La granda odalisko

El Vikipedio, la libera enciklopedio

La granda odalisko estas pentraĵo de Dominique Ingres. Ĉi tiu orientalisma verko farita en 1814 reprezentas nudan virinon. Ĝi estas oleo-pentrado kun pejzaĝo, je 91 centimetrojn alta kaj 162 cm larĝa. Ĝi estas nuntempe konservita en la Muzeo Luvro en Parizo, Francio.

Ĉi tiu pentraĵo estis elmontrita en la Pariza Salono de 1819. Ĝi estis komisiita de Carolina, fratino de Napoleono kaj Reĝino de Napolo, kiel pendaĵo.

La vorto odalisko, el la turka odalik, nomas virinon de la haremo. Ŝi kuŝas volupte sur sofo, kun pozo memoriganta Madame Récamier, de Jacques-Louis David, de kiu Ingres pentris la akcesoraĵojn. Ĝi portretas la virinon turnante sin sur sia dorso, sed turnante sian kapon al la spektanto.

Ili aperas en la laboraj akcesoraĵoj, kiuj donas ĝian orientan tuŝon: la ventumilo, la turbano kaj la pipo. Kun granda precizeco ĝi reflektas la teksturon de la ŝtofoj.

Kritikistoj de la tempo reliefigis certajn mankojn, kiel ekzemple aparte longaj korpopartoj. Fakte ĉi tiu odalisko estas ekipita per tri aldonaj vertebroj. La pentristo tute konscias pri ĝi.