Béla Lázár

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Béla Lázár
Persona informo
Naskonomo Lázár Berl
Naskiĝo 8-an de februaro 1869 (1869-02-08)
en Oradea
Morto 28-an de majo 1950 (1950-05-28) (81-jaraĝa)
en Józsefváros
Tombo Tombejo Farkasrét vd
Lingvoj hungaragermana vd
Ŝtataneco Hungario vd
Profesio
Okupo ĵurnalisto • arthistoriisto • artokritikistoredaktoro vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

LÁZÁR Béla (pro. la:za:r) estis hungara arthistoriisto, instruisto, verkisto naskita en Nadjvarado la 8-an de februaro 1869 kaj mortinta en Budapeŝto la 28-an de majo 1950.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Béla Lázár studis en Budapeŝto, Berlino, Munkeno kaj Parizo, li doktoriĝis en 1890, de 1893 instruis en gimnazio. Li estis konstanta artikolisto de pluraj ĉefurbaj gazetoj kaj revuoj, helpredaktoro de Magyar Kritika, ĉefredaktoro de Modern Művészet. Dum unu jardeko li estis direktoro de la Muzeo Ernst. Li estis membro de Societo Petőfi (1916).

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Myria, Anya (rakontoj., Bp., 1895);
  • A tegnap, a ma és a holnap (Irodalmi tanulmányainak gyűjteménye (Studaĵoj literaturaj), Bp., 1896 – 1900);
  • Hangulatok (rak., Bp., 1898);
  • Paál László (Bp., 1904);
  • Új csapáson (R. a művészéletből, Bp., 1909);
  • Szinyei Merse Pál (Bp., 1913);
  • Írók és művészek között (száz vidám história, Bp., 1918);
  • Fadrusz János élete és művészete (Bp., 1923);
  • Zichy Mihály élete és művészete (Bp., 1927);
  • Mányoki Ádám élete és művészete (Bp., 1933);
  • A Munkácsy-kérdés (Bp., 1936);
  • Munkácsy Mihály (Bp., 1944).

Fonto[redakti | redakti fonton]