Monda heredaĵo-listo

La monda heredaĵo-listo estas listo de monda heredaĵo kiun kompilis la Komisiono por la monda heredaĵo de UNESKO je la nomumo de la aliĝintaj membro-landoj.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

La Interkonsenton pri la ejoj de monda heredaĵo ĉe Unesko ratifis 191 el inter la 197 membro-ŝtatoj. La Konvencio pri kulturaj objetkoj de Den haag/Hago, kiu estas la bazo de Unesko kaj la taskoj rilate al kultura heredaĵo, priskribas la respondecojn de Unesko kaj la subskribintaj ŝtatoj rilate al la kulturaj objektoj.

La materia heredaĵo ekzistas ekde la 41a sesio de la Komisiono (2017) de 1073 mondaj heredaĵejoj de Unesko disvastigitaj trans 167 landoj. De tiuj, 832 kulturaj objektoj, 206 naturaj objektoj kaj 35 miksitaj heredaĵoj aŭ kombinaĵo. Ekzistas 54 mondaj heredaĵejoj sur la listo de endanĝerigita monda heredaĵo, ĉar kiel monda heredaĵo en danĝero ekzemple pro konstruado, senarbarigo, kontraŭleĝaj agadoj aŭ milito.

Aldone al la nemoveblaĵa monda heredaĵo de Unesko, Unesko ankaŭ nomis dokumentojn kaj arkivojn kiel loko de kultura heredaĵo. Tiuj estas listigitaj sur la monda heredaĵo-listo por dokumentoj. La nemateria monda kultura heredaĵo de Unesko estas inkluditaj en aparta listo de ĉefverkoj de la parola kaj nemateria heredaĵo de la homaro.

Geografia distribuo de la monda heredaĵo[redakti | redakti fonton]

Ene de UNESKO kaj la Komisiono por la Monda Heredaĵo kreskas la atento por ke la mondheredaĵejoj ne nur servu por renkonti la postulojn kaj kriteriojn rilate al la monda heredaĵo, sed ke devus ekzisti ankaŭ grado de proporcieco inter la malsamaj regionoj de la mondo kaj inter la natura kaj kultura heredaĵo. Estas iu malkontenta pri la sukceso de ejoj en Eŭropo en kiu kvin landoj havas la plej multajn ejojn sur la listo de la Unesko-monda heredaĵo : Italio (51), Ĉinio (50), Hispanio (45), Francio (42) kaj Germanio (41).