Magnetosfero

Skema diagramo de la magnetosfero de la Tero. La suna vento blovas de maldekstre dekstren. La flanko turniĝanta al la suno ("tago") estas relative mallarĝa, dum la kontraŭa flanko ("nokto") enhavas tre longan "voston".

Bildigo de la magnetaj kamplinioj laŭ la trajektorio de la Tero.

Magnetosfero estas la nomo por la spacareo ĉirkaŭ astronomia objekto, en kiu la magnetkampo de la objekto dominas. Ĝia akurata ekstera limo nomiĝas magnetopaŭzo. La interna limo al la neŭtrala atmosfero estas la jonosfero. La magnetosfero de la Tero etendiĝas preter minimume 800 km. Krom la teran magnetosferon oni ankaŭ jam iom detale esploris aliajn magnetosferojn, ekzemple per la spacsondiloj Ulysses (1992), Galileo (1995 ĝis 2003) kaj Cassini (ekde 2004) la magnetosferojn de la planedoj Jupitero kaj Saturno.

Ekzemplodone ĉi tiu artikolo priskribu la magnetosferon de la tero.

Fontoj

• Forschungsinfo des MPI für Sonnensystemforschung Arkivigite je 2013-11-26 per la retarkivo Wayback Machine