte uzata ekzemplo por ilustri la kvar tonojn (plus neŭtralan) estas la silabo "ma." La tonoj kutimas esti ilustritaj jene:

1 mā (妈／媽) 'panjo'
2 má (麻) 'lina'
3 mǎ (马／馬) 'ĉevalo'
4 mà (骂／罵) 'skoldi'
- ma (吗／嗎) 'ĉu?'

Pluraj el tiuj silaboj tamen havas kromajn signifojn por kiuj estas uzataj aliaj ideogramoj.

La ĉin-usona lingvisto Yuen Ren Chao (Zhao Yuanren) kreis plurajn rakontetojn en kiuj la vortoj malsamas sole per sia tono.

Jen ekzemplo: Aŭskulti

Qí Qí qī qī. Qí qī qì qī qì. Qí Qí qì. Qì qí qī qī. Qí qí qǐ. Qī qī qì. Qǐ qí qī Qí. Qí Qí qī qī. Qì qì qī Qí.

Traduko: Sesdekjarulo el Ĉi havis sep edzinojn. La edzinoj de la sesdekjarulo forĵetis la lakaĵojn (漆器). La sesdekjarulo el Ĉi koleriĝis, forlasis la sep edzinojn kaj forrajdis sur ĉilino (麒麟). La sep edzinoj bedaŭris kaj petis lin resti en Ĉi. La sesdekjarulo el Ĉi lasis sian koleron kaj restis en Ĉi.

En pǔtōnghuà, kun siaj kvar distingivaj tonoj, oni uzas 1277 silabojn kun specifita tono, aŭ 398 ĝis 418 bazajn silabojn sen la tonoj. Aliaj ĉinaj dialektoj ofte havas pli da tonoj.

Skribo

La lingvo estas skribata kun vortosignoj, kaj ĝia vortsignaro inkluzivas milojn da malsamaj signoj.
La skribo en hànyu pīnyīn estas la oficala transkripto.
Oni uzas la skribon en hànyu pīnyīn ankaŭ por oficialaj konstruaĵoj.
Eble la eksterlandoj povus uzi nur la hànyu pīnyīn, kaj nur malfrue la malfacialjn signojn.

Disvastigo

En decembro 2004 unua opiniosondo pri lingvouzo en Ĉinio montris ke nur 53 procentaĵoj de la loĝantaro de Ĉinio, do proksimume 700 milionoj da homoj, povas komuniki en la norma ĉina lingvo^[3].

Nuntempe estas kreskanta intereso pri lernado de la norma lingvovarianto en la tuta mondo, verŝajne pro la percepto ke Ĉinio fariĝas ĉiam pli grava kaj potenca lando.

Literaturo

Augusto Casquero, Ĉu ekzistas la ĉina lingvo?, revuo Esperanto, p. 20, februaro 2009, n-ro 1222 (2).

Vidu ankaŭ

Ĉina lingvaro

Ĉina normlingvo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Ĉina normlingvo en la Vikivortaro (Universala vortaro)
Ĉina normlingvo en Vikilibroj (Pedagogiaj libroj)
Ĉina normlingvo en la Vikicitaro (Kolekto de citaĵoj)

Eksteraj ligiloj

(germana) Kursoj en multaj lingvoj

(germana) hànyu pīnyīn - aŭdado-tabelo

(franca) hànyu pīnyīn - aŭdado-tabelo

Noto kaj referencoj

Tiu ĉi artikolo estas parte bazita sur la artikolo Mandarin standard en la franca vikipedio, listo de aŭtoroj.

↑ (ĉina) Zhuang Han, 庄汉：论汉语方言的行政法保护 (pri la jure administra protekto de la ĉinaj dialektoj), la 30-an de januaro 2018.
↑ (en) Official Languages
↑ "Greater numbers speak Mandarin". China Daily. la 26-an de decembro 2004.

[1] (ĉina) Zhuang Han, 庄汉：论汉语方言的行政法保护 (pri la jure administra protekto de la ĉinaj dialektoj), la 30-an de januaro 2018.

[2] (en) Official Languages

[3] "Greater numbers speak Mandarin". China Daily. la 26-an de decembro 2004.

