Antaŭaltaro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Skiza reprezento de la plano de katedrao kie markiĝas la Antaŭaltaro.
Antaŭaltaro en la preĝejo de Sankta Aleksandro en Milano (Italio).

La Antaŭaltaro estas la spaco kiu en katolikaj templo aŭ katedralo, antaŭas la ĉefa altaro. Estis, ĝis la Dua Vatikana Koncilio, rezervita al la pastraro kaj povas esti separata de la centra navo pere de ŝtupoj aŭ balustrado nome komuniejo. Kutime estas loko dediĉata al ĥoro, kvankam ne necese.

En la stiloj romaniko kaj gotiko, estas la ero de navo kiu ligas la kapelon absidan kun la navo aŭ la navokruciĝo, kio kutime koincidas kun la antaŭa difino. La arko kiu separas la antaŭaltaron de la navo aŭ de la navokruciĝo, ĉefe ĉe la unua stilo, estas konata kiel triumfa arko kaj kutime prezentas la kapitelojn kun ornamo pli zorgita.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]