Artúr Meinig: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
bildoj
Linio 24: Linio 24:
Dungyerszky Lázár-féle bérpalota.jpg|Ludomo de Dungyerszky
Dungyerszky Lázár-féle bérpalota.jpg|Ludomo de Dungyerszky
Stefánia Palace 07.JPG|eta|Palaco Stefánia
Stefánia Palace 07.JPG|eta|Palaco Stefánia
Rima vasmu.jpg|Fabrika sidejo
Nádor utca 36, Budapest.jpg|Fabrika sidejo
Tiszadob - Palace.jpg|Kastelo de Andrássy (Tiszadob)
Tiszadob - Palace.jpg|Kastelo de Andrássy (Tiszadob)
Karolyi castle front tq.jpg|Kastelo de Károlyi (Carei/Nagykároly)
Karolyi castle front tq.jpg|Kastelo de Károlyi (Carei/Nagykároly)

Kiel registrite je 09:18, 22 feb. 2021

Artúr Meinig
Litografio pri Artúr Meinig
Litografio pri Artúr Meinig
Persona informo
Naskonomo Arthur Georg Meinig
Naskiĝo 7-an de novembro 1853 (1853-11-07)
en Waldheim
Morto 14-an de septembro 1904 (1904-09-14) (50-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Malnova tombejo de Budapeŝto
Ŝtataneco Hungario
Alma mater teknologia universitato Dresdeno
Okupo
Okupo arkitekto
vdr

Artúr Meinig [mejnig], (pli komplete Arthur Georg Meinig) laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Meinig Artúr estis germana-hungara arkitekto.

Artúr Meinig[1] naskiĝis la 7-an de novembro 1853 en Waldheim (Saksio), li mortis la 14-an de septembro 1904 (laŭ alia informo la mortotago estas la 13-a) en Budapeŝto.

Biografio

Artúr Meinig maturiĝis en gimnazio en sia naskiĝurbo, poste li akiris arkitekturan diplometon en Dresdeno en 1870, baldaŭ li studis en politekniko kaj akademio. Li laboris en pluraj laborejoj en Dresdeno, poste li translokiĝis al Vieno en 1875. Ankaŭ tie li havis laborlokojn, precipe ĉe de:Büro Fellner & Helmer ekde 1879. Meinig translokiĝis al Budapeŝto en 1883 kaj baldaŭ li iĝis la favorata arkitekto de la hungara aristokrataro. Li projektis ofte palacojn kaj kastelojn laŭ novbaroko. Iam li studvojaĝis al Britio kaj li akiris hungaran civitanecon en 1888. Kelkaj liaj arkitekturaj planoj ricevis premiojn.

Elektitaj planitaj konstruaĵoj

Fontoj

Referencoj