Izvestija: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
YurikBot (diskuto | kontribuoj)
e robot Adding: sv:Izvestija
Thijs!bot (diskuto | kontribuoj)
Linio 24: Linio 24:
[[de:Iswestija]]
[[de:Iswestija]]
[[en:Izvestia]]
[[en:Izvestia]]
[[es:Izvestia]]
[[fi:Izvestija]]
[[fi:Izvestija]]
[[fr:Izvestia]]
[[fr:Izvestia]]
[[ja:イズベスチヤ]]
[[lb:Iswestija]]
[[lb:Iswestija]]
[[pl:Izwiestia]]
[[pl:Izwiestia]]
[[ru:Известия (газета)]]
[[sv:Izvestija]]
[[sv:Izvestija]]

Kiel registrite je 21:23, 24 okt. 2006

Izvestija (ruse Известия, Eventoj) estas tagĵurnalo, aperinta en Moskvo. Ĝin eldonis dum la soveta epoko la prezisantaro de la Plej Suepra Soveto de Sovetunio kaj ĝi estis ĝis 1991 oficiala tutlanda organo de la soveta registaro.

Oni fondis la gazeton en m,arto de 1917, en Sankt-Petrogrado kiel gazeton de la Soveto de la Laboristaj kaj Soldataj Deputitoj. Ĝin komence kontrolis la menŝevikoj kaj la socialrevolucioj (eseroj), sed post la oktobra revolucio ekregis ĝin la Bolŝevika Partio. La redaktantaro transloĝiĝis en 1918 al Moskvo, kaj ekde tiam la eldonkvanto de la Izvestija rapide kreskis: en 1924 ĝi aperis en 354.000 ekzempleroj, sed en 1932 jam en 1,5 milionoj.

Dum kaj post la dua mondmilito tiu kresko malrapidiĝis, haltis. Kiam la ĉefredaktoro de la gazeto iĝis Aleksej Aĝubej, bofilo de Nikita Hrusĉĉov, la Izvestija iĝis vigla, leginda gazeto.

La Izvestija estis la plej grava gazeto pri la internaciaj rilatoj, eksterlanda politiko. Kiam la Sovetunio malfondiĝis en 1991, okazis privatigo de la gazeto tra akcia kompanio, iĝis parte posedaĵo de la laboristoj, sendependa eldonaĵo. Pro la liberala redakta politiko, ĝi ofte konfliktis kun la naciistoj, komunistoj kaj la registaro. En septembro de 2004, oni foroigis la ĉefredaktoron pro kritikaj verkoj pri la ostaĝkonflikto ĉe Beslan.

En somero de 2005, aĉetis 50,2 % da la Izvestija-akcioj la kreml-proksima mediokonzerno Gazprom-Media.

Nun aperas 230.000 ekzempleroj.

Gravaj ĉefredaktoj estis Nikolaj Buharin kaj Aleksej Aĝubej.

Weblinks


Pravda