[1]

[2]

[3]

@@ Linio 2: / Linio 2: @@
 [[Dosiero:Map_of_sinitic_languages-eo.svg|400px|eta|Mapo de la ĉinaj lingvoj]]
-La '''ĉina norma lingvo''' ([[Simpligita ĉina skribo|simpligita ĉina]]:  现代标准汉语, [[Tradicia ĉina skribo|tradicia ĉina]]: 現代標準漢語, [[pinjino]]: ''xiàndài biāozhǔn hànyǔ'', litera traduko: moderna norma lingvo de la [[Hanoj]]), ankaŭ nomata '''moderna norma mandarena, norma mandarena, moderna norma ĉina mandarena,''' estas [[Norma lingvo|norma varianto]] de la [[ĉina lingvaro]] kaj la [[oficiala lingvo]] de la [[Ĉina Popola Respubliko]], [[Respubliko Ĉinio (1912-1949)|Respubliko Ĉinio]] antaŭ 1949 ([[Tajvano]]), kaj unu el kvar lingvoj en [[Singapuro]]. La norma ĉina estas plejparte bazita sur la pekina mandarena lingvovarianto. Tial ĝi ankaŭ estas ofte nomata la '''mandarena''' '''lingvo'''. sed ĝi ne devas esti konfuzata kun la [[Mandarena|mandarena mem]] (官 话 / 官 話, ''guānhuà'', "lingvo de la oficialuloj" aŭ 北方 话 / 北方 話, ''běifānghuà'', "lingvo de la nordo"), kiu estas la lingvo ĝenerale parolata en la norda, centra kaj sudorienta kontinenta Ĉinio (vidu sub [[nordĉina dialektaro]]). La ĉina norma lingvo estas la mandarena varianto kiel instruata en lernejoj kaj uzata de la aŭtoritatoj kaj amaskomunikiloj en la Ĉina Popola Respubliko, Tajvano kaj Singapuro. Ili ĉiuj estas skribataj en ''Baihua'', la regiona ĉina skribolingvo.
+La '''ĉina norma lingvo''' ([[Simpligita ĉina skribo|simpligita ĉina]]:  现代标准汉语, [[Tradicia ĉina skribo|tradicia ĉina]]: 現代標準漢語, [[pinjino]]: ''xiàndài biāozhǔn hànyǔ'', litera traduko: moderna norma lingvo de la [[Hanoj]]), ankaŭ nomata '''moderna norma mandarena, norma mandarena, moderna norma ĉina mandarena,''' aŭ simple '''mandarena''' estas [[Norma lingvo|norma varianto]] de la [[ĉina lingvaro]] kaj unu de la [[oficiala lingvo|oficialaj lingvo]]<nowiki/>j de la [[Ĉina Popola Respubliko]]. Simila varianto estas uzata en [[Tajvano]] kaj [[Singapuro]]. La simila tajvana mandarena varianto estas la fakta oficiala lingvo de [[Tajvano]]. La norma singapora mandarena varianto estas unu el la [[lingvoj de Singapuro|kvar oficialaj lingvoj]] de [[Singapuro]].
+Tial ĝi ankaŭ estas ofte nomata la '''mandarena''' '''lingvo'''. sed ĝi ne devas esti konfuzata kun la [[Mandarena|mandarena mem]] (官 话 / 官 話, ''guānhuà'', "lingvo de la oficialuloj" aŭ 北方 话 / 北方 話, ''běifānghuà'', "lingvo de la nordo"), kiu estas la lingvo ĝenerale parolata en la norda, centra kaj sudorienta kontinenta Ĉinio (vidu sub [[nordĉina dialektaro]]). La ĉina norma lingvo estas la mandarena varianto kiel instruata en lernejoj kaj uzata de la aŭtoritatoj kaj amaskomunikiloj en la Ĉina Popola Respubliko, Tajvano kaj Singapuro. Ili ĉiuj estas skribataj en ''Baihua'', la regiona ĉina skribolingvo.
+La ĉina norma lingvo estas normigita formo de la lingvo nomata '''putonghua''' en ĉeftero Ĉinio. Putonghua estas skribita per [[Simpligita ĉina skribo|simpligitaj ĉinaj karakteroj]] (plus romanigo de la [[Pinjino|Hanyu pinjino]]  por instruaj celoj).
+'''Guoyu''' (tajvana norma mandarena) estas simila lingva normo en Tajvano. Krom nombro de diferencoj en prononco kaj vortprovizo, Guoyu estas skribita per[[Tradicia ĉina skribo|tradiciaj ĉinaj karakteroj]] (plus [[Bopomofo|Zhuyin]] por instruado). Multaj karakteroj estas identaj inter la du sistemoj.
