12618 Cellarius

El Vikipedio, la libera enciklopedio
12618 Cellarius
asteroido
asteroido
Oficiala nomo 12618 Cellarius
Aliaj nomoj 6217 P-L ; 1980 GG1
Nomita laŭ Andreas Cellarius vd
Malkovro
Malkovrintoj Tom Gehrels
I. van Houten-Groeneveld
C. J. van Houten
Dato de malkovro 24-a de septembro 1960
Loko de malkovro Monto Palomar (Usono)
kaj Leiden (Nederlando)
Orbitaj ecoj
Asteroida familio asteroida zono vd
Granda duonakso
- Periapsido
- Apoapsido
464,346 Gm (3,104 AU)
398,927 Gm (2,667 AU)
529,765 Gm (3,541 AU)
Discentreco 0,14088
Meza anomaliangulo 70,548°
Klinangulo 16,091°
Periodo 1997,434 tagoj (5,469 jaroj)
Longitudo de
suprenira nodo
196,217°
Argum. de periapsido 13,525°
Terdistanco
- Minimuma

249,160 Gm (1,666 AU)
Fizikaj ecoj
Observaj ecoj
Absoluta magnitudo 13,3
vdr

12618 Cellarius estas asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 24-an de septembro 1960 de la usona astronomo Tom Gehrels, de la Observatorio de la Monto Palomar (Usono) kaj de la nederlandaj geedzoj geastronomoj Ingrid van Houten-Groeneveld kaj Cornelis Johannes van Houten, de la Observatorio de Leiden (Nederlando) en la kadro de la Palomar–Leiden survey.

Nomo[redakti | redakti fonton]

Ĝi estis nomita en memoro de la germana astronomo, matematikisto kaj kartografiisto Andreas Cellarius (15961665). Instruisto en lernejo de Neuhausen apud Worms, li instaliĝis en Amsterdamon en la fruaj 1620-aj jaroj, iĝante rektoro de la latina lernejo en Hoorn en 1637. Lia Harmonia Macrocosmica, eldonita 1660 en Amsterdamo, estas unu el la plej sensaciaj ĉielal atlasoj de la 17-a jarcento.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Antaŭe:Listo de asteroidoj (12001 - 13000)Poste:
12617 Angelusilesius12618 Cellarius12619 Anubelshunu