Akmeismo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Akmeismo (el greka: la alta punkto, la pinto) estas arta fluo en rusa poezio, kiu provis liberiĝi de la fluo de simbolisma poezio, kiu dum longa tempo regis precipe la rusan poezion, kaj la eŭropan poezion ĝenerale.

Gvidantoj de ĉi tiu fluo, inkluzive de la poeto Nikolaj Gumilov, lia edzino la poeto Anna Aĥmatova kaj la juda poeto Osip Mandelŝtam, kiuj vidis simbolismon kiel mistikismon kaj kritikis ĝin pro tro da obskureco.

Ĉi tiu poezio estis karakterizita per rekta kaj modera parolo, emfazante la solan vorton. Ĉar ĉi tiu stilo esprimis, ĉefe, la sentojn de la poeto kiel individuo kaj eĉ unuopula homo, ĝia uzo estis ideologie malpermesita en Rusio post la Oktobra Revolucio kaj dum la rego de la komunismo (la komunistoj celis emfazi la tuton kaj la kolektivon).

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]