+La prononco de la norma ĉina lingvo estas plejparte bazita sur la pekina mandarena lingvovarianto. ĝia vortprovizo sur la [[Nordĉina dialektaro|mandarenaj dialektoj]] kaj ĝia gramatiko estas bazita sur ''baihuawen'', [[skribita ĉiutaga ĉina lingvo|la populara ĉina skribo]].
+Kiel aliaj variantoj de la ĉina, la ĉina norma lingvo estas [[tono|tona lingvo]]. Ĝi havas pli komencajn konsonantojn sed malpli da vokaloj, finaj konsonantoj kaj tonoj ol sudaj variantoj. La ĉina norma lingvo estas [[izola lingvo]], tamen kun multaj [[Kunmetita vorto|kunmetitaj vortoj]].
 La norma ĉina lingvo estas ĝenerale [[Transskribado (lingvoscienco)|transskribita]] al [[pinjino]] (kiel en plej multaj Vikipedio-artikoloj) sed ankaŭ en [[bopomofo]].
@@ Linio 9: / Linio 19: @@
 La oficiala lingvotago de la Unuiĝintaj Nacioj por la ĉina estas celebrata tutmonde la 20-an de aprilo<ref>(en) [https://www.un.org/en/sections/about-un/official-languages/ Official Languages]</ref>.
+Ĝi estas unu el ses oficialaj lingvoj de la [[Unuiĝintaj Nacioj]].
 == Rolo de la norma ĉina lingvo ==
+[[Dosiero:Yangzhou-Highschool-Speak-Putonghua-3388.jpg|eta|Afiŝo antaŭ enirejo de mezlernejo en Yangzhou instigas homojn jene: "parolu la putonghuan, bonvenon gastojn el ĉiuj partoj" kaj "uzu ĝentilan lingvon".]]
 Laŭ oficiala vidpunkto, la norma ĉina (mandarena) lingvo estas principe lingvofrankao ('lingua franca') -  lingvo kiu permesas al la hanoj, parolantaj reciproke nekompreneblajn ĉinajn lingvojn, kaj al la ne-hanaj etnoj, interkomunikiĝi. La nomo "putonghua", aŭ "komuna lingvo", plifortigas ĉi tiun ideon. Tamen, en la praktiko, pro tio ke la norma ĉina lingvo estas "lingvofrankao" kaj "publika" lingvo, la aliaj lingvoj kaj dialektoj, hanaj kaj ne-hanaj, instigas al perdo de prestiĝo kompare al la norma ĉinalingvo, kio malesperigas la subtenantojn de tiuj lingvoj.
@@ Linio 18: / Linio 31: @@
 * En Tajvano '''''guoyu''''' (simpligita ĉina:国语;  tradicia ĉina: 國語; pinjino: Guóyǔ; litere tradukata: "nacia lingvo"). daŭrigas esti la oficiala termino por la ĉina norma lingvo. Iuj iniciatintoj de tajvana sendependeco kontestas, ke la termino guoyu rilatas al la norma ĉina (mandarena) lingvo. Tial ili ofte nomas ĝin "pekina dialekto" aŭ ''zhongwen'' (skribo de la Meza Imperio).
 * En Malejzio kaj Singaporo, '''''huayu''''' (simpligita ĉina: 华语; simpligita ĉina: 華語; pinjino: Huáyǔ; litere tradukata: "lingvo de la ĉinoj").
-== Ĉina lingvaro ==
-Ĝi apartenas al la [[ĉina lingvaro]], kaj estas la oficiala lingvo de [[Ĉinujo|Ĉinio]] kaj [[Tajvano]], unu el kvar oficialaj lingvoj de [[Singapuro]] kaj unu el ses oficialaj lingvoj de la [[Unuiĝintaj Nacioj]].
 == Putonghua - ĝenerala aŭ komuna lingvo ==
-En la ĉina norma lingvo oni nomas ĝin ''Putonghua''. Oni lernas ekde la [[1950]]-aj jaroj la ĝeneralan aŭ komunan lingvon - "Putonghua" - en ĉiuj lernejoj de [[Ĉinio]]. Ĉiuj junaj homoj konas la ĝeneralan aŭ komunan lingvon.
+En la ĉina norma lingvo oni nomas ĝin ''Putonghua''. Oni lernas ekde la [[1950]]-aj jaroj la ĝeneralan aŭ komunan lingvon - "Putonghua" - en ĉiuj lernejoj de [[Ĉinio]]. Ĉiuj junaj homoj konas la ĝeneralan aŭ komunan lingvon.[[Dosiero:4 Toene des Hochchinesischen.svg|thumb|4 tonoj de la ĝenerala aŭ komuna lingvo - Putonghua|alternative=|250x250ra]]
 === Prononco   ===
@@ Linio 34: / Linio 43: @@
 === Prononco kiel tonlingvo ===
-[[Dosiero:4 Toene des Hochchinesischen.svg|thumb|4 tonoj de la ĝenerala aŭ komuna lingvo - Putonghua]]
 * La norma ĉina, same kiel ĉiuj specoj de la ĉina, estas [[tonlingvo]].
 * En la norma ĉina ekzistas kvar malsamaj tonoj.