Kalonda
| Kalonda | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo de Slovakio | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 985 31 (pošta Rapovce) | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 198 (2021) [+] | ||
| Loĝdenso | 22 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 48° 16′ N, 19° 39′ O (mapo)48.25972219.655278Koordinatoj: 48° 16′ N, 19° 39′ O (mapo) [+] | ||
| Alto | 168 m [+] | ||
| Areo | 8,82 km² ( 882 ha) [+] | ||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Kalonda [+]
| |||
Kalonda, ankaŭ hungare estas malgranda vilaĝo en Slovakio, en Regiono Banská Bystrica, en Distrikto Lučenec (aŭtokodo: LC).
Situo[redakti | redakti fonton]
la vilaĝo situas parte sur ebenaĵo, parte sur deklivoj, laŭ maldekstra bordo de Ipeľ, laŭ la slovaka-hungara landolimo, laŭ traira flankovojo, laŭ fervojo Balassagyarmat-Lučenec. La lasta troviĝas 8 km-ojn for.
Historio[redakti | redakti fonton]
La unua mencio pri la vilaĝo devenis el 1238. En 1910 loĝis tie 330 da homoj, (plejparte hungaroj). Ĝis 1919 la vilaĝo apartenis al Nógrád (reĝa departemento), al distrikto de Losonc, poste al Ĉeĥoslovakio. Tiam ĝuste laŭ la nova ŝtatlimo, sekve estis voje kaj fervoje limotrapasejo. Inter 1938-1944 la vilaĝo rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. Post la 2-a mondmilito la hungaroj iĝis senrajtaj laŭ Dekretoj de Beneš. En 2001 loĝis tie 239 da homoj, (152 hungaroj, 74 slovakoj). Ekde 2008 ambaŭ ŝtatoj apartenas al interna zon de Schengen, sekve la limoj estas traireblaj senĝene.
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- katolika preĝejo omaĝe al Sankta Emeriko de Hungario
- muzeo pri la vilaĝo
- elvidejo
- monumento pri deportitoj
- loĝdomoj el la 18-a jarcento
- subĉiela teatro