Aleksej Brusilov: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Melancholie (diskuto | kontribuoj)
Escarbot (diskuto | kontribuoj)
Linio 20: Linio 20:
[[fr:Alexeï Broussilov]]
[[fr:Alexeï Broussilov]]
[[pl:Aleksiej Brusiłow]]
[[pl:Aleksiej Brusiłow]]
[[ro:Alexei Brusilov]]
[[sl:Aleksej Aleksejevič Brusilov]]
[[sl:Aleksej Aleksejevič Brusilov]]
[[sv:Aleksej Brusilov]]

Kiel registrite je 04:24, 10 dec. 2006

Aleksej Aleksejeviĉ BRUSILOV (cirila skribo: Алексей Алексеевич Брусилов) (naskiĝis la 31-an de aŭgusto 1853 en Tiflis, Rusio, (nun Tbilisi, Kartvelio) – mortis la 17-an de marto 1926, Moskvo) estis rusa generalo, konata pro Brusilov-ofensivo (junio-aŭgusto de 1916), kiu helpis dum kritika periodo de la unua mondmilito la por la okcidentaj aliancanoj de Rusio.

Brusilov estis instruata en la Cara Paĝia Korpuso, ekservis kiel kavaliera oficiro en la Kaŭkazo. Li elstare batalis en la rusa-turka milito (1877–78), en 1906 li rangaltiĝis al generalo. Komence de la 1-a mondmilito, Brusilov komandis la 8-an rusan armeon kaj havis elstaran rolon en la sukcesa rusa atako en Galicio (aŭtune de 1914).

Printempe de 1916, Brusilov ŝanĝis la pli maljunan kaj heziteman generalon N. J. Ivanov, en komanda ofico de 4 rusaj armeoj. La 4-an de juunio de 1916, Brusilov ekis tempestan atakon kontraŭ la aŭstraj-rusaj fortoj. Kvankam ili havis gravajn perdojn, fortoj de Brusilov je aŭgusto jam militkaptis 375.000 soldatojn (200.000 el ili jam en la unuaj tri tagoj de la atako) kaj okupis tutan Bukovinon kaj parton de orienta Galicio. Pro tiuj atakoj, Germanio devis translokigi taĉmentojn tiel tiuj soldatoj mankis en la grava Batalo de Verdun. La ofensivo kunportis pluan avantaĝojn por la aliancanoj: Rumanio decidis ekmiliti je flanko de la aliancanoj tiel Aŭstrio devis ĉesigi la nord-italiajn manovrojn.

Brusilov estis la ĉefkomandanto de la rusaj fortoj de la 22-a de majo 1917 ĝis 19-a de julio (laŭ nova kalendaro de 4-a de junio ĝis 1-a de aŭg.). Li servis dum la bolŝevika regado kiel militara konsilisto kaj inspektoro de la kavaliero (1920–1924), poste li pensiiĝis

Lia memorverko:

  • Notkajero de soldato, 1914–1918