12617 Angelusilesius

El Vikipedio, la libera enciklopedio
12617 Angelusilesius
asteroido
asteroido
Oficiala nomo 12617 Angelusilesius
Aliaj nomoj 5568 P-L ; 1977 RY ;
1986 XB2
Nomita laŭ Angelus Silesius vd
Malkovro
Malkovrintoj Tom Gehrels
I. van Houten-Groeneveld
C. J. van Houten
Dato de malkovro 17-a de oktobro 1960
Loko de malkovro Monto Palomar (Usono)
kaj Leiden (Nederlando)
Orbitaj ecoj
Asteroida familio asteroida zono vd
Granda duonakso
- Periapsido
- Apoapsido
394,831 Gm (2,639 AU)
345,695 Gm (2,312 AU)
443,967 Gm (2,968 AU)
Discentreco 0,1244
Meza anomaliangulo 192,902°
Klinangulo 8,074°
Periodo 1566,128 tagoj (4,288 jaroj)
Longitudo de
suprenira nodo
30,514°
Argum. de periapsido 321,880°
Terdistanco
- Minimuma

196,150 Gm (1,311 AU)
Fizikaj ecoj
Diametro 11,185 km vd
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj
Geometria albedo 0,055 vd
Observaj ecoj
Absoluta magnitudo 13,4
vdr

12617 Angelusilesius estas asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 17-an de oktobro 1960 de la usona astronomo Tom Gehrels, de la Observatorio de la Monto Palomar (Usono) kaj de la nederlandaj geedzoj geastronomoj Ingrid van Houten-Groeneveld kaj Cornelis Johannes van Houten, de la Observatorio de Leiden (Nederlando) en la kadro de la Palomar–Leiden survey.

Nomo[redakti | redakti fonton]

Ĝi estis nomita en memoro de la germana baroka poeto Angelus Silesius (16241677), kiu esprimis sian saĝecon per mallongaj versoj ankoraŭ legataj kaj uzataj hodiaŭ. Lia plej bone konata kolekto komenciĝas per "Mensch werde wesentlich ..."

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Antaŭe:Listo de asteroidoj (12001 - 13000)Poste:
12616 Lochner12617 Angelusilesius12618 Cellarius