Matenruĝo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Kani (diskuto | kontribuoj) Kreis novan paĝon kun "'''Matenruĝo''' aŭ '''Mateniĝo''' (en germana: ''Morgenröte – Gedanken über die moralischen Vorurteile''; historia literumado: ''Morgenröthe – Gedanken über die moralischen Vorurtheile''; nome Ektagiĝo/Tagelrompo: Pensoj pri la antaŭjuĝoj de moralo) estas libro de 1881 de la germana filozofo Friedrich Nietzsche. Laŭ la fakulo pri Nietzsche nome Keith Ansell-Pearson, ĝi estas la plej malbone studita el ĉiuj el la verkoj de Ni..." |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[Dosiero:Morgenröthe.jpg|eta|dekstre|220px|Unua eldono de 1881 de ''Matenruĝo''.]] |
|||
'''Matenruĝo''' aŭ '''Mateniĝo''' (en [[germana]]: ''Morgenröte – Gedanken über die moralischen Vorurteile''; historia literumado: ''Morgenröthe – Gedanken über die moralischen Vorurtheile''; nome Ektagiĝo/Tagelrompo: Pensoj pri la antaŭjuĝoj de moralo) estas libro de [[1881]] de la [[Germanoj|germana]] filozofo [[Friedrich Nietzsche]]. Laŭ la fakulo pri Nietzsche nome Keith Ansell-Pearson, ĝi estas la plej malbone studita el ĉiuj el la verkoj de Nietzsche.<ref>[https://www.3ammagazine.com/3am/nietzsche-middle-period "Nietzsche, the Middle Period". 3ammagazine.com. Alirita la 4an de Marto 2018. </ref> |
'''Matenruĝo''' aŭ '''Mateniĝo''' (en [[germana]]: ''Morgenröte – Gedanken über die moralischen Vorurteile''; historia literumado: ''Morgenröthe – Gedanken über die moralischen Vorurtheile''; nome Ektagiĝo/Tagelrompo: Pensoj pri la antaŭjuĝoj de moralo) estas libro de [[1881]] de la [[Germanoj|germana]] filozofo [[Friedrich Nietzsche]]. Laŭ la fakulo pri Nietzsche nome Keith Ansell-Pearson, ĝi estas la plej malbone studita el ĉiuj el la verkoj de Nietzsche.<ref>[https://www.3ammagazine.com/3am/nietzsche-middle-period "Nietzsche, the Middle Period". 3ammagazine.com. Alirita la 4an de Marto 2018. </ref> |
||
{{redaktata}} |
|||
Nietzsche de-emfazas la rolon de [[hedonismo]] kiel motivanto kaj emfazas la rolon de la "sento de povo." Lia relativismo, kaj morala kaj kultura, kaj ankaŭ lia kritiko de [[kristanismo]] atingis pli grandan maturecon. En ''Matenruĝo'' Nietzsche dediĉas longan fragmenton al sia kritiko de la kristana biblia [[eksegezo]], inklude sian arbitran interpretadon de objektoj kaj bildoj de la [[Malnova Testamento]] kiel antaŭfiguraĵoj de la krucumado de Kristo. |
Nietzsche de-emfazas la rolon de [[hedonismo]] kiel motivanto kaj emfazas la rolon de la "sento de povo." Lia relativismo, kaj morala kaj kultura, kaj ankaŭ lia kritiko de [[kristanismo]] atingis pli grandan maturecon. En ''Matenruĝo'' Nietzsche dediĉas longan fragmenton al sia kritiko de la kristana biblia [[eksegezo]], inklude sian arbitran interpretadon de objektoj kaj bildoj de la [[Malnova Testamento]] kiel antaŭfiguraĵoj de la krucumado de Kristo. |
||
La polemika, antagonisma kaj neformala stilo de tiu aforisma libro, se komparia kun postaj traktaĵoj fare de Nietzsche pri [[moralo]], ŝajne invitas al partikulara sperto. En tiu teksto Nietzsche ne temas per klopodo konvinki liajn legantojn akcepti specifan vidpunkton, kvankam estas antaŭfiguraĵoj de multaj el la ideoj kiuj estos disvolvigitaj en liaj postaj libroj. Por ekzemplo, la materiismo eksponita en tiu libro povus esti reduktebla al naiva scienca objektivismo kiu reduktas ĉiujn fenomenojn al siaj naturaj, mekanikaj kaŭzoj, sed kiu ne estas la plej forta perspektivo de Nietzsche, kiu estas eble plej bone esprimita en ''[[La gaja scienco]]''. |
|||
The polemical, antagonistic and informal style of this aphoristic book, when compared to Nietzsche's later treatments of morality, seems to invite a particular experience. In this text Nietzsche is not concerned with persuading his readers to accept any specific point of view, yet there are prefigurations of many of the ideas more fully developed in his later books. For example, the materialism espoused in this book might seem reducible to a naive scientific objectivism that reduces all phenomena to their natural, mechanical causes, but that is not Nietzsche's strongest perspective, which is perhaps best expressed in The Gay Science. |
|||
==Notoj== |
|||
<references/> |
|||
{{Bibliotekoj}} |
|||
[[Kategorio:Verkoj de Friedrich Nietzsche]] |
|||
Kiel registrite je 23:41, 25 nov. 2021
.jpg)
Matenruĝo aŭ Mateniĝo (en germana: Morgenröte – Gedanken über die moralischen Vorurteile; historia literumado: Morgenröthe – Gedanken über die moralischen Vorurtheile; nome Ektagiĝo/Tagelrompo: Pensoj pri la antaŭjuĝoj de moralo) estas libro de 1881 de la germana filozofo Friedrich Nietzsche. Laŭ la fakulo pri Nietzsche nome Keith Ansell-Pearson, ĝi estas la plej malbone studita el ĉiuj el la verkoj de Nietzsche.[1]
Nietzsche de-emfazas la rolon de hedonismo kiel motivanto kaj emfazas la rolon de la "sento de povo." Lia relativismo, kaj morala kaj kultura, kaj ankaŭ lia kritiko de kristanismo atingis pli grandan maturecon. En Matenruĝo Nietzsche dediĉas longan fragmenton al sia kritiko de la kristana biblia eksegezo, inklude sian arbitran interpretadon de objektoj kaj bildoj de la Malnova Testamento kiel antaŭfiguraĵoj de la krucumado de Kristo.
La polemika, antagonisma kaj neformala stilo de tiu aforisma libro, se komparia kun postaj traktaĵoj fare de Nietzsche pri moralo, ŝajne invitas al partikulara sperto. En tiu teksto Nietzsche ne temas per klopodo konvinki liajn legantojn akcepti specifan vidpunkton, kvankam estas antaŭfiguraĵoj de multaj el la ideoj kiuj estos disvolvigitaj en liaj postaj libroj. Por ekzemplo, la materiismo eksponita en tiu libro povus esti reduktebla al naiva scienca objektivismo kiu reduktas ĉiujn fenomenojn al siaj naturaj, mekanikaj kaŭzoj, sed kiu ne estas la plej forta perspektivo de Nietzsche, kiu estas eble plej bone esprimita en La gaja scienco.
Notoj
- ↑ [https://www.3ammagazine.com/3am/nietzsche-middle-period "Nietzsche, the Middle Period". 3ammagazine.com. Alirita la 4an de Marto 2018.