Konkero de Romo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Citaĵo
 La nostra stella, o Signori, ve lo dichiaro apertamente, è di fare che la città eterna, sulla quale 25 secoli hanno accumulato ogni genere di gloria, diventi la splendida capitale del Regno italico   Nia stelo, o Sinjoroj, al vi tion deklaras malkaŝe, estas fari tiel, ke la eterna urbo, sur kiu 25 jarcentoj akumulis ĉian gloron, igis la belegan ĉefurbon de la Itala reĝlando 
— Camillo Benso di Cavour dum parolado al Itala Parlamento, la 11-an de oktobro 1860[1]
Konkero de Romo
Konflikto: Unuiĝo de Italio
Breĉo ĉe Porta Pia
La breĉo ĉe Porta Pia, en historia fotografio
batalo
Daŭro: 10-25-a de septembro 1870
Loko: Papa Ŝtato
Rezulto: Aneksto de Papa Ŝtato en Itala reĝlando
Flankoj
 Italio  Papa Ŝtato
 Francio
volontuloj de Eŭropo
Komandantoj
Raffaele Cadorna Hermann Kanzler
Forto
65.000 personoj 13.624 personoj
(8.300 ŝtatuloj kaj 5.324 volontuloj)
Perdoj
49 mortintoj
141 vundintoj
19 mortintoj
68 vundintoj
vdr

La konkero de Romo (20-a de septembro 1870) sekvigis la anekson de Romo al Itala reĝlando kaj la finon de la Papa Ŝtato kaj de la tera potenco de Papoj. La sekva jaro, la ĉefurbo de Itala reĝlando estis transigita de Florenco al Romo (leĝo 3-a de februaro 1871, n. 33).

La komandanto de papaj trupoj, la badena Hermann Kanzler

Notoj[redakti | redakti fonton]