Emanuele Notarbartolo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Emanuele Notarbartolo
Persona informo
Naskiĝo 23-an de februaro 1834 (1834-02-23)
en Palermo
Morto 1-an de februaro 1893 (1893-02-01) (58-jaraĝa)
en Trabia
Mortokialo pikvundo
Ŝtataneco Reĝlando Italio
Okupo
Okupo politikisto • bankisto
vdr

Emanuele Notarbartolo, Markizo de San-Giovanni (naskiĝis en Palermo, la 23-an de februaro 1834 - mortis en Termini Imerese, la 1-an de februaro 1893) estis itala bankisto kaj politikisto. Li estas vaste konsiderata kiel la unua eminenta viktimo de Mafio en 1893.

El aristokrataj originoj, Notarbartolo estas unu el la plej elstaraj familioj de la sicilia nobelaro kaj lia avo, Francesco Paolo, princo de Sciara, partoprenis la ekspedicion de Giuseppe Garibaldi kaj fariĝis distingita membro de la historia rajto. Li estis la Urbestro de Palermo kaj ĝenerala Direktoro de Banko de Sicilio. La integreco, kiun li montris en siaj publikaj oficoj, precipe ĉe la Banko, finfine kostis al li sian vivon.

La 1-an de februaro 1893, sur la trajno de Termini Imerese al Trabia, li estis ponardita 27 fojojn de Matteo Filippello kaj Giuseppe Fontana, du anoj de Cosa Nostra.

Unu el la ĉefaj stratoj de Palermo estas dediĉita al li, kaj ankaŭ la fervoja Stacidomo Notarbartolo.